Ever Oasis

Het komt vaker voor dat ontwikkelaars zichzelf opklimmen van remasters en remakes naar volledig nieuwe titels die voor de volle mep in de winkelschappen komen te liggen. Zo ook Grezzo, een Japanse studio die zijn pad eigenlijk begon met de zeer goed ontvangen 3DS-remakes van The Legend of Zelda: Ocarina of Time en Majora’s Mask en zich nu kan bewijzen met een grote, geheel zelf ontwikkelde game: Ever Oasis…

Wereld vol zand

Normaliter begint een recensie met een uitleg over het spel in kwestie om aan te geven waar we nou precies mee te maken hebben. Dat blijkt bij Ever Oasis echter nog verdomd lastig. Is het een RPG? Een city builder? Een simulator? Of wellicht toch een avonturenspel met veel actie? In het geval van Ever Oasis kun je instemmend antwoorden op elk van die vragen. Je kunt veel zeggen over de game, maar niet dat het ontbreekt aan ambitie.

De premisse van het geheel is in feite simpel: in een wereld vol zand leven zaadmannen en -vrouwen die bomen kunnen doen groeien en in het algemeen leven in de brouwerij brengen. Vrijheid, blijheid dus. Helaas worden deze Seedlings niet met rust gelaten, want het kwaadaardige Chaos ligt op de loer. Eén voor één worden oasen vernietigd, totdat ook die waar jij in woont het moet ontzeggen. Aan jou de taak om een nieuwe, laatste oase te bouwen waar iedereen welkom is én tegelijkertijd het kwaad te verslaan. Genoeg te doen dus.

Een cyclus vol gebreken

Avonturieren, vechten en bouwen: er lopen verscheidene activiteiten en gamegenres door elkaar, maar in feite doe je elke in-game dag hetzelfde: je loopt door je dorpje, gaat op avontuur uit en probeert nieuwe inwoners te vinden. Als je die eenmaal hebt gevonden, komen ze langs en kun je ze in je dorpje plaatsen. Sommige krijgen een eigen huisje, andere geven weer andere bonussen. Let wel: als ze winkels hebben, krijg je daar een deel van de opbrengsten van, maar wel moet je daarvoor hun inventory aanvullen. Je zult dus geregeld bezig zijn met het zoeken naar materialen. Veredelde fetch quests dus.

Verder kun je inwoners mee op avontuur nemen en ze mee laten vechten – in real-time welteverstaan – en diverse puzzels laten oplossen. De game kenmerkt zich al met al met steeds eenzelfde cyclus en dat moet je leuk vinden.

De vraag is echter of dat het geval gaat zijn, vooral aangezien het eigenlijk allemaal weinig boeit. Allereerst is daar het verhaal dat zo dun is, dat je als speler niet wordt meegezogen in het avontuur. Het kwaad, Chaos, doet bovenal dienst als een excuus om de wijde wereld in te trekken en om een gevoel van urgentie voor de speler te creëren. Dat doel wordt niet gehaald: het verhaal is zo dertien-in-een-dozijn dat je eigenlijk weinig bezig bent met tegen wie je nou eigenlijk aan het knokken bent.

Dit wordt nog eens versterkt door een gebrek aan persoonlijke connectie met de figuren in Ever Oasis. Het maakt bijvoorbeeld niet uit wie je jouw oase binnensleept en met wie je precies op pad gaat, want je krijgt als speler geen band met welk personage dan ook. Het hoofdpersonage toont het emotioneel vermogen van een stuk fruit en de figuren die in je oase komen wonen zijn allemaal vrij vervangbaar, waardoor je simpelweg de meest functionele en sterke partners met je op pad neemt.

Het ontwerp van de game is hier met name de boosdoener. Doordat je in kerkers bepaalde rassen en klassen nodig hebt om verder te komen, zal je jouw buddies zonder gêne inruilen wanneer de omgeving dat van je vraagt. De kerkers voelen daardoor eerder aan als een chore dan als een uitdaging of een leuke afwisseling. Je zult al heel snel vervallen in een patroon: je loopt een kamer binnen, komt een obstakel tegen die een figuur of klasse kan oplossen, teleporteert terug naar je oase, wisselt je team in, keert terug naar de kerker en lost de ‘puzzel’ op. Dat dit al snel tot ergernis leidt, moge duidelijk zijn.

Lichtpuntjes

Het lijkt nu wellicht zo, maar Ever Oasis is niet een echt slechte game. De presentatie is namelijk zeer gelikt en ook de beelden die op je 3DS worden getoverd liegen er niet om. In mijn geval speelde ik de game op de New 3DS en die kon zonder framerate-problemen zeer fraaie plaatjes produceren. Ook is er duidelijk aandacht gegaan naar de muzikale ondersteuning. Hoewel geen van de achtergrondliederen je echt bijblijft, is hier hoorbaar een deel van het budget ingestoken. De geluidskwaliteit is voor 3DS-termen dan ook opmerkelijk goed te noemen.

Conclusie

Ontwikkelstudio Grezzo heeft goed zijn best gedaan een interessante game te maken waar diverse genres door elkaar vloeien. Helaas zijn geen van de onderdelen Ever Oasis echt diepgaand. De relatie met je inwoners is beperkt tot af en toe wat roddels ophalen en de voorraden van de winkels aanvullen, het gevechtssysteem blijft veelal beperkt tot aanvallen spammen en af en toe tijdig ontwijken, de puzzels zijn vooral frustrerend door het steeds moeten uitwisselen van je teammaten, geen van de personages blijft je echt bij en het verhaal is bovendien weinig interessant.

Aan ambitie is bij Ever Oasis geen gebrek, maar het is jammer dat niet al die ambitie is verzilverd in term van kwaliteit. Dat het geheel er gelikt uitziet en de muziek het spel mooi ondersteunt, verzacht de pijn gelukkig nog een beetje.