Unravel 2

Tijdens de EA Play-persconferentie hadden we al een beetje de hoop opgegeven dat Electronic Arts nog wat tofs zou onthullen. Maar ineens was daar een trailer met een bekend gezicht: Yarny is terug! Unravel 2 werd met een mooie trailer aangekondigd en als klap op de vuurpijl is de game direct in de verkoop gegaan. Als groot liefhebber van het eerste deel en platformers in het algemeen, was het aanschaffen van Unravel 2 een no-brainer. En gelukkig stelt EA een keer niet teleur, al heeft de uitgever dat natuurlijk te danken aan de talenten van ontwikkelaar Coldwood.

De kracht van vriendschap

Unravel staat bekend als een platformer met puzzelelementen en een ontzettend prachtig verhaal, die op een grafisch geweldige wijze wordt verteld. In het eerste deel vormt het verhaal vooral de rode draad (pun intended) en voelt de gameplay een beetje als prio nummer twee. In Unravel Two is dit precies andersom en dat komt vooral door de introductie van co-op. Na een zielige en emotionele openingsscene, verschijnt ineens een blauwe Yarny die zich verbindt met zijn rode nieuwe vriend.

Doordat de twee schepsels aan elkaar vast zitten, krijg je heel even het nare gevoel dat deze game niet in je eentje te spelen is. Maar gelukkig is de besturing van Unravel 2 zo goed in elkaar gezet, dat je ook vriendloos de platformer met gemak kan spelen. Je kunt bijvoorbeeld een van je twee schepsels bij de ander op de rug laten springen, zodat je ze kan bewegen als één Yarny. Kom je in een gebied waar je beide bollen wol nodig hebt, dan kan je met een druk op de knop wisselen tussen de twee personages.

Hoewel dit ontzettend lekker werkt, blijft het toch het leukst om Unravel 2 met een vriend te spelen. De puzzels zijn namelijk lekker uitdagend en de springelementen die je met z’n tweeën moet uitvoeren werken ontzettend lekker. Het is ook heel bevredigend om als twee wollige Tarzans door een level te slingeren, in een perfect samenspel. Als je niet wordt uitgedaagd om stevig na te denken, dan worden je reflexen wel getest.

En bij beide gebeurt dat op een fijne manier. Help elkaar op hoger gelegen platformen door iemand er naartoe te slingeren, maak bruggen van wol om nuttige attributen te verplaatsen of help je partner in Mission Impossible-stijl door een level met lava. Coldwood weet met het leveldesign steeds weer te verrassen met een nieuwe uitdaging, waardoor jij en je partner altijd scherp moeten blijven.

Yarny op de turbo

Wat ook opvalt aan Unravel 2 ten opzichte van de voorganger, is dat de game een stuk sneller lijkt te zijn. Yarny is atletischer geworden met wall jumps en grotere springkracht en er zitten ook daadwerkelijk vijanden in de game, een soort duistere zielen die jou dood kunnen maken door je simpelweg aan te raken. Actie heeft een grotere hoofdrol gekregen dan het verhaal. Wat je van deze keuze vindt, dat verschilt van persoon tot persoon.

In het eerste Unravel wordt het verhaal verteld van een oude dementerende vrouw, waarin je haar goede en slechte herinneringen terughaalt door levels te halen. Elk level vertelt een heel persoonlijk verhaal over familie, liefde, dood en grote veranderingen in haar leven. Dit wordt allemaal perfect weergegeven in het leveldesign en de vage, mensachtige schimmen op de achtergrond. Het is materiaal om je traanbuis goed mee door te spoelen en dat ontbreekt bij Unravel 2 toch een beetje.

Desondanks is het verhaal over twee tieners mooi en misschien ook wel herkenbaar. Elk level verbreken de jonge mensen een aantal regels om samen dingen te doen, gewoon omdat ze er zin in hebben en om samen te kunnen zijn. Het is een mooie boodschap over het leven en hoe je die zelf in moet vullen, maar het raakte me veel minder dan het emotionele eerste deel.

Meer mogelijkheden

Unravel 2 mag dan emotioneel wat minder hard aankomen, de game heeft wel veel meer content dan zijn voorganger. Ieder level dat je speelt voor het verhaal, heeft ook een aantal uitdagingen. Denk bijvoorbeeld aan het verzamelen van collectibles (net als in deel één) of aan het bemachtigen van medailles door een snelle tijd neer te zetten of door niet dood te gaan. Hierdoor introduceert Coldwood een manier – beter gezegd een reden – om de levels nog een keer te spelen.

Ook zijn er nog twintig minilevels te spelen, die behoorlijk uitdagend zijn. Na het halen van een verhaallevel speel je weer een aantal van die lastige minilevels vrij en het halen van deze reflextesten of breinkrakers leveren tevens een toffe beloning op. Aan het eind van zo’n level bevrijd je namelijk een Yarny. Buiten het feit dat het ontzettend schattig is, speel je nieuwe Yarny’s vrij om mee te spelen.

Je kan namelijk jouw bolletje wol veranderen naar gelang je eigen smaak in kleur en stijl. De vorm van het hoofd, ogen en torso zijn aan te passen en er is een heel pallet aan kleuren beschikbaar. Om het geheel helemaal aandoenlijk te maken, is het ook mogelijk om tijdens het spelen verschillende emotes te gebruiken. Het voelt een beetje nutteloos, maar het is ontzettend aandoenlijk om mijn Yarny de Praise the Sun-houding uit Dark Souls aan te zien nemen.

Een prachtig plaatje

Misschien wel het sterkste punt van Unravel als franchise is toch wel het audiovisuele aspect, want wat is dit toch een prachtige game. Het is een grafisch meesterwerkje, wat je eigenlijk ook wel mag verwachten van een relatief kleine game. De natuur lijkt levensecht en het voelt echt alsof je met een fantasiewezentje door de echte wereld loopt.

Qua muziek is het weer een mix van folkmuziek uit Scandinavië, afgewisseld met een heus orkest voor de zwaardere stukken. Unravel 2 ademt sfeer en dit zuigt je volledig de game in, waardoor je voordat je het ook maar door hebt, aan het einde van het avontuur belandt. Puur met alleen de levels voor het verhaal ben je zo’n vier uurtjes zoet, maar als je daadwerkelijk alles uit de game wilt halen, dan kan je makkelijk het dubbele rekenen. Een platformer van deze kwaliteit, is voor twee tientjes bijna diefstal.

Conclusie

Unravel 2 was het konijn uit de hoge hoed van EA; een poging om de persconferentie van afgelopen E3 een beetje te redden. Hoewel dit echt geen game voor iedereen is, staat hier wel weer een ijzersterke platformer met heerlijke co-op gameplay. Het verhaal van Unravel 2 maakt minder indruk dan zijn voorganger, maar compenseert dit met soepelere gameplay, meer content en audiovisuele schoonheid. Vond je Unravel leuk dan is Unravel 2 een must-have, maar ook gamers die nog helemaal niets van Yarny hebben meegemaakt doen er goed aan dit een kans te geven. Het stelt niet teleur, ik beloof het je.