Stel je voor: je bent een robot en je motor functioneert nog maar nauwelijks. Daardoor moet je momentum opbouwen door heuvels af te razen, als je een beetje tempo wilt maken. Onderweg naar de reparatievleugel van je luchtschip gaat er een luik open en val je terug op aarde, met een nog altijd nauwelijks functionerende motor. Aangezien je luchtschip de enige monteur aan boord heeft die je aandrijving kan repareren, is het zaak om terug te komen naar dat schip, voordat het definitief vertrekt en jou achterlaat. Dit is de opzet van Defunct. Maar levert dat ook een leuk spelconcept op? Lees verder om erachter te komen…
Geen goed begin…
Een goed begin is het halve werk, zo luidt het welbekende Nederlands spreekwoord. Helaas houdt Defunct dit niet echt in ere. In het begin voelt de game namelijk niet bijzonder fijn: er wordt niet heel veel uitgelegd en de besturing is onwennig. Er zijn verschillende soorten objecten in de spelwereld verwerkt, waarvan sommige effect hebben op je snelheid, waar andere alleen bedoeld zijn als collectible.
Aangezien je snelheid het belangrijkste aspect is in Defunct, zou het fijn zijn om te weten of je door het oppakken van een bepaald voorwerp een dikke trick jump kunt doen of niet, zonder dat je het aan laat komen op een gok. Als die namelijk niet goed uitpakt, kun je je snelheid in de meeste gevallen namelijk wel gedag zwaaien. Daarnaast voelt het in dat prille begin vooral alsof je Wall-E bestuurt nadat die een aantal lijnen speed met flink wat drank heeft gecombineerd.
Ook is er een tegenstrijdigheid tussen waar je focus op moet liggen. Het lichtje op de achterkant van je robot licht groen op wanneer je een heuvel af gaat en rood wanneer je bergopwaarts gaat. Op basis van dat lichtje moet je kiezen of je de gravitize-knop indrukt of niet: als je dat doet terwijl je bergafwaarts gaat, wordt je snelheid groter, maar je verliest juist momentum als je deze knop indrukt als je omhoog gaat. Je zou dus denken dat dat lichtje het punt is waar je op moet focussen. Echter, als je dat doet, verlies je de aandacht op de omgeving, wat al snel leidt tot botsingen en frustraties.
…maar wél een goed vervolg
Wat ik dan weer niet had verwacht, is dat deze problemen slechts een halfuur écht problematisch waren. Toen ik de besturing eenmaal onder de knie had (dat wil zeggen: ik liet de muis voor wat het was en speelde puur met het toetsenbord), voelde het heerlijk om door de verschillende landschappen in Defunct heen te razen. Overigens is ‘verschillend’ in dit geval vooral een geval van skins en niet zozeer daadwerkelijke variaties in gameplay. Sneeuw, woestijn, graslandschap, het maakt niet uit: in wezen voelt het allemaal hetzelfde.
Dat is jammer, want verschillen qua besturing in verschillende landschappen had de duur van Defunct kunnen verlengen. Aan de andere kant, wellicht had het alleen maar voor frustratie gezorgd als de verschillende landschaptypen in Defunct voor een andere rij-ervaring: de verschillende omgevingen volgen elkaar in een behoorlijk rap tempo op, wat de game uiteindelijk een beetje kort maakt. Iets meer puzzels en grotere levels hadden de speelduur danig kunnen verlengen, zeker als dan ook de besturing zou verschillen in verschillende landschappen.
Wat mij betreft mist Defunct dus wat kansen, zeker omdat de potentie wel degelijk aanwezig blijkt. De puzzels zijn simpel van opzet, want meestal is het vooral zaak om genoeg momentum op te bouwen om hoog en/of ver genoeg te kunnen springen om bij een bepaald object te komen. Wellicht oppervlakkig, maar uiterst doeltreffend. Het zoeken naar de optimale route om dat momentum op te bouwen, bleek immers een bezigheid die mij persoonlijk prima beviel. Er zijn vaak meerdere wegen die naar Rome leiden, maar de ene weg kent meer obstakels dan de andere en dát is de kracht van Defunct: als je een moeilijkere route kiest en het uiteindelijk lukt, voelt dat behoorlijk bevredigend.
Conclusie
Al met al biedt Defunct een redelijk leuke ervaring, mits je eenmaal gewend bent aan de besturing. De snelheid die je opbouwt om de puzzels op te lossen (of gewoon door het landschap te razen) voelt echt heerlijk aan en visueel is het spel lekker gevarieerd. Echter, het ontbreekt een beetje aan content: als je wilt, kun je in een klein uurtje het einde bereiken. Zeker aangezien Defunct de nadruk lijkt te leggen op speedruns en je in elk aspect het gevoel geeft dat je zo snel mogelijk door het spel moet razen, voelt dat toch een beetje karig. In zijn huidige staat beveel ik Defunct dan ook aan als hij tijdens een Steam Sale voor een mooi prijsje is op te pikken.
