Roestende kunst: Het GamersNET-logo in Rust

De early access survivalgame Rust van Facepunch Studios is inmiddels al anderhalf jaar speelbaar op Steam en het spel wordt nog steeds elke week voorzien van nieuwe content. Onlangs nog werd de optie toegevoegd om houten borden te beschilderen. Je kunt hiermee je eigen kunstwerken maken op een wijze die vergelijkbaar is met die van Microsoft Paint. Andere spelers kunnen zien wat jij hebt geschilderd en, indien ze een slechte dag hebben, zelfs jouw kunstwerk aan gort schieten.

Deze nieuwe functie is met open armen ontvangen door de spelers van Rust. Op elke server kom je talloze houten planken tegen waarop mannelijke geslachtsdelen pronken. Daarnaast worden veel bouwwerken voorzien van nationale vlaggen en namen van de spelers. Het gaf mij het idee om de liefde van GamersNET te verspreiden in de haatvolle wereld van Rust. De spelers van deze game hebben namelijk niet de beste reputatie.

Mijn doel was om het GamersNET-logo na te tekenen op een plek waar deze goed zichtbaar zou zijn. Ik besloot daarnaast om te spelen op een volle server met meer dan 100 spelers, met het doel om meer mensen te bereiken. Of dat me is gelukt, lees je in het volgende avontuur.

Roestende kunst

Ik word wakker op een strand en ik zie geen teken van leven. In mijn rugzak vind ik een steen en een fakkel. Het is me duidelijk dat ik eerst op zoek moet gaan naar beter gereedschap.

Na het verzamelen van wat hout en stenen kan ik mezelf voorzien van een hamer en een bijl. Ik kan mijn eerste schilderij maken. Het is echter duidelijk dat deze te klein is om de liefde van GamersNET over te kunnen brengen. Ik moet dus op zoek gaan een blauwdruk van een grotere plank.

Na een half uur zoeken kom ik aan bij een kazerne. Hier is veel buit te vinden. Onderweg heb ik een wapen gevonden waarmee ik mezelf kan beschermen. Dit is erg belangrijk, want veel spelers begeven zich rond dit soort gebouwen. Ik hoop hier mijn blauwdruk van een grotere plank te vinden.

Helaas. Ook bij de kazerne lukt het me niet om een blauwdruk te vinden. Ik besluit verder te lopen op zoek naar een ander gebouw. Het geluk is echter aan mijn zijde, want onderweg kom ik een lege plank tegen die door een andere speler is geplaatst. Deze plank is groot genoeg en ik besluit om hier mijn slag te slaan.

Ik begin met een blauwe achtergrond. Het logo zal ik vervolgens met een witte kwast eroverheen schilderen. Het begint al ergens op te lijken. Ik voel me tijdens het schilderen wel kwetsbaar. Ik kan immers niet zien wat er om me heen gebeurt.

Om mezelf te beschermen besluit ik om een paar muren te bouwen. Hierdoor wordt het zicht van voorbijlopende spelers belemmerd en zullen ze mij hopelijk verder met rust (no pun intended) laten tijdens het schilderen.

Het logo is af! Nu alleen nog de naam GamersNET toevoegen. Tot mijn schrik hoor ik echter het geluid van voetstappen in de verte…

De voetstappen komen dichterbij en ik houd mijn adem in. Plotseling komen er twee spelers achter de muur vandaan gelopen en nog voordat ik iets kan zeggen, schieten ze me dood. Verontwaardigd kijk ik even voor me uit. Ik besluit opnieuw te spawnen en mijn schilderij terug te vinden.

Na enkele minuten vind ik mijn schilderij terug en wat blijkt? De moordenaars hebben over het logo heen geschilderd en een eigen boodschap achtergelaten. De muren die ik had geplaatst zijn verwoest en mijn dode lichaam is leeggeplukt.

Dit avontuur in Rust heeft me duidelijk gemaakt dat de spelers van Rust niet te redden vallen. Als zelfs de liefde van GamersNET geen verandering meer kan brengen in de mentaliteit van de gemiddelde Rust-speler, dan geef ik het op! Het is aan de ontwikkelaars om functies te implementeren die vriendelijke interacties zullen bevorderen. In de tussentijd zal ik mij in ieder geval met andere games bezig houden.

Wellicht tot een volgende update!