I Am Alive

Het was tijdens de zomer van 2008 dat I Am Alive aangekondigd werd. De aankondiging ging gepaard met een haast magistrale trailer die, zonder problemen, een groot aantal monden deed openvallen en gamers deed smachten naar meer van deze titel. Raar genoeg werden de gebeden van talloze fans niet gehoord. Sterker nog, I Am Alive en diens ontwikkelaar, het Franse Darkworks, verdwenen uit de spotlights. Na maandenlange stilte rondom de game werd I Am Alive aanvankelijk ‘dood’ verklaard.

Toch wist de game te overleven. De ontwikkeling van I Am Alive werd voortgezet door Ubisoft Shanghai en de game zou niet langer als retail game in de schappen te komen liggen, het zou een downloadbare titel voor de Xbox LIVE Marketplace en PlayStation Network worden. Een goede keuze van Ubisoft? Daar waren we nog niet zeker van. Ik ging op survival in I Am Alive om te ontdekken of deze budgetgame je geld waard is.

Geasfalteerde jungle

In I Am Alive stappen we in de schoenen van een overlevende van ‘The Event’. Tijdens The Event werd nagenoeg heel Amerika geteisterd door vreselijke aardbevingen van onbekende afkomst en werden complete metropolen opgeslokt door deze natuurrampen. Kraters ter grootte van voetbalvelden spleten steden in tweeën en wolkenkrabbers ter hoogte van bergen vielen, met al het gemak van de wereld, ten gronde.

Ruim een jaar na dato keer jij als speler terug naar je thuisstad Haventon. Op zoek naar je verloren vrouw en dochter betreedt je het eens zo veilige Haventon. Jammer genoeg is ook Haventon getroffen door The Event. De stad is veranderd in een geasfalteerde, grijze jungle, waarin vrijwel niemand te vertrouwen is. De weinigen die wisten te overleven, liggen nu kermend op straat of staan op het punt te verhongeren in de restanten van winkels en huizen. Degenen die zichzelf kunnen verdedigen, zijn gezegend. Betreedt namelijk de foute buurt en je wordt met een viertal machetes bedreigd.

Als eenzame speler is het aan jou om je verloren familie terug te vinden en onderweg zelf zien te overleven van de schaarse aan overlevingsmiddelen. De voor ons gamers welbekende ‘healthpacks’ hoef je niet te verwachten in I Am Alive. Je bent als speler allang blij met een blikje fris of een handjevol tomaten om van te overleven. Om nog maar niet te spreken van het gebrek aan wapens en munitie.

De juiste keuze

Met Haventon schetst I Am Alive een erg realistisch en grauw beeld van een apocalyps. Voedsel is schaars en kogels voor je pistool zijn zelfs zeldzaam. Hoe precies om te gaan met je middelen, dat is aan jou. Bijna alle keuzes die je maakt hebben direct invloed op je spel. Eén kogel maakt al een hoop verschil in een gevaarlijke situatie. Schiet je dan je laatste kogel op het slot van een deur waarachter zich talloze etenswaren bevinden, of houd je die kogel bij je, voor het geval dat je overvallen wordt?

Door dergelijke kwesties wordt het confronteren van vijandige mensen in I Am Alive erg interessant. Met een leeg pistool kun je bijvoorbeeld heel gemakkelijk een stel ongewapende eikels intimideren, maar mocht ook nog maar één van deze knapen over een pistool mét kogels beschikken, dan is het vuurgevecht geopend en moet jij lekker op de blaren zitten met je lege pistooltje. Ga je ze dan verrassen met je machete of probeer je met een sprintje weg te komen?

Bluffen en intimideren is heel belangrijk in I Am Alive. Het maken van de juiste keuzes kan daardoor ontzettend pittig zijn. Als gamer probeer je haast instinctief het meeste te ontdekken in een game. Je wilt alle vijanden verslaan en alle denkbare objecten vinden. Tenminste, zo speel ik vaak mijn games. In I Am Alive zul je echter jezelf dan een goed aantal keer tegenkomen. Sommige mensen kun je gewoon niet helpen en sommige bendes kun je gewoon niet aan, hoe vaak je het ook probeert.

Ook ik kwam mezelf een paar keer tegen. Keer op keer probeerde ik een bende te overmeesteren, om er telkens maar weer achter te komen dat ik het gewoon niet kon zonder eerst een kogel te vinden. Op dat soort momenten baal je dan natuurlijk als een stekker: de laatste keer dat ik een kogel vond was in een level wat ik twee uur eerder al voltooid had. Moest ik dan alles overnieuw doen? Nee, de eerstvolgende ‘retry’ ging ik met een grote bocht om de groep eikels heen en liep ik zodoende het helpen van een vrouw in nood mis. Jammer maar helaas!

Geen Assassin’s Creed

Niet alleen de confrontaties in I Am Alive zijn bloedstollend, ook het klim- en klauterwerk heeft een erg spannend element. Het beklimmen van objecten en gebouwen gaat namelijk aan de hand van je stamina: je uithoudingsvermogen. Kun je in games als Assassin’s Creed urenlang aan één klokkentoren blijven hangen, zul je in I Am Alive toch in een seconde of tien een rustplek gevonden moeten hebben om je adem terug te winnen. Als je je stamina verspilt hebt door te lang te sprinten, te weinig verse lucht of door een gebrek aan voeding, dan kun je sommige gebouwen misschien niet eens beklimmen. Ook deze feature gaat weer hand in hand met het maken van keuzes. Gebruik je je laatste flesje water om de kracht te vinden dat ene, interessante gebouw te kunnen beklimmen, of bewaar je het voor later, als het misschien wel meer van pas komt? Keuzes, keuzes, keuzes!

De keerzijde

Hoewel het confronteren van bendes en beklimmen van hoge gebouwen een zeer spannende ervaring is, heeft het ook een keerzijde: op den duur begint het te vervelen. Na een tijdje zul je als gamer namelijk een bepaald patroon herkennen. Je weet waar je wel en niet op kan klauteren en je hebt op een gegeven moment ook door wat de meest effectieve manier is om een aantal pestkoppen te overmeesteren. Natuurlijk, je zult eerst een aantal keer goed op je bek moeten gaan voordat je het doorhebt, maar na een uur of twee begin je toch te omvatten wanneer het wel en niet slim is om je ‘resources’ in te zetten en dus slimmer (en succesvoller) te spelen.

Dat wil echter niet zeggen dat de game gemakkelijk wordt, allesbehalve dat zelfs: I Am Alive is een titel die, net als vanouds, weer lekker pittig is. Door het constante gebrek aan munitie, conditie of grondstoffen, zul je toch altijd wel ergens mee in de problemen zitten. Niks ligt echt voor de hand in I Am Alive en je zult altijd dingen moeten opofferen om fatsoenlijk een level door te komen. Het is haast nostalgisch om weer eens lekker te kunnen zwoegen voor een game.

Conclusie

I Am Alive kent een aantal sterk doordachte en vooral spannende features. Met name het intimideren van je vijanden, het tactisch maken van keuzes en de spannende klimpartijen maken het dat I Am Alive een erg interessante titel is. Hoewel sommige van deze elementen hier en daar wat ‘ge-copy-paste’ aanvoelen, zit je alsnog op het puntje van je stoel tijdens elk welbesteed uurtje in I Am Alive. De realistische, grauwe sfeer maakt ook echt indruk en daardoor boeit het eigenlijk maar weinig dat de game af en toe wat gedateerd oogt qua graphics.

Al met al is I Am Alive zeker een titel die je geld waard is. Voor nog geen vijftien euro download je de game gemakkelijk op je console en kun je toch zeker een uur of tien genieten van de grauwe sfeer, de bloedstollende survivalactie en al de moeilijke keuzes.