Zoals je nu wel begrepen hebt is Massive Assault een Turn Based Strategy-game, je moet dus je grijze brij in je hoofd goed gebruiken. Naast Turn Based Strategy-games heb je ook nog het Real Time Strategy-genre, en die laatste is veruit de populairste. Real Time betekent dat alles wat in het spel gebeurt tegelijkertijd op je beeldscherm verschijnt, jij en je vijand kunnen op hetzelfde moment acties uitvoeren. Bij Turn Based kan dat niet, hier kan jij eerst je acties verrichten, en daarna je tegenstander, of andersom natuurlijk. Turn Based Strategy houdt dus in dat jij eerst je units verplaatst en aanvalt, dan nieuwe units bouwt, resources verzamelt en daarna kan de computer of je tegenstander pas aan de gang gaan. Deze vorm van spelen duurt over het algemeen langer dan Real Time, maar je moet wel meer je koppie erbij houden. En dat is in Massive Assault zeker nodig.
The New Worlds
Volgens de verhaallijn in het spel is de 3e Wereldoorlog in 2056 afgelopen, en de winst is voor de geallieerden. Totale wereldvrede heerst er, en er is een nieuw Gouden Tijdperk aangebroken. Alle landen worden één grote staat, de Free Nations Union, en de hele wereld is rijk en welvarend, en met de wetenschap gaat het ook erg goed. Ons zonnestelsel is al helemaal verkend en men wil meer. Er worden raketten het heelal ingeschoten, op zoek naar nieuwe planeten waarop ook geleefd kan worden.
Maar er komt een eind aan de vrede, in 2090 beginnen terreurgroepen actief te worden, en er ontstaat een grote crisis en chaos. In verschillende landen die in de 3e Wereldoorlog vijand waren van de geallieerden breken revoluties uit, en bijvoorbeeld Rusland, Duitsland, Panama, Centraal-Afrikaanse landen horen niet meer bij de Free Nations. In 2099 maken verschillende staten een eigen staat, de Phantom League, en de 4e Wereldoorlog staat op het punt om te beginnen. De Phantom League lijkt de overhand te hebben, en de Free Nations worden verslagen als er niet snel hulp komt.
Die vinden ze dan ook, in de vorm van een nieuw zonnestelsel genaamd de ‘New Worlds’. Op de zes planeten daar, Antarticus, Anubus, Bizarria, New Paradise, Noble Rush en Wasserland kan goed geleefd worden, en er worden ook nog veel waardevolle stoffen gevonden. Heel veel mensen die in de Free Nations wonen ontvluchten het geweld op Aarde, en bouwen een nieuw bestaan op op een van de planeten. Maar door spionage ontdekt de Phantom League de New Worlds, en nu is dat het strijdtoneel voor de oorlog. Het is het jaar 2129 en jij moet de Free Nations, of de Phantom League aan de overwinning helpen.
Om beurten
Daat gaat dus Turn Based, oftewel om beurten. Opvallend in Massive Assault is dat je alleen je units kunt verplaatsen naar bepaalde plekken, en/of kan aanvallen met je units, en nieuwe units kan bouwen. That’s all. Geen goud, hout, vlees, water, aarde, steen of iets dergelijks halen, geen basis bouwen, geen units repareren, geen bonussen ophalen, helemaal niks. Opzich lijkt Massive Assault nu wel een heel simpel spelletje zonder diepgang te worden, maar de werkelijkheid ligt anders. Wees blij dat je je alleen hoeft te concentreren op de strijd, want de AI van de computer steekt erg goed in elkaar. Elk soort unit heeft andere plus- en minpunten dan andere units, en dat wordt berekend op vijf vlakken. Zo zijn er Defense, Attack, Range, Move en Cost, en een tank heeft een grotere Attack-waarde dan een straaljager, maar een veel kleiner bereik (Range). En een LAV heeft een kleine Attack-waarde, slechts 1 punt, en ook een klein bereik, maar is wel goedkoop en heeft naar verhouding een grote Defense-waarde, 3 punten. Alles wordt namelijk in punten omgerekend, wanneer een grote gevechtsrobot steeds 3 punten schade aandoet per beurt, doet hij er simpelweg 2 beurten over om een andere robot neer te halen, omdat die 6 Defensepunten heeft. Zo simpel is het dus, maar weer ligt de werkelijkheid anders. Per beurt krijg je namelijk 2 Dollar, waarvan je 2 LAV’s, een tank of een halve robot mee kan kopen. Het is dus handig om van alles wat te hebben, en vooral je units goed op te stellen, LAV’s met een klein bereik vooraan, daarna tanks en daarna robots, en op een heuvel een paar raketbasissen neer te zetten. Zo zal de computer ook denken, en daardoor wordt Massive Assault alles behalve makkelijk. In totaal zijn er meer dan 25 units.
In je eentje
In de singleplayermode van Massive Assault is er genoeg te doen, eerst kun je een vijftal trainingen doen om kennis te maken met het spel, en daarna kun je aan de slag met een paar losse missies of één van de vier campaigns. Bij drie daarvan speel jij als de Free Nations, maar in één campaign zul je de Phantom League onder je hoede nemen. Campaigns bestaan uit een aantal missies, die vloeiend in elkaar overgaan, en waar je toch wel een paar uur mee bezig bent.
De losse missies bestaan uit Scenario’s en World Wars. Scenario’s duren meestal niet al te lang, na 10 minuten heb je ze wel uitgespeeld, en daarom zijn er ook vrij veel van, maarliefst 24. In totaal zijn er 6 World War missies, voor elke planeet eentje. De planeten zijn eigenlijk eilanden, verdeeld in verschillende gebied, en beetje bij beetje verover je nieuwe gebieden, en uiteindelijk de hele planeet. Er zijn sectoren die behoren tot de Free Nations, en er zijn er natuurlijk ook die aan de Phantom League behoren, maar daarnaast zijn er ook neutrale gebieden. Meestal vecht een Free Nations en een Phantom League eenheid om zo’n gebied, en de winnaar krijgt vanzelfsprekend het neutrale gebied, maar daarnaast ook het gebied van de verliezer in handen. World Wars duren meestal wel een paar uur, en bij elkaar ben je met de hele singleplayermodus wel een uurtje of 20 bezig. Helaas is er geen mapeditor of iets dergelijks aanwezig, wat wel jammer is, want daarmee zou de speelduur aanzienlijk vergroot worden.
Met meerderen
Ook multiplayer is aanwezig in Massive Assault, en deze is vaak leuker dan de singleplayer, omdat je nu tegen mensen van vlees en bloed vecht die net zo weinig herseninhoud hebben als jij en daardoor ook fouten maken. Bij de AI van de computertegenstand gebeurt dit helaas niet, en zullen de missies vaak trail-and-error worden.
Helaas is Massive Assault (nog) niet echt populair, en zijn er weinig luitjes te vinden die tegen je willen spelen, maar reken maar dat na de release in Europa (24 oktober) er veel meer mensen zijn die tegen je willen spelen.
Lekker vrolijke graphics
Het eerste wat je opvalt wanneer je de screenshots van Massive Assault bekijkt, is het kleurenpalet. Op een paar uitzonderingen na zijn de graphics namelijk erg vrolijk, haast kiddy te noemen. Biljartgroene gebieden, helblauwe hemels en azuurblauwe zeeën zijn het strijdtoneel, die dan woest verstoord worden door die mensen met hun geweld. Naast de kleurrijke planeten New Paradise en Wasserland zijn er ook andere planeten met andere ondergronden, zo is Antarticus een ijs- en sneeuwplaneet, Anubis een woestijnplaneet, Bizarria een bizarre buitenaardse planeet met bizarre planten en een paarse ondergrond, en is Noble Rush een bergplaneet, met ook wat woestijngebieden. Erg orgineel zijn die namen dus niet.
De omgevingen zien er dus erg lekker uit, maar de units zijn ook niet mis. Ze zijn volledig 3D en ogen erg strak en futuristisch. De dingen die die units wegschieten zijn nog beter, laserstralen, raketten, bommen enzovoorts zien er gewoon goed uit. De explosies ogen nog beter. Detail is ook goed op te merken, erg leuk is bijvoorbeeld dat wanneer een schip zinkt, je de onderdelen nog vaag op de zeebodem kan zien liggen. Dit alles wat hierboven beschreven staat is natuurlijk mooi in 3D vormgegeven, en je kunt ook lekker in- en uitzoomen.
Cutscénes, en dan vooral het introfilmpje zijn erg mooi, en zouden zo uit een oorlogsfilm kunnen komen. Nouja, een kiddy oorlogsfilm dan.
De Heads-Up Display (HUD) is ook stijlvol en is vrij simpel, al weet je misschien in het begin niet hoe je ermee overweg moet. De menu’s in het spel zijn niks bijzonders, zodat er ook niks slechts aan op te merken is.
En lekker serieuze muziek
Zo speels zijn de graphics, zo serieus is de muziek. Het is een strijdmelodietje dat lekker in het gehoor ligt, en het is haast lekker storend tijdens de hersenkrakers die je moet uitvoeren om te winnen. Storend in positieve zin dan.
Geluidseffecten zijn ook leuk gedaan, maar ze horen nog wat vlak aan, en er had best wat meer bass in de explosies gemogen. Voice-overs zijn er eigenlijk niet, behalve dan de system-stem, een vrouw die je helemaal de hemel inprijst als je gewonnen hebt, en je schandelijk beledigd wanneer je het niet zo goed hebt gedaan. Opzich wel grappig, maar niks bijzonders.
Conclusie
Massive Assault is een leuk spel dat je lang genoeg blijft boeien, zeker wel een uur of 25, tenminste, als het Turn Based genre je ligt. Zelfs mensen die niet zo positief zijn over het ‘om beurten-systeem’, of mensen die bijna nog nooit dit genre hebben geproefd (like me) kunnen nog lol beleven aan dit spel, en daardoor wordt Massive Assault precies de game die het TBS-genre nodig had, en de enige goede TBS-game op de PC. Het spel staat nog in de schaduw van Advance Wars, maar misschien kan in de toekomst daar nog wel wat aan veranderen.
