Rainbow Six: Lockdown

Rainbow Six: Lockdown verscheen al meer dan een half jaar geleden voor de consoles, nog voor een budgetprijsje ook. Nu ligt de game tevens voor de PC in de winkels. Is het goed dat deze FPS deze late overstap nog heeft gemaakt of had hij beter op de spelcomputers kunnen blijven?

Over een andere boeg

Het verhaal van Team Rainbow, waarmee je in deze game speelt, dat tot stand is gekomen uit internationale samenwerking om het terrorisme te bestrijden, kennen we inmiddels wel. Zelf speel je ditmaal met ene Domingo Chavez, een getraind soldaat die aan het baantje komt omdat hij het doet met de dochter van big boss John Clark. De Duitse sluipschutter Dieter Weber (wie verzint die namen?) is niet alleen lid van het team, hij vervult ook andere taken waardoor je met hem zal moeten samenwerken.

Rainbow Six deed al een aantal keren waar het goed in was: tactisch schieten op zijn top. Dat betekent; de missie plannen aan de tekentafel, wapens selecteren en alles in details afstemmen op je missie. Op papier mag je team dan onoverwinnelijk zijn met de beste soldaten, uitrusting en ondersteuning… je moet het nog wel even flikken. Drie delen eerder was Rainbow Six tekenen/plannen in combinatie met het uitvoeren daarvan. Ook in de add-ons ging het niet veel anders. Toch gooit Ubisoft dit concept van die bekende tekentafel. Men kan nu nog wel de wapens kiezen, maar het echte plannen is achterwege gelaten. Instant action is het nieuwe codewoord van Rainbow Six. Dat betekent niet meer plannen met vier teams, routes uitstippelen, checkpoints maken en alle andere ellende, maar gewoon gaan met die banaan. Hoewel dit voorheen ook als optie kon, verdwijnt hiermee het tactische aspect van de game.

Geen meerdere teams meer, geen tekentafel en voorbereiden meer. Waarom komt deze game dan in hemelsnaam nog onder de naam Rainbow Six uit? Ik was echt zwaar teleurgesteld toen ik de game opstartte en het planmenu’tje niet eens aan de orde kwam. Dit was toch dat goede oude Rainbow? Misschien wel het enige spel waarin dit echt kon, in ieder geval met veel opties. Rainbow Six: Lockdown is qua gameplay anders dan zijn voorgangers. Voor de echte die-hards zal dit heel moeilijk te verteren zijn. Hoewel men hiermee ongetwijfeld een groter publiek zal bereiken, verliest het hiermee zeer waarschijnlijk een vaste aanhang, welke op hun beurt weer zeer waarschijnlijk gewoon Rainbow Six 3: Raven Shield blijven spelen.

Meer arcade

Dat de nadruk in dit spel minder op simulatie ligt, is in alles terug te vinden. Sowieso is de game meer lineair, waardoor je de bekende gangen-logica krijgt; gewoon doorlopen, je hoeft toch niet terug. In Raven Shield en voorgaande delen kon er bij wijze van spreken via de grootst mogelijke omweg, andere gebouwen of zelfs in een andere volgorde terroristen worden geneutraliseerd. Nu is dat verleden tijd met scripted events en weinig mogelijkheden. Enkele gamers zullen ongetwijfeld blij zijn, want er zit meer snelheid in de game. Je weet waar je moet zijn, dus je bent er relatief snel. Echter, de gamer die deze game kocht voor de simulatie, zal ongetwijfeld ook wel met die vrijheid om kunnen gaan.

Bij Raven Shield liep je bij één raak schot van een machine geweer mank en bij twee schoten was je dood. Kreeg je een kopkogel, dan was je direct kassiewijlen. In Rainbow Six: Lockdown ligt dat totaal anders. Jij en je mannen kunnen duidelijk meer incasseren en zelfs met een kogel in het hoofd zijn er overlevingskansen. Dit keer kijk je als speler, afgezaagd of niet, door de bekende bril van de squad eenheden. Wanneer je geraakt wordt, ontstaan er scheuren in deze bril. Leuk bedacht, maar als je in je hoofd wordt geraakt ontstaan er kogelgaten en loop je vervolgens weer vrolijk verder, en dan haak ik af. Om over de healthbalk die aanwezig is bij een Rainbow Six titel nog maar te zwijgen …

IQ? IA?

Denk je je te vestigen bij de beroemde anti-terroristen organisatie uit Hereford, loop je nog rond met koeien met een pistool. Ik heb een aantal keren gehad dat mijn teamgenoten door mijn vuurlijn liepen, en zo de nodige kogels vingen.
De AI van je tegen- en medestanders is niet subliem, de gameplay is grof gezegd omgegooid en er zijn enkele dingen waar ik me aan stoor. Toch doet Ubisoft ook heus wel wat goeds. De multiplayer is wederom erg sterk en zal grote aanhang vinden. Het daarbij nieuwe PEC-modus, Persistant Elite Creation, heeft daar een belangrijke bijdrage aan. Het is het idee wat ook bij Battlefield 2 werkt. Meer spelers en betere resultaten betekent betere materialen. Om geen torenhoge verschillen te creëren gaat dit zeer geleidelijk, maar zijn er ook functies waarin deze modus niet ondersteunt wordt en dus iedereen gelijk is aan elkaar.

Conclusie

Ik was altijd een Rainbow Six-fanaat, juist om de simulatie die je maar in weinig spellen zag. Als men dan vervolgens kiest voor een meer arcade aanpak, verschijnen er bij mij vraagtekens boven mijn hoofd. Als je dat dan doet, moet dat dan met een Rainbow Six label erop? Begrijp me niet verkeerd, Rainbow Six: Lockdown is een goed, leuk spel, maar brengt niet wat datgene verwacht werd, namelijk tactisch in teamverband terroristen omleggen. Waarom een gameplay die meer naar arcade neigt, als SWAT dit ook of zelfs beter doet? Rainbow Six: Lockdown voldoet aan alle eisen voor een goede game, behalve aan de eisen van het Rainbow Six-merk, wat waarschijnlijk komt omdat deze game een broer is van de console-versie.