Terwijl wij in Europa ons vooral vermaken met voetbal, heeft men in de Verenigde Staten hele andere interesses op sportgebied. Aan de overkant van de oceaan zijn het American football, ijshockey, basketbal en honkbal die de klok slaan. Waar FIFA in Europa ongekend populair is, zijn er natuurlijk ook tegenhangers voor deze ‘Amerikaanse’ sporten. Naast FIFA brengt Electronic Arts ieder jaar trouw een nieuwe NHL (ijshockey) en Madden (American football) uit en 2K weet basketbalfans de afgelopen jaar te verwennen met de NBA 2K-games. De honkbalgames vormen hier de vreemde eend in de bijt, want de MLB The Show-spellen komen uit de stal van Sony San Diego en verschijnen dus exclusief voor de PlayStation-consoles.
Tal van opties
Met MLB The Show 16 bouwt Sony San Diego voort op een basis die al jaren staat en dat betekent dat een sterk fundament wordt aangevuld met een aantal fijne vernieuwingen, zoals eigenlijk ook bij vrijwel iedere sportspellenreeks gebruikelijk is. Dit betekent dat er in MLB The Show 16 weer volop keuze is hoe je het spel aanpakt, want traditiegetrouw zijn er een drietal manieren om je slagman en werper te besturen. Zo kun je met je pookje de bal (pogen te) raken of werpen, maar kun je met de knoppen ook gebruikmaken van de ‘zone’- en ‘directional’-besturing. Daarnaast kan je ook in de settings nog met tal van sliders spelen, waarmee je bijvoorbeeld het realisme van de scheidsrechters kan instellen (die maken immers, net zoals bij voetbal, ook wel eens fouten), om de game zo perfect mogelijk naar jouw smaak te tweaken.
Voor nieuwelingen in deze franchise kan dit wellicht overweldigend lijken, maar de besturing voelt intuïtief aan en na even oefenen voel je je al vanzelf thuis bij één van de besturingsmethoden. De game doet daarnaast goed zijn best om de gameplaymechanieken uit te leggen. Kies je daarnaast voor de dynamische moeilijkheidsgraad, waarbij het spel zich aanpast naar jouw vaardigheden en vooruitgang, maak je altijd genoeg kans om te winnen. Toch kan MLB The Show 16 soms wat onduidelijk of onoverzichtelijk aanvoelen, een zekere basiskennis in het honkbal wordt namelijk wel voorondersteld. Honkbal bevat immers talloze regeltjes én statistieken en hoewel dat voor de echte honkbalfans natuurlijk gesneden koek is, wordt de leek overladen met opties.
Op weg naar roem
Als leek doe je er dan ook goed aan om te starten met de Road to the Show-modus, waarin je een zelfgemaakte speler aanstuurt. Hiermee ontloop je de nodige complexiteit die komt kijken bij het aansturen van een geheel honkbalteam. Het is ook deze Road to the Show-modus die de meeste vernieuwing heeft ondergaan. Zo start je nu met een scoutingdag waarop je je kwaliteiten alvast kunt tonen en waarna de draft start. Eenmaal in de Double-A aanbeland is er vervolgens voldoende ruimte om je te ontwikkelen en zo uiteindelijk in de felbegeerde MLB te belanden. Door tijdens wedstrijden goede acties te verrichten, zoals de bal raken en tegenstanders uit gooien, verdien je trainingspunten en daarmee kan je investeren in diverse skills. Nieuw zijn de perks die je ook kunt aanschaffen en die zijn onderverdeeld in passieve en consumeerbare vaardigheden. Deze passieve perks maken je leven gedurende de gehele game wat makkelijker, terwijl de consumables eenmaal per game geactiveerd kunnen worden en zo, mits op het juiste moment ingezet, de wedstrijd een beslissende wending kunnen geven.
De perks geven een extra tactische dimensie aan Road to the Show en de puristen die honkbal het liefst zo realistisch mogelijk naspelen, kunnen de perks natuurlijk simpelweg niet aanschaffen. Deze liefhebbers van realisme zullen die andere grote vernieuwing, de introductie van showtime, ook liever links laten liggen. Middels showtime kan je, in een beperkte mate, voor een korte periode de tijd vertragen om zie die vrijwel onmogelijke bal toch te halen. Zowel de toevoeging van showtime als de introductie van de perks maken de wedstrijd spectaculairder en zorgen voor memorabele momenten. Een laatste vernieuwing in Road to the Show, die ook de puristen onder ons kunnen waarderen, is het feit dat je niet langer last hebt van laadtijden tussen wedstrijden in een serie. Je kunt deze nu namelijk direct achter elkaar spelen en dat scheelt je toch weer het nodige staren naar laadschermen.
Ruwe diamant
Hoewel de Road to the Show-modus de grootste veranderingen ondergaan lijkt te hebben, is Sony San Diego de resterende modi niet vergeten. Zo heeft de Franchise-modus nog meer diepgang door de introductie van een moraalsysteem, waarbij de houding van een speler invloed heeft op zijn kwaliteiten en je dus niet al te hardhandig met je spelers om moet gaan om ze niet in het harnas te jagen. Voor de liefhebbers van Diamond Dynasty, een Ultimate Team-achtige modus waar je je eigen droomteam kunt samenstellen, is er nu ook meer te kiezen. Je kunt dit team nu namelijk ook inzetten in twee gloednieuwe modi: Conquest en Battle Royale. Conquest is een singleplayermodus waarin je op een Risk-achtige wijze fans moet vergaren in de gehele Verenigde Staten en die doe je natuurlijk door wedstrijden te winnen. Hoewel leuk bedacht, voelt Conquest nodeloos ingewikkeld aan en gaat de aandacht al snel naar de ander spelmodi. Ook Battle Royale weet niet geheel te overtuigen. Dit is een online toernooi met instappremie waarin 25 spelers tegen elkaar strijden voor glorie en prijzen zoals spelerskaarten.
Conclusie
Ook met MLB The Show 16 zet Sony San Diego weer een uitstekende honkbalgame neer, die ook nog eens erg fraai oogt. Met name voor de fans van Road to the Show is er met de introductie van perks en showtime én de vermindering van laadtijden genoeg nieuws te beleven, maar ook Franchise is van extra diepgang voorzien. Met Conquest en Battle Royale worden daarnaast een tweetal spelmodi voor je Diamond Dynasty-team toegevoegd, al weten deze nog niet geheel te overtuigen. Hoe dan ook zet MLB The Show 16 een nieuwe standaard voor honkbalgames, al zal Sony San Diego die volgend jaar ongetwijfeld weer wat hoger leggen.
