Chrome bevat elementen van I.G.I. 2: Covert Strike, Deus Ex en Halo. Zo, als dat geen aandacht trekken is, dan weet ik het ook niet meer.
Het beste van drie?
Chrome kan omschreven worden als een mix van I.G.I. 2: Covert Strike, Deus Ex en Halo. Waarom? Je hebt ongeveer de vermogens en open gameplay (pak het aan hoe je wilt) van I.G.I 2, implantaten zoals in Deus Ex en je kunt in grote omgevingen zo af een toe een voertuig kapen á la Halo. Tijd om gelijk naar de winkel te rennen? Lees liever eerst even verder.
Chrome draait om een huurling/premiejager met de naam Logan, die allerlei planeten langs vliegt op zoek naar klusjes, maar niet van het type ‘Eigen huis en tuin’ natuurlijk. Denk bijvoorbeeld aan het ‘ophalen’ van documenten uit een beveiligde omgeving. Tijdens dat klusje, de eerste van de game, wordt Logan echter verraden door zijn maat Pointer en komt hij gelijk Carrie tegen met wie hij verder gaat. SPACON, de eigenaar van de documenten, wil ze terug, maar wordt aangevallen en vernietigd door Zetrox, tenminste, dat denkt CoreTech, die Logan en Carrie helpt te zoeken naar Pointer, terwijl ook nog wat mijnwerkers beschermd moeten worden, die veel Chrome hebben, iets wat Pointer ook zoekt in opdracht van Zetrox en daarom doet Logan mee. Rommelige vertelling zeg je? Nee, rommelig verhaal!
Potentie
Het verhaal rommelt dus en het kon bij mij dan ook helemaal geen interesse wekken. Met een beetje meer schrijfwerk had het verhaal veel beter en duidelijker kunnen zijn en had het de game veel levendiger kunnen maken, die potentie heeft het tenminste.
Potentie is hier echt een kernwoord, want dat is wat Chrome heeft. Potentie betekent echter ook dat er heel wat ontbreekt en dat is bij Chrome helaas ook het geval. Zo zijn de omgevingen van Chrome bijvoorbeeld zeer mooi, met vooral bij de grond soms hele mooie vegetatie. Vaak zijn de gebieden echter zo kaal dat het na vijf minuten al helemaal niet leuk meer is om er doorheen te lopen. Dat geldt ook voor bosgebieden, waar gewoon veel bomen neergekwakt zijn en elke vierkante meter op elkaar lijkt. De gebouwen zijn nog veel erger, want dit zijn allemaal prefabs en dus kom je op alle verschillende planeten steeds dezelfde gebouwen tegen, met zelfs nog dezelfde kamers! Gelukkig dat de inrichting af en toe nog verschilt. Al deze eentonige en kale omgevingen zuigen af en toe de zin om door te spelen weg en dat is niet nodig. Wat Chrome nodig heeft is wat betere mappers.
Ook de AI heeft veel potentie, maar daar is jammer genoeg weinig gebruik van gemaakt. Neem bijvoorbeeld het reageren op granaten: ze roepen wel ‘grenade’, maar slechts één op de twintig tegenstanders zal ook echt wegduiken. Andere zaken zoals het flankeren van de vijand (jij dus) komt sporadisch voor, want in de meeste gevallen blijven ze lekker zitten waar ze je voor het eerst zagen, zodat je ze, zij het met enige moeite, één voor één kunt afschieten. Verder zijn het stuk voor stuk allemaal scherpschutters, die op zeer grote afstand net steeds die vierkante millimeter die jij niet achter je dekking hebt verborgen kunnen raken. Laat ik al helemaal niet beginnen over sluipen, iets dat je toch wel mag verwachten van een game waarbij je zelf mag bepalen hoe je iets aanpakt. Het tot enkele meters benaderen van vijanden gaat bijvoorbeeld nog net, maar dan moet je ze wel met een silenced wapen neerleggen. Als je dichterbij komt dan horen ze je altijd en moet je ze alsnog direct neerschieten. Op het mes na heb je sowieso alleen maar vuurwapens, iets wat ik gewoon jammer vind. Stunguns, knuppels en het verslepen van dode of neergeslagen vijanden (iets wat ook niet kan) had deze game nog vrijer gemaakt.
Fun vs. uitdaging
Ondanks dat Chrome veel meer had kunnen zijn is het toch al een vrij goede game, waar de makers naar mijn idee op veel plaatsen heel goed hebben nagedacht over hoe ze het spel leuk moesten houden.
In de tweede missie bijvoorbeeld lag veel gras en lage begroeiing, die er overigens bijzonder mooi uitzag. Het bemoeilijkte echter het besluipen van de vijanden, die niet zoals in Quake-achtige games allemaal heel breed zijn, maar juist niet direct opvallen in de buurt van bomen of achter het gras. Ik ontdekte toen een radar, die een boog van 180 graden met een straal van enkele tientallen meters voor mij scande. Daarmee kon ik vijanden zien, die mij nog niet gezien hadden, maar die ik ook nog niet direct gezien had. Ook konden ze mij veel moeilijker besluipen, maar doordat de boog slechts 180 graden besloeg was dat niet onmogelijk. Opletten was dus nog altijd vereist en de moeilijkheidsgraad ging niet gigantisch omlaag.
Het implantatensysteem van Logan is een ander voorbeeld van hoe Chrome een juiste balans tussen zeer realistisch en leuk weet te behouden. Chrome is namelijk realistisch qua wapens, waardoor dingen als terugslag het schieten beïnvloeden. Daardoor is het helemaal niet zo eenvoudig om een vijand neer te schieten, maar gelukkig heb je implantaten die je accuracy verbeteren en de terugslag verminderen. Verder heb je bijvoorbeeld een implantaat om te zoomen met wapens zonder scope, een implantaat waarmee je vijanden ook door muren kunt zien en, last but not least een ‘reflex booster’ waarmee je de tijd kunt vertragen. Een soort van bullet time-implantaat dus. De implantaten zijn echter niet onbeperkt te gebruiken, waardoor je juist moet inschatten wanneer je welke aanzet. De implantaten vergemakkelijken Logan’s werk dus, zonder het te makkelijk te maken.
Niet onbelangrijk in de lijst van ‘hoe houden we het leuk’ is healtex. Healtex is Chrome’s variant op health packs, die langzaam je health weer omhoog krikt. Let hier op ‘langzaam’: je bent dus niet direct genezen. Dat is weer een voorbeeld van een mooie afweging tussen leuk en uitdagend.
Een laatste voorbeeld van Chrome’s fun versus uitdaging is de mogelijkheid tot saven tijdens de missie. Je kunt namelijk op ieder moment een quicksave maken, maar je bent natuurlijk vrij dat niet te doen. De quicksaves worden overigens geroteerd, wat inhoudt dat je vier quicksaves tegelijk kunt hebben en dat een nieuwe quicksave de oudste van de vier overschrijft, als er al vier zijn natuurlijk. Op die manier is een quicksave op een ongunstig tijdstip niet fataal voor de voortgang.
Multiplayer
Voertuigen, implantaten, zeer grote omgevingen, dat moet toch heel wat moois opleveren voor multiplayer? Ja, dat doet het ook, denk ik. Ik heb echter heel weinig ervaring met Chrome online, omdat er vrijwel geen enkele server draait. Nou moet de game nog uitkomen in de VS en misschien dat er dan veel meer servers bijkomen, maar tot nu toe is het aanbod droevig.
Het enige wat ik tot nu toe heb kunnen doen is beide versies domination, waarbij de spelers in twee teams worden opgedeeld en je punten verzamelt door enkele (in het geval van total domination alle) locaties te bezetten. Ik kan verder bevestigen dat je daarbij gebruik kunt maken van de buggies en walkers die ook in de single playercampaign zitten.
Volgens de handleiding kun je verder nog deathmatch, team deathmatch, Capture the Flag en assault spelen. Nou, eerst maar wat servers de lucht in dacht ik zo…
Conclusie
Toen ik net begon met Chrome was ik laaiend enthousiast, maar enkele missies verder in de game werd alles snel saai. Dat kwam vooral door het zwakke verhaal en het saaie leveldesign. Als die twee punten voor een vervolg verbeterd worden en ook de AI een beetje finetuning krijgt, zal die game een topper zijn.
Is Chrome dan een afknapper? Nee, dat zeker niet. Als je, zoals in I.G.I. 2, altijd graag zelf je manier van handelen beplaalt en je dus niet direct wilt laten leiden door de game zoals in de meeste FPS-games, dan moet je Chrome zeker proberen.
