Icewind Dale II

De schepen varen door het land van Icewind Dale. Maar zodra ze richting één van de tien steden die deze provincie rijk is, genaamd Targos, varen worden deze plotseling overvallen door vele orcs en goblins. Er zijn er teveel, veel te veel, en de hoop begint te vervagen voor allen. Bijna alle scheepslieden worden getroffen door een regen van pijlen en sterven ter plekke op de woeste rivier. Enkelen weten zwemmend naar de oever te ontsnappen om daar alsnog aan het mes te worden geregen door een goblin.

De avonturiers
Er weet echter één schip te ontvluchten, namelijk die van Hedron Kedros. En op dit schip bevinden zich toevallig ook zes mensen van de avonturiersgroep Lady’s Lament. Deze groep wordt aangevoerd door Sheris, een vrouwelijke, en zeer in haar jeugd verwende, bard (een personage dat aan de hand van strijdliederen de groep leid). Deze avonturiers komen in het stadje Targos aan waar zij vervolgens van de plaatselijke superieuren te horen krijgen dat de goblins een ware invasie aan het organiseren zijn. Deze goblins vallen het stadje al bijna binnen. Ook willen zij waarschijnlijk na verovering van Targos doortrekken en heel Icewind Dale in hun macht grijpen.

Het spel
Hier begint voor de gamer het spel. Je speelt uiteraard met de groep van zes man. Zodra je Icewind Dale II opstart krijg je eerst een mooi introductiefilmpje te zien die gaat over de aanvallen van goblins en orcs. Het menu is vrij standaard en bijna gelijk aan zijn voorganger (Icewind Dale). Zodra je kiest voor “single-player: new game” kun je een groep kiezen of zelf een maken. Ik heb voor Lady’s Lament gekozen, maar je kunt ook nog kiezen uit vijf andere groepen, elk met hun eigen verhaal en personages. Ook is het mogelijk zelf een groep samen te stellen en elk personage zelf te creëren.

Targos en goblins
Je begint het verhaal dus in Targos. Hier praat je met alle lokale mensen en slacht af en toe een paar goblins af die daar rondlopen. Nadat je met Lord Ulbrec (de chief van de stad) hebt gesproken begint de ellende pas echt. Je hoort van hem dat de goblins de stad aan willen vallen en al buiten de stevige poorten van de stad staan. Jij moet dan snel nog enkele klusjes doen voor het “leger” die in de stad is gestationeerd. Na een tijdje begint de aanval van de goblins. Er komen werkelijk rijen goblins en orcs op je af die je allemaal moet afmaken met je groep van zes man. Als de stad eenmaal gered is, ondek je langzamerhand wat de goblins allemaal gepland hebben en hoe groot hun legers zijn. Je gaat buiten de stad op onderzoek uit en beleeft zo vele avonturen.

Icewind Dale
Dit is in ruime lijnen het verhaal van het begin van de game. Je hebt echt het gevoel dat er grootste dingen aan het gebeuren zijn, nog meer dan bij deel één het geval was. En zeker door de mooie filmpjes die aan het begin en door het gehele spel heen worden getoond lijkt het nog meer of jij, de speler, echt meedoet aan die grote avonturen. Net als deel één speelt het zich dus af in de provincie Icewind Dale. Deze provincie bestaat uit tien steden en veel, met sneeuw bedekte, landschappen. Ook leven er de vreemdste monsters in deze werelden. Naast de standaard vijanden als orcs, goblins en gemene tovenaars, kom je sneeuwslangen, spinnen, kwaadaardige bomen (soort enten) en grote lelijke hagedissen tegen. Genoeg omgevingen, monsters en avonturen om het spel boeiend te maken zou je denken. Het spel begint zoals gezegd dus uiterst aardig, maar naarmate je vordert, begint toch het gevoel te knagen van déjà vu en eentonigheid. Constant die gevechten met die vijand en altijd maar die magische spreuken casten, het begint allemaal wel erg op elkaar te lijken.

Oswald’s airschip
Ondanks de vele verschillende vijanden heb je toch het gevoel of het vechten steeds hetzelfde is. Het enige wat eigenlijk heel boeiend is, zijn de gesprekken die je in de steden hebt (ga bijvoorbeeld eens op zoek naar Oswald Fiddlebender in Targos, deze kan je alles vertellen over zijn “airship”, dit is gewoon uiterst grappig!) en de sub-quests (een quest is een zoektocht of opdracht) die je af en toe mag doen. Voor de rest is het spel een beetje saai na verloop van tijd. Het verhaal kan wel enigszins boeien, maar is toch niet zo spannend en meeslepend als bijvoorbeeld Baldur’s Gate en Planescape: Torment.

Infinity engine
Dan nu enkele praktische feitjes over het spel. Het spel is gemaakt door Interplay in samenwerking met Black Isle Studios. De laatste is onder andere bekend van Role Playing Games als Baldur’s Gate (BG), Planescape: Torment en natuurlijk Icewind Dale I. Voor deze games heeft de ontwikkelaar de zogenaamde Infinity-engine ontwikkeld. Deze inmiddels zeer populaire RPG-engine geeft een bovenaanzicht op de spelers waardoor het zeer makkelijk is om een groep van vijf of zes man overzichtelijk een gevecht te laten uitvoeren. Magische spreuken gebruiken is daarom ook zeer makkelijk en overzichtelijk te doen. Deze engine, die inmiddels al zo’n vijf á zes jaar bestaat, begint echter toch een beetje verouderd aan te doen. De graphics zijn niet meer zo vooruitstrevend als in het begin. Toch blijft Black Isle volhouden aan dit principe. Zo kunnen we bijvoorbeeld nog het spel Lionheart verwachten die ook weer met deze infinity-engine is gemaakt. Black Isle heeft wel altijd veel hun best gedaan op de filmpjes die tussen verschillende hoofdstukken (Icewind Dale bestaat uit zeven) worden weergegeven. Deze zien er zeer gelikt uit wat een zeer bemoedigend effect op de speler heeft. Grafisch is het spel dus goed geregeld, maar in deze tijden (we zitten inmiddels al in 2002, waar de graphics toch een groot deel van de game bepalen) is de engine toch enigszins achterhaald.

Multi-player
Wat zijn de verder mogelijkheden van deze game? Net als zijn voorganger kun je natuurlijk een singe-player-campaign spelen. Maar ook is het mogelijk om via een netwerkje of internet (gebruik hier bijvoorbeeld Gamespy voor) met andere mensen te spelen. Dan bestuur je bijvoorbeeld slechts één karakter van je party. Toch zit hier niet de grote kracht in van het spel dat in de eerste instantie voor single-player is gemaakt. Bij multi-player speel je overigens gewoon dezelfde missies en avonturen als in de single-player modus.

Systeemeisen
Deze zijn nog steeds niet heel hoog. Kon je Baldur’s Gate draaien op je pc? Dan mag dit ook absoluut geen probleem zijn. Een Pentium II 350, met 128mb moet dus meer dan genoeg zijn om dit spel soepel te laten draaien. Een 3d-kaart kun je uiteraard hierbij ook gebruiken, dit maakt alle effecten net even een stukje mooier, maar het is absoluut geen noodzaak.

In vergelijking met…
Icewind Dale II is dus een zeer goede game, maar toch heb je het knagende gevoel dat het spel zoveel beter kan. Misschien komt dit omdat de grafische engine al een beetje verouderd is, misschien omdat het spel een beetje saai overkomt op sommige momenten. Ik denk dat dit spel voor de mensen die nooit een Black-Isle game hebben gespeeld (schande!!!) zeer vernieuwend en ook zeer verslavend kan zijn. Maar voor de rpg-fans en bekenden van de games is het toch een beetje een “13 in ’t dozijn”-spel. De fantasy-sfeer en het meeleven met de karakters in je groep, wat Baldur’s Gate wel heel duidelijk had, komt eigenlijk niet zo goed terug in deze game. In vergelijking met Icewind Dale I is het verhaal wel verbeterd, maar zal nooit kunnen tippen aan bijvoorbeeld de bizarre gebeurtenissen in Planescape: Torment. Wat trouwens nog wel even vermeld moet worden bij deze game is dat de muziek werkelijk subliem is. Mooiere muziek zullen we niet snel in andere games tegenkomen. Mooie fantasy muziek tijdens rustige momenten en zeer opvliegende stukken muziek tijdens gevechten. Dit is een van de grootste pluspunten van deze game. Helaas zal dit niet genoeg zijn om dit een topper te maken.

Conclusie
Mocht je deze game kopen denk dan eerst eens goed na of je niet wilt beginnen met Baldur’s Gate. Deze game is vele malen leuker en kan stukken meer boeien. De echte RPG-fans die elke game willen spelen van dit genre mogen deze game kopen, maar zullen er niet echt door worden bevredigd. Black Isle Studios zal het dus moeten hebben van hun fans en echt nieuwe gamers zullen ze absoluut niet winnen met deze game. En dat is jammer, want ze begonnen zo goed met hun Baldur’s Gate. Icewind Dale (zowel het eerste als het tweede deel) is een gemiste kans. De game is leuk als je eens een paar weken niks te doen hebt en ook geen betere games in je kast hebt staan, maar voor de rest kan ik jullie toch echt andere rollenspellen aanraden. Mocht je in de winkel dus voor deze game staan dan zou ik kiezen voor een andere game zoals Warcraft III of Baldur’s Gate. De laatste ligt inmiddels in de €10-grabbelton dus sla je slag!