Gamen op een MacBook: De basics, tips en accessoires

Het is algemeen bekend dat je een MacBook niet koopt om te gamen. Bij Apple’s producten betaal je voor het merk, design en gebruiksgemak, niet voor de specificaties. Toch is het een misverstand dat je op een MacBook helemaal niet kunt gamen. Als kersverse (en onwetende) MacBook-bezitter ging ik op onderzoek uit en bekeek ik welke programma’s en accessoires je nodig hebt voor een potje draagbaar speelplezier.

Software: Windows vs. MacOS

De meeste games verschijnen enkel op Windows. Wil je die spellen toch spelen op je MacBook, dan zul je een virtuele machine moeten inrichten via Boot Camp. Toch is er ook een aardig scala aan titels beschikbaar via MacOS. Beide platformen hebben zo hun voor- en nadelen, die we hieronder bespreken.

MacOS: App Store en Steam

Uitgevers kiezen er steeds vaker voor om hun games ook naar MacOS te brengen. Dat heeft twee grote voordelen.

Ten eerste kun je deze spellen eenvoudig downloaden via de App Store. Die zit standaard ingebouwd in MacOS en laat zich doodeenvoudig bedienen. Het aanschaffen, installeren en opstarten van een game kost je niet meer dan een paar muisklikken. Technische kennis en het opzetten van een virtuele machine zijn dus niet nodig.

Een veel groter voordeel is dat de games geoptimaliseerd zijn voor MacOS. Daardoor maken ze veel efficiënter gebruik van de rekenkracht van je apparaat. Boot Camp legt van zichzelf al een flink beslag op je processor en emuleert games die eigenlijk geschreven zijn voor een Windows-architectuur. Daardoor zijn de prestaties slechter dan wanneer je zou spelen op een Windows-laptop met soortgelijke specificaties.

In de App Store vind je enkele recente toppers, waaronder Civilization 6, Firewatch, XCOM 2 en LEGO Star Wars: The Force Awakens. Ook een groeiend aantal kleinere indie-ontwikkelaars kiest ervoor zijn games naar de Mac te porten, aangezien het beperkte assortiment van de App Store zorgt voor een betere exposure. Daarnaast huisvest de Store een aantal klassiekers. Star Wars: Knights of the Old Republic is bijvoorbeeld voor een tientje op te pikken en ook RollerCoaster Tycoon 3 is (met al zijn uitbreidingspakketten) aanwezig.

Naast de App Store hebben we nog het alom bekende Steam, dat sinds enkele jaren ook Mac-games in zijn assortiment heeft. Het nadeel van Steam is dat je een speciale client moet installeren. Dat is niet ideaal voor mensen die hun MacBook graag zo schoon mogelijk houden. Toch blijft het een kleine concessie als je kijkt naar de voordelen van Steam.

Valve’s gameplatform biedt namelijk een veel groter assortiment dan de App Store, met exclusieve toppers als Cities: Skylines, ARK: Survival Evolved en Rust. Bovendien hanteert Steam aanzienlijk scherpere prijzen. Zeker tijdens de befaamde Steam Sales kun je vaak voordelig je slag slaan. Kortom: speel je af en toe een spelletje en heb je niet de behoefte om alle recente games uit te proberen, dan hoef je nooit verder te kijken dan Steam of de Mac App Store.

Windows: Boot Camp

Hoewel het de laatste jaren de goede kant opgaat, lijkt de kans klein dat MacOS ooit een volwaardig gameplatform gaat worden. Anno 2016 verschijnen de meeste games dus nog exclusief voor Windows. Wil je toppers als GTA 5, Planet Coaster of Battlefield 1 spelen op je MacBook, dan zul je dus een virtuele Windows-machine moeten inrichten.

Er zijn verschillende VM-programma’s beschikbaar voor MacOS, maar Boot Camp is veruit de bekendste. Dit programma is ontwikkeld door Apple en standaard geïnstalleerd op elke Mac.

Het installeren van Boot Camp is vrij eenvoudig. Het enige wat je nodig hebt, is een ISO-bestand van Windows. Ben je student, dan kun je deze gratis aanvragen via Surfspot. Anders zijn er ook zat legale manieren om een Windows 10-licentie tegen een net prijsje op te pikken.

Voor de installatie van Windows moet je een “partitie” op je harddisk creëren. Dit houdt in dat je een deel van je beschikbare ruimte reserveert voor Windows. Elke gigabyte die je reserveert voor je partitie, kun je niet meer gebruiken op MacOS. Het is dus zaak om hierin een goede balans te vinden. Speel je nooit meer dan twee games tegelijk en vind je het niet erg om zo nu en dan spellen te deïnstalleren, dan moet 60 GB ruim voldoende zijn. Wil je een volwaardige game-ervaring en je volledige Steam-bibliotheek op je laptop hebben staan, dan kijk je al snel tegen de terabyte aan.

Aangezien de opslagruimte in MacBooks belachelijk duur is (voor een harde schijf van 2 TB betaal je zo’n 1700 euro extra), lijkt het in dergelijke gevallen bijna goedkoper om een losse Windows-machine aan te schaffen. Gelukkig zijn er mooie alternatieven. Zo is het mogelijk om Bootcamp te installeren op een externe harde schijf. Deze zijn doorgaans een stuk trager dan de SSD in je MacBook, maar voor het draaien van Boot Camp zijn ze prima geschikt. Mogelijk leggen we in een latere GamersNET Gear nog uit hoe je Boot Camp precies kunt installeren op een externe harde schijf, maar anders vind je in de tussentijd ook genoeg tutorials op het internet.

Hardware

Dit is de pijnlijkste sectie van deze special. Gamen op een MacBook is namelijk niet goedkoop.

MacBook, MacBook Air of MacBook Pro?

MacBooks hebben een flinke instapprijs. Het goedkoopste model is momenteel de MacBook Air uit 2015, die je voor 949 euro kunt oppikken. Dat is echter een slechte investering, want dit model is inmiddels zo verouderd dat je weinig waar voor je geld krijgt. Een stapje daarboven vinden we de 12″ MacBook, met een instapprijs van 1350 euro. Dit is qua design en draagbaarheid zonder twijfel de beste MacBook die je momenteel kunt krijgen, maar daar lever wat betreft specificaties dan ook flink op in. Met een 1,1 GHz processor en Intel 515 HD Graphics hoef je weinig gameplezier te verwachten.

Wil je serieus aan de slag met recentere titels, dan zul je een model uit de Pro-serie moeten aanschaffen. Daarbij is het ook verstandig om voor een 15″ MacBook te gaan. Niet alleen omdat gamen op een groter scherm fijner is, maar vooral omdat de 13″ modellen niet de specificaties bieden die nodig zijn om fatsoenlijk te kunnen gamen. Zelfs bij de CTO (Configure To Order) modellen kun je niet hoger gaan dan een dual-core processor en hoewel dat voor oudere spellen zal volstaan, vereisen de meeste games anno 2016 toch echt een quad-core architectuur.

De MacBook Pro uit 2015
Grof beschouwd houden we twee opties over: het 2015-model en het 2016-model. Hoewel de variant uit 2016 beschikt over een nieuwe processor (Skylake) en snellere videokaarten, is het prestatieverschil in de praktijk miniem. Dat komt deels door de touch bar die wat van je processorkracht opeist, maar ook doordat upgrades bij de 2016 MacBook een stuk duurder zijn geworden. Voor hetzelfde geld heb je op de 2015-variant dus een oudere, maar krachtigere processor of videokaart.

Het nadeel is dat Apple momenteel beperkte CTO-opties aanbiedt voor de 2015-modellen. De processor en harde schijf zijn wel nog aan te passen, maar de videokaart niet. Je zult het dus moeten stellen met de Intel Iris Pro-chip, die bij lange na niet voldoende biedt om te gamen. Gelukkig slingeren er online nog wat opgepimpte exemplaren rond, met daarin een Intel i7-4870HQ en Radeon R9 M370X. Deze videokaart is qua kracht ongeveer gelijkbaar met de GeForce GTX 670M, wat in de praktijk betekent dat je oudere games op de hoogste settings kunt spelen, terwijl je voor spellen uit 2015 en 2016 vaker moet kiezen voor medium (of zelfs low).

De MacBook Pro uit 2016
Vind je het belangrijk om games te kunnen spelen op je MacBook, dan zou ik voor het 2016-model gaan. Deze is iets duurder, maar biedt betere CTO-opties. Wat betreft de videokaart zijn er drie mogelijkheden: de Radeon Pro 450, 455 en 460. De 450 is ongeveer vergelijkbaar met de R9 M370X uit het 2015-model. De 455 is iets krachtiger, al is het verschil voor games in de praktijk niet erg groot. De 460 daarentegen maakt een gigantische sprong. Met zijn 1,85 teraflops biedt hij genoeg paardenkracht voor moderne games, al hoef je niet te verwachten dat je deze op ultra kunt spelen. Daarvoor zul je toch echt een Windows-apparaat moeten kopen.

Op processorgebied zijn de opties wat kariger. Het 15″ model wordt standaard geleverd met een 2,6 GHz i7 quad-core Skylake-processor (turbo boost tot 3,5 GHz), wat voldoende moet zijn om de games van je 460 niet te bottlenecken. Bij het duurdere 15″ model mag je nog 0,1 GHz bij eerdergenoemde getallen optellen. Wil je echt all-out, dan kun je gaan voor de 2,9 GHz processor met turbo boost tot 3,8 GHz. Ik vind het verschil tussen deze modellen persoonlijk echter te klein om de grote sprong in prijs (240 euro) te rechtvaardigen. Voor gamen is het 15″ 2016-model met de Radeon Pro 460 dus de beste keuze.

Externe videokaarten

Bijkomend voordeel van de 2016 MacBook is dat hij beschikt over Thunderbolt 3-aansluitingen. Daardoor is het mogelijk om een externe videokaart aan te sluiten op het apparaat.

Het afgelopen jaar zijn meerdere hardwarefabrikanten met hun eigen Thunderbolt GPU-kastjes gekomen. De bekendste in deze categorie is de Razer Core. Wanneer je een losse videokaart in deze box plaatst en hem aansluit op je laptop, kun je een shitload aan grafische kracht in jouw mobiele werkstation pompen. Maar zoals je waarschijnlijk al had verwacht, zitten daar op de MacBook wat haken en ogen aan.

Op de meeste Windows-laptops is het aansluiten de Razer Core een kwestie van plug-and-play, maar MacOS biedt vooralsnog geen ondersteuning voor externe GPU’s. Je zult al je games dus moeiten draaien in Bootcamp, of zelf Apple’s besturingssysteem in moeten duiken om via enkele hacks de Razer Core alsnog compatibel te maken. Probleem blijft dan wel dat MacOS de videobeelden niet kan doorvoeren naar het scherm van je MacBook Pro, dus een externe display is noodzakelijk.

Zolang je binnen Bootcamp blijft, kan je de prestaties van je games met de Razer Core echter aanzienlijk verbeteren. Zou je de Nvidia GTX 1080 in de box steken, dan heb je plotseling de beschikking over 9 teraflops aan videokracht. Dat maakt het (in theorie) zelfs mogelijk om een VR-headset aan te sluiten op je MacBook. Probleem blijft dan wel de processor, die waarschijnlijk als bottleneck gaat optreden zodra je in het segment van high-end videokaarten belandt.

Het grootste nadeel van Razer Core (en externe GPU’s in het algemeen) is dat er een flink prijskaartje aan hangt. Voor de Core zelf ben je al 500 euro kwijt en afhankelijk van de grafische kaart die je koopt, mag je daar nog eens 250 tot 800 euro bij optellen. Heb je geen haast, dan is het misschien de moeite waard om even te wachten. Naar verwachting komen er in 2017 namelijk meer fabrikanten met externe Thunderbolt 3 GPU’s op de proppen, dus de kans is groot dat de prijs dan aanzienlijk zal dalen.

Extra Accessoires

De praktijk leert dat accessoires bij je MacBook een must zijn. Het voordeel van gamen op een laptop is dat je jouw spellen overal mee naartoe kunt nemen, maar voor veilig vervoer is een sleeve geen overbodige luxe. Ook externe harde schijven zijn handig, bijvoorbeeld om Boot Camp op te installeren. Wij testten in beide categorieën drie producten.

Externe harde schijven

We zijn nog druk bezig deze te testen! Zodra we een weloverwogen oordeel kunnen vellen, wordt dit artikel geüpdatet.

Sleeves

MacBooks staan bekend om hun stevige bouwkwaliteit, maar dat betekent niet dat je er roekeloos mee kunt omgaan. Een sleeve is dan ook een verstandige keuze wanneer je jouw nieuwe apparaat wilt beschermen tegen krassen en deuken. Wij zetten testten drie opties, ieder met een verschillende balans tussen prijs en luxe.

Case Logic Latop Sleeve
19,99, verkrijgbaar bij zo’n beetje elke winkel
De laptophoezen van Case Logic kom je het vaakst tegen. Dat komt doordat het bedrijf voor elk schermformaat zijn slechts één of twee modellen produceert. De winkel hoeft geen gigantische voorraad aan hoezen bij te houden, de consument kan dankzij de bulkproductie voor relatief weinig geld een stevige hoes oppikken. Iedereen blij, toch?

Niet helemaal. Hoewel de Case Logic-hoezen prima zijn voor reguliere laptops, zijn ze minder geschikt voor MacBooks. Apple’s laptops zijn namelijk wat dunner en kleiner dan hun Windows-broertjes, waardoor (zeker het 2016-model) een beetje “zwemt” in de hoes. Daar staat wel tegenover dat de Case Logic-hoes, dankzij zijn dikte en voering aan de binnenkant, de beste bescherming biedt tegen val- en stootschade. Of je daar draagcomfort en schoonheid voor wilt inleveren, is volledig aan jou.

Inateck MacBook Sleeve
20,99, verkrijgbaar bij Amazon
“Inateck” klinkt als een Duits merk, maar dit bedrijf is gewoon gevestigd in de Verenigde Staten. Dat neemt niet weg dat hun hoezen wel degelijk Duitse degelijkheid bieden. Voor een zeer zacht prijsje krijg je een fraaie laptophoes die bovendien opbergruimte biedt voor je accessoires. Daarnaast heeft Inateck hoezen voor elk formaat en elk model, dus je bent er altijd van verzekerd dat jouw MacBook precies past (een hoes voor het 2016-model ontbreekt helaas nog).

Inateck geeft de beste balans tussen prijs en kwaliteit, maar biedt van alle geteste hoezen de minste bescherming. De sleeve is namelijk vrij dun en biedt weinig dekking aan de hoeken. Ook schijnt de hoes na verloop van tijd wat minder mooi te worden. Desalniettemin blijft deze Inateck sleeve een goede investing als je na de aanschaf van je MacBook wat krap bij kas zit en het niet erg vindt om eens in de zoveel tijd een nieuwe hoes te kopen.

Mujjo MacBook Sleeve
69,90 tot 74,90 euro, verkrijgbaar bij Mujjo
De sleeve van Mujjo is de duurste, maar ook de mooiste die wij hebben getest. Net als de Inateck is hij gemaakt van vilt, al is het verschil in kwaliteit duidelijk merkbaar. De leren flap geeft de sleeve bovendien een luxe uitstraling en zorgt ervoor dat hij (in tegenstelling tot zijn concurrenten) enkel mooier wordt wanneer je hem gebruikt. Combineer dat met de zorgvuldige assemblage en je hebt een hoes die zo elegant is dat Apple hem had kunnen ontwerpen.

Daarnaast biedt Mujjo’s MacBook-hoes een extra vak om je accessoires op te bergen. Handig wanneer je bijvoorbeeld jouw oplader en dongles wilt meenemen. Door dit extra vak is de Mujjo een tikkeltje dikker dan de Inateck. Deze extra dikte zorgt er, in combinatie met de stevigere voering van de randen, wel voor dat je MacBook beter beschermd is tegen stoot- en valschade.

Ben je op zoek naar een sleeve die jouw gloednieuwe MacBook eer aandoet, dan is de Mujjo een verstandige keuze. Wanneer je net 3000 euro hebt betaald voor een laptop, is 75 euro relatief immers een kleine investering. Mujjo’s laptophoes is duidelijk beter dan de 3,5 keer goedkopere Inateck, al kunnen we niet zeggen dat hij ook daadwerkelijk 3,5 keer zo goed is. Je zult dus zelf moeten bepalen of je bereid bent de meerprijs te betalen.

Conclusie

Deze special heeft twee doelen. Ten eerste dient hij als handleiding voor nieuwe (of potentiële) MacBook-bezitters, die willen weten hoe ze hun apparaat kunnen inrichten voor gaming en welke accessoires ze daarbij nodig hebben. Ten tweede probeer ik met dit artikel duidelijk te maken dat gamen op MacOS wel degelijk mogelijk is… Tegen een prijs.

Hoewel Steam en de Mac App Store een steeds breder assortiment krijgen, en Boot Camp (zeker in combinatie met een externe harde schijf) een prima oplossing biedt om te genieten van Windows-games, blijft duidelijk dat de Mac niet ontworpen is om op te gamen. Is gamen je hoofddoel, dan is het verstandiger om voor een Windows-laptop te gaan. Die geeft je voor de helft van het geld het dubbele aan specificaties.

Ben je echter op zoek naar een razendsnel apparaat voor je professionele werk en houd je op zijn tijd ook van een spelletje, dan kun je – in tegenstelling tot wat velen denken – wel degelijk terecht op een Mac. Zeker met de mogelijkheden die Thunderbolt 3 biedt, is het mogelijk om je MacBook te transformeren tot een indrukwekkende gamelaptop.

De vraag is of je bereid bent de daarvoor benodigde investeringen te doen. Voor volwaardig gamen is het duurste 15″ model met de Radeon Pro 460 een must en die kost exclusief accessoires al 3400 euro. Koop je daar nog een harde schijf, sleeve en externe GPU bij, dan tik je binnen de kortste keren de 5000 euro aan. De kans dat mainstream gamefora binnen enkele jaren ondergeklad worden met de slogan “Mac master race”, is dus klein.