Met de derde week van de Tour voor de boeg is ’s werelds grootste wielerspektakel nog altijd ongemeen spannend. Door de afwezigheid van topfavorieten Froome en Dumoulin, een verrassend sterk uit de hoek komende Alaphilipe en tal van favorieten die nog dicht op elkaar staan in het klassement kan er in de laatste week nog van alles gebeuren. Het op de televisie volgen van de Tour de France dit jaar blijkt echter voor heel wat meer spanning te zorgen dan wanneer je met de Tour de France 2019-game aan de slag gaat.
Linkeballen
Wielrennen is niet altijd de meest toegankelijke sport om te kijken. Zeker bij sprintetappes wordt er urenlang gereden zonder dat er iets gebeurd, kansloze aanvalletjes van avonturiers daargelaten, totdat in de laatste paar kilometers voor de streep de sprint in gang wordt gezet. Bergetappes brengen meer spektakel met zich mee, maar ook daar geldt dat je als kijker vaak veel geduld moet hebben alvorens het écht spannend wordt. Een van nature toch wat trage kijksport naar interessante gameplay vertalen is dan ook geen gemakkelijke opgave. Het is een opgave waarin ontwikkelaar Cyanide eigenlijk ook niet echt in weet te slagen.
Meer dan hard fietsen is wielrennen een sport waarin het draait om strategie. Zoals de onvolprezen wielercommentatoren Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot ons met enige regelmaat leren, is het bijvoorbeeld de kunst om eerst het bordje van de andere renners leeg te eten voordat je aan je eigen bordje begint. Een wielwijsheid die klinkt als een klok en ook in Tour de France geldt. Cyanide heeft namelijk een tamelijk realistisch wielrenspel geproduceerd. Dat betekent dat je in de game voornamelijk bezig bent met het managen van de energie van de renner(s) die je onder de knoppen hebt. Net zoals in het echt loont een aanval aan het begin van een etappe zelden, omdat op kop rijden nu eenmaal veel vermoeiender is dan in de beschutting van het peloton.
Parijs is nog ver…
Speltechnisch betekent dit dat grote delen van etappes, of je nu de Tour naspeelt of een van de andere koersen (o.a. Critérium Du Dauphiné en Paris-Nice) die bij de game is inbegrepen, weinig actie kennen. Aangezien ook het gekibbel van Dijkstra en Ducrot ontbreekt, wordt dit al snel een bijzonder saaie aangelegenheid. Gelukkig heeft Cyanide dan ook de mogelijkheid ingebouwd om de game te versnellen. Voor sprintetappes betekent dit eigenlijk vaak dat je simpelweg tot pak hem beet de laatste vijf kilometer doorspoelt. Bergetappes zijn al iets interessanter en bij de pittigere beklimmingen loont het wel om weer even de controle te nemen (mits je een klassementsman hebt). Toch zul je een flinke wielerfan moeten zijn om je daadwerkelijk met deze gameplay te vermaken.
In de chasse patate
In dat geval moet je ook voorbij de technische problemen van Tour de France 2019 kunnen kijken. De game kampt, zeker nadat je gefastforward hebt, soms met flinke laadtijden en heeft flink wat pop-up. Grafisch is het allemaal sowieso niet bepaald indrukwekkend. Zo is het best treurig om te concluderen dat alle renners hetzelfde gezicht hebben. Of het nu Groenewegen, Viviani of Ewan is die de sprint wint, op het podium hebben ze allemaal hetzelfde gezicht. Natuurlijk kan je misschien niet verwachten dat iedere renner daadwerkelijk lijkt, maar iets meer variatie was welkom geweest. Daarbij is het ook jammer dat Cyanide niet van ieder team de licentie heeft weten te bemachtigen, zo is Ineos ingewisseld voor het denkbeeldige Team Sea.
Voor de wielerfans die hier allemaal doorheen weten te prikken, zijn er in Tour de France 2019 ten opzichte van het voorgaande deel wel enkele nieuwe features toegevoegd die de moeite waard zijn. Door de komst van online multiplayer kun je nu met maximaal vier spelers wielerkoersen rijden. Daarnaast bevat de game dit jaar voor het eerst ook de Ronde van Vlaanderen en kun je ook je eer verdedigen in het WK Wielrennen.
Conclusie
Wielrennen is geen sport die zich gemakkelijk leent om er een spannende game omheen te maken. Zo wordt ook met Tour de France 2019 bevestigd. Ook als de trage, ietwat beperkt voelende, gameplay van Tour de France 2019 je wel ligt, moet je nog door een flinke lading technische problemen heen prikken om de game te kunnen waarderen. Fans van de Ronde van Frankrijk doen er dan ook beter aan de komende dagen hun PlayStation 4 of Xbox One links te laten liggen en hun televisie op NPO1 of Sporza af te stemmen voor daadwerkelijk wielerspektakel.
Bedankt voor de review, ik haal hem ooit wel uit de budgetbak.
Het zou toch fijn zijn als ze een keer dat vermeende streven naar realisme zouden laten zitten en gewoon zouden kijken wat een leuke game ervaring op zou leveren. Ze hebben de afgelopen jaren genoeg edities de markt op geslingerd die een realistische simulatie zou moeten bieden, maar die de de praktijk gewoon niet zo interessant waren. Benader het eens als een game, iets wat in eerste instantie vooral direct voor fun moet zorgen. Denk eens een beetje out of the box, denk SSX, Onrush, NBA Jam.
En dat alle gezichten hetzelfde zijn, tja, kom op hé, dat was prima in games uit de late jaren ’70, begin jaren ’80, maar dat is al lang niet meer normaal!
@RLXTR: Het is een moeilijk gegeven. De meeste wielerfans willen wel dat realisme. Zij blijven ook nog altijd het doelpubliek van de franchise, ook al is het een niche. De wielersport is nu eenmaal niet heel erg toegankelijk om er zomaar in te duiken, in vergelijking met bv voetbal/Fifa. Maar de typische wielersport is moeilijk te vertalen naar een game. Wanneer je op zoek bent naar actievolle gameplay binnen de wielerwereld, kom je al snel uit bij een Descenders.
@mattioza: OMG ik ben voor Descender-regels in de Tour volgend jaar! Dan zou het pas echt leuk zijn om naar te kijken!