We zijn allemaal bekend met het rennen, springen en klauteren in platformers zoals bij Mario Bros., Rayman en Sonic. De kans is dan ook groot dat je bij het horen van het genre meteen denkt aan een van deze games. Sinds vandaag zijn we nog een platformer rijker: Skully.
Skully is toch wel een klein beetje een vreemde eend in de bijt. De game komt niet van een enorme naam als Nintendo of Ubisoft en kent geen welbekende prinsesjes of schildpadden. Wat de game wel kent, is echter ook enigszins origineel te noemen. Je bent namelijk een schedel. Hoe ver schoppen we het met de schedel? Origineel of gewoon een slecht idee? We gingen voor je op onderzoek uit!
Modderpoel tot modderpoel
Je begint je avontuur wanneer je wordt opgegraven door een man. De man in het verhaal heeft jou nodig om een familieruzie bij te leggen. De manier om daarmee te helpen is om je avontuur te gaan beginnen. Je rolt als kleine schedel over een groot eiland van checkpoint (modderpoel) naar checkpoint (echt, een modderpoel). Een beetje vervelend aan het eiland is het water, waar je als schedel niet tegen kan. Je springt op rotsen, sjeest over het strand, en springt hier en daar in een klimop. Maar één verkeerde beweging en je bent de sjaak. Je kent (gelukkig) geen levens. Als je doodgaat, ga je naar het laatste checkpoint en mag je het nogmaals proberen.
De schedel kent geen genade
Rollin’ met je schedel over stranden, hoge winderige plekken en lava… Hoe lastig kan het zijn? Laat me je vertellen: de schedel kent geen genade. Als je van rotsblok naar rotsblok springt zijn deze rotsblokken natuurlijk nóóóóóit mooi plat zodat je als ronde schedel lekker stabiel blijft liggen. Het is de kunst van subtiele bewegingen maken met je controller en niet in paniek raken, ook niet als je hetzelfde stuk al 128 keer opnieuw hebt moeten doen. Want ja, ik geef toe, ik heb soms wel een uur of twee vastgezeten op hetzelfde kleine stukje.
Dit heeft deels te maken met mijn gebrek aan platformer-skills, maar ook zeker deels omdat de schedel lekker rolt en rolt zoals ‘ie gaat. De game is, ook voor ervaren gamers, best een uitdaging. Ik leefde op veel stukken echt van checkpoint naar checkpoint. En dan die frustratie wanneer je een moeilijk stuk hebt overwonnen, maar er alsnog geen modderpoeltje ligt om je avontuur op te slaan. Grrrr….
Transformeren
Door het verhaal heen kan je als schedel ook andere gedaantes aannemen. Je hebt een mannetje dat hard door rotsblokken kan slaan, een mannetje dat hard kan rennen en met magie rotsblokken kan verplaatsen en tot slot een mannetje dat hoog kan springen en met magie de hoogte van de rotsblokken kan aanpassen. Het transformeren van schedel naar één van deze karakters doe je in een modderpoel.
Het aannemen van een andere vorm zorgt echt voor meer diepte in de game. Je bent niet alleen meer gedachteloos aan het springen en rollen, maar je moet op sommige stukken echt nadenken hoe je verder komt. Soms moeten de gedaantes zelfs samenwerken, maar ook hoe is dan weer aan jou om achter te komen. Dit zorgt ervoor dat Skully niet alleen een platformer is, maar zelfs wat puzzelelementen heeft.
Verhaal
Het verhaal van het hoofdpersoon is zéér dun en laat je achter met heel wat vraagtekens. Waarom heeft hij, van alle mogelijkheden, een schedel opgegraven om zijn familie bij elkaar te brengen? Hoe zit het met de andere gedaantes? Wat is het verhaal hierachter?
Soms lijkt het er een beetje op alsof het verhaal de gameplay rechtvaardigt. Gelukkig speelt niemand een platformer voor de geweldige, diepe verhaallijn. Dit is dan nog een kleine redding voor ontwikkelaar Finish Line Games.
Geen grafisch hoogstandje
Alhoewel de gameplay uitdagend en origineel te noemen is, is het visueel niet per se een pareltje. De game is hier en daar wat wazig, soms traag en lagt bij sommige stukjes waardoor je in zeldzame gevallen een keer doodgaat zonder dat het jouw fout is. Hier en daar zijn ook wat bugs te vinden. Het zijn minpunten die aanwezig zijn op de achtergrond, maar je zeer minimaal beperken qua gameplay. Ik had er niet minder plezier om. Toegegeven: Bij de ‘grote’ concurrenten zoals onze loodgieters zullen dergelijke problemen zich minder snel voordoen. Maar waar je bij de big boys voor een game 60 euro neerlegt, kost Skully maar de helft. Dit rechtvaardigt de fouten natuurlijk niet, maar zorgt er wel voor dat ik wat vergevingsgezinder ben dan ik anders zou zijn.
Conclusie
Skully is een originele, uitdagende platformer met hier en daar wat puzzelelementen. Het verhaal is niet spannend of bijzonder. Ook visueel wordt soms de plank misgeslagen, maar de prijs/kwaliteit-verhouding is dik in orde. Voor slechts 30 euro (35 euro voor de Nintendo Switch) ben jij wat uurtjes aan het rollen in het zand en tussen lava. Inclusief gescheld, gevloek en frustratie.
