Een ode aan Super Mario Run

Deze week kwam mijn nieuwe telefoon binnen. Eindelijk. Na jaren weer een prachtige nieuwe rode slimme telefoon. En met een nieuwe telefoon komt een traditie naar boven, namelijk het downloaden van een aantal mobiele games, simpelweg om te zien hoe deze eruit zien op het nieuwe scherm. Vandaag wil ik een lans breken voor Super Mario Run! Wat is dat een geweldige game!

Jaja microtransacties, jaja dat Toad-dorp zit zo vol, maar laten we het even hebben over de gameplay. De opdracht was voor de ontwikkelaars namelijk een onmogelijke. Maak een 2D-Mario-game, die zeer tegennatuurlijk rechtop gespeeld moet kunnen worden en bovendien moet alles te besturen zijn met één vinger op het scherm. De persoon die deze opdracht bij de ontwikkelaars heeft neergelegd moet een compleet gestoorde gek zijn! De mensen van de Nintendo Entertainment Planning & Development Division gingen aan de slag en ze zijn volledig in hun missie geslaagd.

Alles klopt in de gameplay van Super Mario Run. Mario, Luigi, Peach en Toad voelen exact hetzelfde aan als in de basisgames, tegenstanders reageren op precies dezelfde manier en het feit dat als je iets langer op je scherm drukt, dat ze dan net wat verder springen; fan-tas-tisch!

Maar het is niet alleen hoe de personages en tegenstanders bewegen. Er zijn ook een aantal elementen specifiek bedacht voor Super Mario Run, die het een enorm leuke puzzelgame maken. Versnelblokken, terugspringblokken (je loopt immer maar één kant op dus die bieden variatie) en stopblokken zorgen stuk voor stuk voor puzzelelementen.

Ik ben weer verslaafd en de levels blijven me constant verbazen. Op de Wikipediapagina staat dat Takashi Tezuka verantwoordelijk is voor het spel. Dus Tekashisan, dikke, dikke hulde en lekker gewerkt pikkepijp!

Het is niet mogelijk om op dit bericht te reageren