Waar de ene Japanse animatieserie een legioen aan games in verschillende genres krijgt, heb je er ook andere tussen zitten die hun grond nog moeten vinden. Fairy Tail is zo’n serie. De gelijknamige videogame die vandaag onder de loep genomen wordt in deze review is er namelijk de eerste game in het Westen van. Een korte blik op de Japanse releaselijst toont aan dat ook in Japan niet heel veel games van de serie te vinden zijn. En hoewel Fairy Tail zeker niet dezelfde schaal heeft bereikt als een Naruto, Bleach of One Pieceis het zeker geen onbekende. Is het reden voor zorgen of is de meest sterke magie uit de kast gehaald om een geweldige game neer te zetten?
Looking for guild
Fairy Tail maakt vanaf de introductie al direct iets duidelijk. Als je niet bekend bent met het bronmateriaal heb je hier niets te zoeken. “Hoe bedoel je: ‘wie is Natsu?’? We gaan een baas klappen nu!” En zo kom je als speler direct in een introductiegevecht tegen Hades, een boze vent die niet veel vrienden heeft en dus nooit gaat winnen van de protagonist. Laten we even een stapje terug nemen. De game Fairy Tail speelt zich af aan het einde van seizoen 4 van de anime en gaat over in het vijfde en zesde seizoen. Het is van essentieel belang dat je weet wie iedereen is en wat de wereld van Fairy Tail is voordat je aan deze game begint. Het laat zich raden waarom de eerste game van Fairy Tail die niet gemaakt is voor een handheld of webbrowser precies op dit punt begint. Dat terzijde is wel al direct zichtbaar dat het een wilde rit wordt met veel magie en NAKAMA (lees: vrienden)!
Fairy Tail is naast de naam van het spel, animeserie en manga ook de naam van de gilde waar hoofdpersonages Lucy en Natsu in zitten. Gildes zijn een groot element in het verhaal en naast Fairy Tail zijn er nog enorm veel andere. Na de introductie is een gat van zeven jaar waarin de leden van Fairy Tail mysterieus verdwenen waren. Het heeft ervoor gezorgd dat hun gilde in vergetelheid is geraakt. Dat brengt ons naar het doel van dit spel. Je moet namelijk het verhaal vorderen en tegelijk de guild weer opbouwen naar oude glorie. Door middel van een rangensysteem wordt aangetoond hoe ver je nog moet gaan om bovenaan de top te komen. Spelers moeten hun rang verhogen door het vervullen van bijvoorbeeld missies of het opwaarderen van de gilde.
Staartdeling
Een groot aspect van de game zijn de talloze gevechten. Deze gevechten zijn op beurtbasis en verlopen volgens de bekende formule met sterke en zwakke aanvalstypen, statuseffecten en dergelijke. Waar het spel zich in weet te onderscheiden is het gebruik van een raster waarop vijanden geplaatst zijn. Elke aanval heeft een patroon dat verschillende vakken op een raster raakt. Om die reden heeft iedereen een eigen stijl en kun je als speler strategisch te werk gaan om uit te zoeken welk team het beste op elkaar aansluit. Niet dat het echt nodig is om uitgebreid teams te bouwen op die manier. Spelers kunnen ook goed uit de voeten met het gebruiken van hun favoriete personages. Sommige gevechten kunnen er wat lastiger door worden, maar niet onmogelijk.
Waar fans blij van kunnen worden is de hoeveelheid speelbare personages die je kunt vrijspelen. Een groot deel van het Fairy Tail-gilde is uiteindelijk speelbaar. Je speelt op verschillende momenten in het verhaal personages vrij door hun een persoonlijke missie van ze te voltooien. Al snel heb je meer teamleden dan je er ruimte voor hebt. Als je graag rondloopt als Erza of iemand anders, dan kan dat ook. Variety is the spice of life. Helaas is die filosofie niet toegepast op de rest van de gameplay.
Met een wereld als die van Fairy Tail kun je als ontwikkelaar erg veel doen om de missies een leuk karakter te geven. Hier is te weinig mee gedaan en laat de game wat steken vallen. Missies bestaan bijna altijd uit het slopen van monsters, verzamelen van ingrediënten (dus het slopen van monsters) of het vinden van een voorwerp. De meeste missies hebben daarmee erg weinig vlees op het bot en zijn in sommige gevallen zelfs triviaal. Meermaals is mij een missie aangesmeerd die ik binnen een minuut voltooid had omdat ik enkel even naar buiten hoefde te lopen om iets op te pakken. Als dit onder het begrip padding zou vallen, dan is dat als één spreekwoordelijke platte tissue op aanvulling van een paar borsten. Onnodig. Durf jezelf lief te hebben.
Door missies te blijven doen en door te investeren in je gilde komen er steeds meer functies beschikbaar. Je kunt in de guild namelijk voorwerpen kopen, missies accepteren of accessoires maken. Deze kun je met gevonden materialen en wat geld meermaals opwaarderen zodat je meer opties beschikbaar krijgt. De winkel verkoopt bijvoorbeeld meer consumables of er komen missies bij van een hogere rang.
Feeënstof
De oplettende lezer weet dat games van dit kaliber mij niet vreemd zijn. In mijn ervaring is het uiterlijk van games die op een anime gebaseerd zijn, nogal wisselvallig. Soms heb je erg mooie en stijlvolle spellen en soms heb je een One Punch Man. Gelukkig kan ik zeggen dat Fairy Tail mij op dat front erg wist te verrassen. De personages komen erg goed tot hun recht en hebben elk ook genoeg eigen animaties om het geheel goed samen te brengen. Het spel ziet er op de pc erg goed uit en een stapje boven de gemiddelde animegame.
Hoewel ik zelf geen problemen heb gehad met foutieve textures of andere grafische problemen is mij hier en daar wel opgevallen dat er wat fouten in de Engelse vertaling te vinden zijn. Iets dat mij ook is opgevallen is dat sommige personages geen stemmen beschikbaar hebben tijdens dialoog terwijl anderen in de scène dat wel hebben. Iemand kan bijvoorbeeld in gesprek zijn met een ander die ook een rol heeft binnen het verhaal terwijl er maar één iemand met een stem spreekt. Inmiddels heeft de uitgever echter laten weten dat hiervoor bij release een patch voor uit moet komen. De patch verhelpt wat issues met de camera, graphics en vertaling.
Conclusie
Games die puur gemaakt zijn voor fans van een reeks stripverhalen of anime zijn soms lastig om te rangschikken. Hoewel ik nooit echt een grote fan van Fairy Tail ben geweest, kan ik zeker zien waar de kracht van het spel ligt. Vermaakt heb ik mij dan ook zeker. De basis van het spel is erg solide en ronduit goed te noemen. Waar de game een beetje vlak gaat, is dat er te weinig variatie in de missies en objectieven aanwezig is. Ook kan het soms erg duidelijk zijn op welk front de ontwikkelaars wat kosten hebben willen besparen. Perfect is het spel zeker niet, maar menig animegame kan nog wat lessen trekken uit Fairy Tail.
