I Am Setsuna

Veel gamers zijn opgegroeid met de RPG’s uit het land van de rijzende zon. Final Fantasy, Dragon Quest en Chrono Trigger zorgden voor geweldige ervaringen waar veel gamers nog steeds naar terugverlangen. Ondanks dat moderne games mooiere graphics hebben, missen velen toch dat klassieke gevoel. Square Enix besloot daar wat aan te doen en richtte de Tokyo RPG Factory op. Het eerste product wat het licht ziet is I Am Setsuna en deze probeert het gevoel van die klassieke RPG’s terug te brengen. De soms middelmatige gameplay is te vergeven door de nostalgie die het verhaal met zich meebrengt.

Druipende nostalgie

Vanaf het moment dat je het spel opstart word je meegesleept in een golf van nostalgie. Van de typische muziek die je te horen krijgt, tot het lezen van de tekst zonder stemacteurs. I Am Setsuna leent de gameplay vooral van Chrono Trigger en dat is goed te zien. Zo lopen je metgezellen achter je en het kent dezelfde manier van vechten. Het Active Time Battle-systeem, de techs die je kunt gebruiken spelen precies zoals vroeger. Sterker nog: één van de eerste combo-techs die je kunt uitvoeren is de X-strike, een aanval die exact hetzelfde is als in Chrono Cross.

Het tragische verhaal van I Am Setsuna volgt Endir, een huursoldaat die ingehuurd wordt om Setsuna te vermoorden. Terwijl je dit probeert kom je erachter dat Setsuna een offer is. Zij moet afreizen naar een soort bedevaartsoord, waar zij wordt geofferd aan de goden. Nadat dit gebeurt laten de monsters de mensen weer voor een paar jaar met rust. Na je gefaalde moordpoging krijg je de taak haar te vergezellen en te beschermen. Het verhaal is ietwat kort, maar alle karakters die je tegenkomt hebben zo hun eigen verhaal en deze worden op een fijne manier vertelt. De game leidt je op een prima tempo door alles heen en het voelt nooit saai of onnodig ingewikkeld.

Net als de RPG’s van vroeger moet je in I Am Setsuna gebruik maken van savepoints. Hoewel dat natuurlijk lekker nostalgisch is, is het toch niet echt meer van deze tijd. Ondanks dat I Am Setsuna over het algemeen niet heel moeilijk is, kun je door een kleine fout in je setup toch flink wat progressie kwijtraken.

Ongekende kracht

I Am Setsuna zou geen RPG zijn als je niet belachelijk veel manieren had om je karakters te versterken. Door slim gebruik te maken van uitrusting, magie en techs kun je zelfs bijna onverslaanbaar worden. Een toevoeging aan het gevechtssysteem is de momentum-mode. Je kunt hier gebruik van maken wanneer je wacht met een aanval te kiezen. Als je op de juiste knop drukt voor je aanval, zet je wat extra kracht bij en zul je veel meer schade aanrichten. Dit in combinatie met je uitrusting kan er voor zorgen dat je het gros van het spel met twee vingers in je neus doorkruist.

Hoewel het spel de sterke uitrusting op een rustig tempo aanbiedt, ben je al snel te sterk en worden de gevechten wat saai en eentonig. Daarnaast speelt I Am Setsuna zich af in een wereld die constant is bedolven onder een dik pak sneeuw. Hoewel het mooi is om te zien, zit er weinig variatie in en ziet alles er hetzelfde uit; wit. Gelukkig maakt het verhaal en de sfeer veel goed. De muziek van de game is schitterend. Bijzondere piano-melodieën strelen het gehoor…althans, in het begin dan. Ondanks dat elk liedje apart erg mooi is, klinken zij na een tijdje veelal hetzelfde. Ik heb dan ook geleerd dat er iets bestaat als teveel piano.

Conclusie

I Am Setsuna zal liefhebbers van de klassiekers erg tevreden stellen. De sfeer, de muziek en het verhaal zorgen voor een nostalgisch en mooi plaatje. De gameplay laat soms wat te wensen over, maar dat is te vergeven. Je bent, als je het systeem een beetje doorhebt, snel overmachtig en dit zorgt ervoor dat veel gevechten te gemakkelijk worden en daardoor dus eentonig. Het feit dat de wereld overal onder sneeuw is bedolven zorgt dat je weinig locaties hebt die eruit springen. Al met al heeft Tokyo RPG Factory een prima eerste game gemaakt en het smaakt naar meer. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar hun volgende projecten.