Guitar Hero: Metallica

Vraag aan de gemiddelde Guitar Hero-addict welke band hoog op de wishlist staat voor een verschijning in de ‘ik kan gitaar spelen, maar eigenlijk ook niet’-game Guitar Hero, en de kans is groot dat Metallica genoemd wordt. Beloftes maken schuld en daarom ligt Guitar Hero Metallica inmiddels in de winkel. Lees deze review die waarschijnlijk je vermoedens gaat bevestigen.

Rockband

De aankondiging dat er een Guitar Hero game met Metallica in de hoofdrol zou verschijnen maakte bij mij gemixte emoties los. Natuurlijk… Metallica… voor velen is het de number one rockband, en in de Guitar Hero franchise staat hij hoog op het verlanglijstje. Toch kan ik er persoonlijk maar weinig aan doen dat ik bij het horen van de naam Metallica meteen flashbacks krijg naar het Napster-tijdperk (had niet het lef om de zoekterm Metallica in te tikken of je had al een ban aan je broek) en er bij mij meteen beelden van arrogante muzikanten opborrelen, hoewel ze natuurlijk gewoon gelijk hadden dat ze hun muzikale kindjes en bijbehorende rechten beschermden. Ik ben zelf sterk tegen downloaden maar op een of andere manier, en laat ik het maar voorzichtig zeggen, heb ik niet veel met de heren van Metallica.

De andere kant is dat er waarschijnlijk niet veel rockbands (what’s in a name) zijn die zich beter zouden thuis voelen op de surrogaat gitaar en plastick drumkit van Activision en Red Octane. Ik schuif mijn antipathie tegen de bandleden dan ook maar zonder nadenken aan de kant en ga maar eens los met de game met de saaiste boxart ever. Enter Sandman!

Natuurlijk zaten we al langer te wachten op een Guitar Hero game met de zowat belangrijkste hardrockband ter wereld. En we komen niet bedrogen uit want van een uitbreiding of een makkelijk cash-game is geen sprake. Als je de achterkant van het doosje leest kom je er al snel achter dat de game volgepropt staat met een kleine vijftig tracks, waaronder een stuk of dertig van Metallica zelf. Daarnaast heeft de band twintig zelf uitgekozen nummers op het schijfje gezet onder de noemer ‘Guest Tracks, picked by Metallica’. Onnodig om te zeggen dat je volledig los kunt gaan met deze game, zeker als je de mogelijkheid benut om een extra drumkick te installeren waardoor de moeilijkheidsgraad, zeker voor drummers die dan een cruciale rol krijgen, behoorlijk wordt verhoogd. Maar ook de gitaristen onder ons zullen waarschijnlijk niet eerder zo’n goede feel bij een Guitar Hero game hebben gehad na het spelen van een paar nummers Metallica.

Daar komen we overigens meteen op een van de weinige minpunten van deze game, namelijk dat je inderdaad alleen maar met Metallica bezig bent en de kans op verveling heel misschien wat eerder om de hoek komt kijken. Echte fans maakt dit natuurlijk helemaal niets uit, zeker niet als je dit combineert met de rest van de, overigens vette, soundtrack.

Een blik op de rapportcijfers voor deze game leert ons dat zoals verwacht originaliteit en graphics minder hoge ogen gooien, maar dat kan ons natuurlijk geen zak schelen. Beeld en creativiteit kunnen ons namelijk gestolen worden, het draait hier om speelbaarheid en geluid. Toch hoef je je niet te gaan schamen voor het beeld wat op je scherm getoverd wordt of je ogen te sluiten om je slechts op de muziek te concentreren want de heren van Metallica zijn door de makers goed bekeken. Heel veel bewegingen, bekende houdingen en typische kenmerken zijn terug te vinden in de game en dat maakt beleving wel compleet. Zien is geloven.

Conclusie

De drums, de gitaren en de microfoon zijn weer uit het vet gehaald. Metallica zorgde er bij mij voor dat ik de afgelopen week met nog meer plezier met Guitar Hero bezig was. De afgelopen maanden vonden er slechts sporadisch wat sessies plaats op Guitar Hero gebied, maar Guitar Hero Metallica zorgde ervoor dat al het materiaal pas weer laat in de avond werd opgeruimd. Guitar Hero Metallica is natuurlijk in de eerste plaats een aanrader omdat Metallica zelf een hoofdrol speelt in deze game. Sowieso zaten we daar al langer op te wachten, maar de game is zeker ook het aanschaffen waard omdat je je bij aanschaf van deze game niet bekocht hoeft te voelen door de uitgebreide en volledige soundtrack zonder op voorhand al te veel downloadable content in het vooruitzicht te hebben. Tel daar dan de vette motion capturing van de bandleden en de Expert + mode van het drumstel bij op en de beleving is compleet. Sad but True… Nothing Else Matters…