Voor de zesde maal verschijnt de Britse professor Hershel Layton in zijn eigen avontuur op de handheld. Hoewel dat enerzijds goed nieuws is dankzij het nieuwe verhaal en de honderden nieuwe puzzels, zit daar anderzijds een grimmig en bitter randje aan. Het lijkt voor nu namelijk het laatste deel in de serie te zijn. Sluit de theeslurpende hogehoedendrager zijn epos in stijl af? Het antwoord is ja. Meer dan ja!
IJzersterke mal
Voor diegenen die al één of meerdere delen in de Layton-serie gespeeld hebben is deze uitleg eigenlijk overbodig, toch zal ik even een korte uitleg geven van de opzet van de titel. De Professor Layton-games vormen in feite een wedergeboorte van de oude point-and-click games. Als speler kruip je namelijk in de huid van de briljante archeoloog – en tevens professor – Hershel Layton. Geïntrigeerd door een mysterie of probleem trekt de beste man elke keer met zijn jonge leerling Luke Triton eropuit om een stukje meer helderheid in de wereld te brengen. Het oplossen van een mysterie blijkt enkel geen gemakkelijke klus te zijn.
In plaats van door te vechten heeft Layton een ietwat meer intellectuele methode om zijn doel te bereiken. Hij moet namelijk rondspeuren in 2D-werelden en vervolgens mensen aanspreken om hun uiteenlopende en absurde puzzels op te lossen. Dit varieert van raadsels tot bijvoorbeeld abstracte rekenkundige sommen. Als professor en intellectueel staat de man blijkbaar wel open voor een hersenkraker of een breinbreker. Voor elke puzzel die hij oplost krijgt hij daarnaast punten genaamd picarats. Die punten zijn op hun beurt weer nodig om verder in het verhaal te komen. Hoewel het principe van Professor Layton vrij simpel is, vormt het dankzij de ongekende charme van de serie een ijzersterke mal. Ook in dit zesde deel.
De Erfenis van de Azran
Tot zover het algemene concept van de Layton-games. Want hoewel ook in de Erfenis van de Azran puzzels en dialogen centraal staan, gaat het om een geheel nieuw avontuur. De game speelt zich direct af na zijn voorganger: Het Masker der Wonderen. Layton, Luke en zijn assistente Emmy reizen ditmaal af naar de ijskoude stad Frysborg. Layton heeft namelijk een uitnodiging gekregen van Professor Sycamore – niet die uit Pokémon X & Y – om een levende mummie te komen onderzoeken. Deze mummie blijkt een afgezante van de mysterieuze Azran-beschaving te zijn luisterend naar de naam Aurora. Om de waarheid achter de Azran te ontrafelen en het geheugen van Aurora op te frissen besluiten Layton en zijn kompanen om de wereld af te reizen.
Ja, dat hoor je goed. Layton gaat eindelijk internationaal! Hierin zit ook gelijk het grootste verschil met de andere Professor Layton-games. De Erfenis van de Azran is mogelijk nog wel eens het meest bombastische verhaal in de serie. Om achter het geheim van de Azran te komen zul je naar een tal van continenten moeten afreizen. Van het koude Frysborg tot allerlei zonnige en exotische gebieden in Afrika en Azië. Dankzij het sterke script en de bijbehorende cut scenes is het verhaal gelukkig weer even verslavend als altijd. De Erfenis van de Azran vormt de afsluiting van de tweede trilogie in de Laytonserie en verwacht daarom dus een aantal geniale plottwists en een zinderende climax!
Geen Layton zonder puzzels
Zoals we gewend zijn van de serie zit ook dit deel weer propvol met puzzels. Hierin keert de serie weer terug naar zijn eerste wortels. In plaats van de specifieke 3DS-puzzels uit Het Masker der Wonderen krijgen we de traditionele Layton-puzzels die we gewend zijn van de DS. Het hoofdverhaal biedt er ongeveer 150, waarvan er in ieder geval zo’n 80 nodig zijn om het einde te bereiken. Daar voegt Level-5 nog eens een jaar lang elke dag een downloadbare puzzel aan toe. Verwacht de komende tijd dus alles behalve uitgepuzzeld te zijn. Hoewel het natuurlijk allemaal verschillende hersenkrakers zijn, beginnen ze toch een zeker gevoel van déjà-vu te bieden. Helemaal als je voor de zoveelste keer weer mag uitrekenen exact hoeveel aardbeien datzelfde rotkind wéér moet krijgen. Kunnen die krengen zelf niet leren rekenen?
Toch heeft ook de Erfenis van de Azran weer iets magisch. Studio Level-5 heeft zich in de afgelopen jaren ontwikkeld tot één van de geheime wapens van Nintendo. Met Professor Layton als paradepaardje uiteraard. Of het nou de prachtige accordeonmuziek – met een Frans tintje – is of de zorgvuldig geanimeerde cut scenes. De avonturen van Professor Layton hebben net dat stukje magie wat je keer op keer kippenvel kan bezorgen. Mocht je optimaal van het verhaal willen genieten, zul je echter wel eerst De Melodie van het Spook en Het Masker der Wonderen moeten spelen. Nadeel is dat je het ook ditmaal enkel met de Nederlandse stemmen mag doen.
Conclusie
Eigenlijk is het onzin om een cijfer te hangen aan een game als Professor Layton. Als je de voorgaande delen in de serie vet vond, dan zal ook de Erfenis van de Azran verplichte kost voor je zijn. De gameplay is namelijk vrijwel exact hetzelfde als in Het Masker der Wonderen. Level-5 had allerlei veranderingen en vernieuwingen kunnen doorvoeren, maar zou dat echt nodig zijn geweest? De Professor Layton-serie heeft gewoon vrijwel een perfecte formule. Verwacht ook nu een geniaal verhaal, honderden puzzels en de terugkeer van die inmiddels bekende, geweldige charme. Het is bijna ondenkbaar dat dit alweer het laatste avontuur van de Britse heer is. De man met de hoge hoed neemt in ieder geval afscheid zoals het een heer betaamt. Voor nu…
Kijk erg uit naar dit spel! Goede review allen maken mij die stemmen niets uit.