Al sinds de onthulling was ik in de ban van New Pokémon Snap. Het is een gevoel van nostalgie die velen van ons zullen herkennen. De eerste Pokémon Snap verscheen in 1999 op de Nintendo 64 en het was de allereerste keer dat de Pokémon in 3D-animaties konden aanschouwen. Daarna volgde Pokémon Stadium en voor die tijd hadden we alleen de Game Boy-versies en de tekenfilm (opa vertelt ik weet het…). Tijd om de fotocamera’s op weer op te pakken en terug te keren. Is New Pokémon Snap vooral een nostalgische beleving of is het concept anno 2021 nog steeds enorm interessant.
Welkom terug Pokémon Snap!
De basis van New Pokémon Snap is redelijk eenvoudig. Jij stapt in de Zero-One, een voertuig dat uit de voeten kan ter land, ter zee en in de lucht. Dit voertuig zal je automatisch vervoeren in verschillende gebieden, denk aan tropische, besneeuwde en vulkanische omgevingen, maar ook zullen er levels onder water zijn. In deze gebieden leven Pokémon en het is aan jou de taak om ze zo mooi mogelijk te fotograferen. Dit alles doe je natuurlijk in de naam van de wetenschap, want professor Mirror leidt het Laboratory of Ecological and Natural Sciences, oftewel LENS. De foto’s brengen de regio Lental in kaart en uiteindelijk ontrafel je een oude legende.
Om de Pokémon mooi te “vangen” krijg je een beetje hulp. Ten eerste kun je Fluffruit gooien naar de beestjes, later krijgt je Illumina Orbs en uiteindelijk krijg je zelfs een Melody Player. Deze spullen kun je gebruiken om het gedrag van de Pokémon te veranderen en dat levert natuurlijk mooiere foto’s op. Bovendien kun je elk gebied zowel overdag als in de nacht bezoeken en dat zorgt ook in een variatie van Pokémon.
Als een kind zo blij
De eerste rit die je maakt in de game is werkelijk magisch om te beleven. De Pokémon bewegen vrij rond in hun natuurlijke habitat, spelen met elkaar, grazen, vliegen, zwemmen; en dat is heerlijk om te zien, zeker omdat je de beestjes zelden zo ziet in games. Er is hard gewerkt aan het uiterlijk van de Pokémon en ze zien er enorm gelicktitung uit. Met trots én met rode koontjes van de opwinding laat je vervolgens je foto’s zien aan professor Mirror en de eerste sterren worden uitgedeeld. Zo blij als een kind dat zijn David de Kabouter-stickers in zijn schrift kreeg van de juffrouw.
Een eerste rit in een gebied is het absolute hoogtepunt van Pokémon Snap! Vergeet vooral niet af en toe naar de lucht te kijken, of achter je, want daar zijn vaak verrassende dingen te zien. De eerste keer dat je een groep Swanna ziet vliegen, een Machamp ziet “flexen” of een Magikarp uit het water ziet springen is, nogmaals, magisch. Mijn hartslag versnelde naar bijna-gevaarlijke proporties toen er opeens toen er opeens een Wailord uit het water steeg. Het zijn geweldige momenten die New Pokémon Snap een unieke ervaring maken, ware het niet dat er ook wel echte problemen te vinden zijn in het spel.
Zelfde problemen als in 1999
Het is bijzonder vreemd dat deze nieuwe Snap voor een deel precies dezelfde problemen kent als het origineel. Eén van die problemen is de beoordeling van je foto’s. Dit wordt natuurlijk door de game zelf beslist en net als bij professor Oak in 1999 snapt professor Mirror er geen zak van. Je maakt een prachtig, artistiek, Van Gogh-waardig stilleven, je levert de foto in en je krijgt er maar één ster voor! Waarom is dit sinds 1999 niet opgelost? De game kijkt naar een paar dingen. Hoe groot is de Pokémon in beeld, staat deze in het midden, doet hij iets geks (eten ofzo) en staan er meer dan één Pokémon op. De game kijkt bijvoorbeeld niet naar een mooie zon op de achtergrond of artistieke diepteshots en dat is echt jammer.
Ook is de progressie in het spel best wel saai. Elk gebied heeft een dag en een nacht-cyclus, maar ook een level. Neem genoeg bijzondere foto’s in een gebied en het zal stijgen in level. Heb je genoeg gebieden naar level 2 gekregen, dan zal je beloond worden met een nieuw gebied. Maar om dit voor elkaar te krijgen dien je hetzelfde gebied soms wel vier keer te spelen. Dit wordt op een gegeven moment echt saai, want zoals gezegd kun je niet vrij bewegen, je wordt meegenomen op een rails middels de Zero-One.
Conclusie
Bij New Pokémon Snap wint de nostalgie het van kwaliteit. De eerste keer dat je een gebied doorkruist geeft je een geweldig gevoel. Pokémon in hun natuurlijke habitat die er bovendien enorm mooi uitzien. Na die eerste keer slaat de verveling echter snel toe. Je kunt niet vrij bewegen, je dient gebieden enorm vaak opnieuw te doen en het beoordelen van je foto’s is meer dan eens oneerlijk. De eerste keer dat je in een nieuw gebied komt is ge-wel-dig, alleen na één keer heb je het wel gezien en de Pokémon variëren niet genoeg in gedrag om een gebied meermaals interessant te maken. Dit is jammer, want om een nieuw gebied vrij te spelen dien je een oud gebied meermaals te doorkruisen. Was dit niet het geval geweest dan was de game inderdaad korter geweest, maar wel vele malen toffer.
