Review: Ride 3

De ontwikkelaars van het Italiaanse Milestone hebben een ongekende arbeidsethos. Zo heeft de studio dit jaar met Gravel, Monster Energy Supercross, MotoGP 18, MXGP Pro en Ride 3 maar liefst vijf games afgeleverd. Het businessmodel van Milestone lijkt echter meer te liggen op het uitbrengen van zoveel games, dan op het afleveren van zo goed mogelijke games. Zelden weten de racegames van Milestone de middelmaat te ontstijgen. En bij Ride 3 is dat helaas niet anders…

Kwantiteit…

Gezien de output van Milestone dit jaar is de hoeveelheid content die de Italianen in Ride 3 hebben gestopt lovenswaardig. Zo bevat het racespel met meer dan 230 motoren een zeer uitgebreide keus aan racemonsters, van superbike tot vintage rijwielen en van sportbikes tot supermoto. Daarnaast kunnen de motoren ook nog eens tot in detail getweakt worden, met zowel performance als cosmetische upgrades. Niet alleen in motoren is er zat keuze, ook qua tracks valt er in Ride 3 niet te klagen.

Om deze flinke bak content allemaal niet al te overweldigend over te laten komen, heeft Milestone de verhalende campagne gestructureerd met magazines. Ieder tijdschrift bevat een aantal races die je steeds met dezelfde motor(type) speelt. Door races te winnen speel je vanzelfsprekend weer nieuwe magazines vrij en zou kan je jezelf wel even bezighouden. Die speeltijd wordt door Milestone kunstmatig nog eens wat opgepompt door de wat grinderige natuur van de in-game economie.

Met races verdien je geld (zeker als je wint) en dat kan je voor twee zaken gebruiken. Het kopen van nieuwe motoren, wat nodig is om magazines te kunnen spelen, en om motoren te upgraden. Hoewel het verleidelijk is om je geld vooral te gebruiken voor de aanschaf van nieuwe motoren, zodat je een beetje afwisselend kan racen, brengt dit je vroeg of laat in de problemen.

In de latere races van een magazine word je namelijk aan alle kanten genadeloos voorbij geracet als je je motor niet upgradet. Het is natuurlijk behoorlijk frustrerend als je met uitstekend bochtenwerk je opponenten passeert om er vervolgens op een lang recht stuk finaal voorbij wordt gereden.

…boven kwaliteit?

Omdat er behoorlijk wat (in-game) geld in het upgraden van je motor gaat zitten, zal je op den duur races moeten gaan herspelen om wat extra cash te verzamelen. Doordat dit je opgedrongen wordt, is het automatisch al wat wrang en het is daarnaast ook compleet overbodig. Ride 3 bevat ook zonder grinden immers meer dan genoeg content om je flinke tijd bezig te houden.

Daarnaast scoort Ride 3 op grafisch vlak bepaald geen punten; de game oogt in zijn geheel behoorlijk ondermaats. Exemplarisch daarvoor is het gras dat langs diverse tracks ligt. Games voor de vorige generatie consoles zouden er al niet mee weg komen.

Zeker ook tijdens regenraces weet Ride 3 verre van te imponeren. Hoewel er dus wél verschillende weercondities zijn, hoef je daarnaast helaas geen variërend weer te verwachten. Het ontbreken van dynamisch weer is daarmee een van de velen compromissen die Milestone heeft moeten sluiten en die je doet wensen dat de ontwikkelaar toch eens de mogelijkheid had om net wat extra maandjes ontwikkeltijd in haar games te stoppen.

Conclusie

Kwantiteit boven kwaliteit, zo lijkt het adagium van de Italiaanse ontwikkelaar al jaar en dag te zijn. Hoewel menig Milestone-game vaak best prima is, weten de spellen de status van (zeer) ruwe diamant eigenlijk zelden te ontstijgen. Bij Ride 3 is dit niet anders.

Zo is de hoeveelheid content die Milestone in het racespel heeft gestopt lovenswaardig en, niet onbelangrijk, Ride 3 racet lekker weg. Tegelijkertijd struikel je continu over de vele beperkingen die de game rijk is. De grafisch matige prestaties bijvoorbeeld, of de campaign die binnen de kortste keren tot in een sleur vervald. Tegen de tijd dat je alle magazines van Ride 3 dan ook hebt doorgespit, staat de volgende Milestone-game dan ook ongetwijfeld al op je te wachten.