Review: Animal Crossing: Happy Home Designer

Soms mis je routine in het leven. Het systematisch afwerken van taken, met een zekere regelmaat. Op tijd op de werkvloer verschijnen en resultaten behalen, zodat je met een goed gevoel weer de volgende dag in kunt gaan. Als een luie gamer ontbreek ik aan dat gevoel van houvast. Stress en moeilijke inzet maken bij mij plaats voor uitstelgedrag en het compleet links laten liggen van de uitdaging des levens. Gelukkig is er een game die mij kan leren hoe ik door het leven kan gaan als een verantwoordelijke, volwassen levensgenieter. Een zorgeloos spelletje dat je toont dat er ook zo veel genot te behalen is in het helpen van andere en het behalen van je doelstellingen. Maak kennis met Animal Crossing: Happy Home Designer!

Welcome to my crib…

Happy Home Designer is in de basis een wat ander spel dan wat de meeste gamers verwachten bij een telg uit de Animal Crossing-familie. Waar een Animal Crossing: New Leaf een vrolijke en uitgebreide levenssimulator neerzet, is Happy Home Designer beperkt tot slechts één aspect van dat geheel: werken. Dag in, dag uit werken. Als speler reis je wederom af naar een nieuw, met dieren gevuld dorpje, alwaar je de functie van een huizenstylist op je zal nemen. Onder het vaandel van Nook’s Homes help je zoveel mogelijk dorpsbewoners aan een op smaak ingericht kamertje. Elke dag richt je één woning in, spreek je wellicht een klant voor morgen en ga je weer slapen om de dag morgen weer te herhalen. U begrijpt: een vaste routine is de rode draad om door te zetten met dit spel.

Voor wat meer sociale interactie is het mogelijk je oude klanten op te zoeken of middels Nintendo’s amiibo-kaarten nieuwe dorpsbewoners in te laden. Echter, verwacht geen opdrachten of diepgaande gesprekken met de schattige diertjes. Hoogstens maak je een foto van een blije bewoner die koddig bezig is met zijn meubeltjes, maar daarna mag je gewoon door met de volgende werkdag. Meer huizen inrichten, jij!

Wat velen niet zal ontgaan, is dat Happy Home Designer daarmee in wezen een gestripte versie van de originele Animal Crossing-games is. Een huisje inrichten kon tot op zekere hoogte ook al in de voorgaande delen, maar nu is het de continue hoofdnoot van een compleet spel. Natuurlijk, je mag het vaker doen en er zijn meer inrichtkeuzes om af te wegen, maar dat is het dan ook wel weer. Weliswaar is er na het aankleden van een handvol huisjes ook de mogelijkheid zelf de plekjes kiezen waar inwoners zich zullen huizen, kun je soms ook tuintjes erbij aanleggen of zelfs grotere, publieke gebouwen inrichten, maar daar blijft het ook bij. Alles komt neer op het slepen van schattige meubeltjes in een raster, en vrijwel niets meer dan dat.

Binnenhuisarchitect met een rugzakje

Jammer is dan ook dat Happy Home Designer daarin nauwelijks uitdagend is. Het spel pretendeert vaak nauwelijks concrete richtlijnen voor te leggen (“Ik wil iets ‘liefdevols’, graag.”), maar uiteindelijk vinden je klantjes alles toch helemaal prima. Er volgt geen beoordeling, verdict of welke andere manier dan ook om te ontdekken dat je daadwerkelijk beter wordt in je ‘baan’. Mieter simpelweg een boel voorwerpjes zonder enige logica in de ruimte of de inwoners gaan al wild voor het fantastische resultaat wat je zojuist geboekt hebt, ongeacht wat. Ergens is dat heel zorgeloos en charmant, misschien zelfs wel de hoognodige boost voor je zelfvertrouwen, maar het vormt in ieder geval niet de basis van een uitdagend spelletje.

Sterker nog, soms voelt de overdreven blije reactie van alle personages om je heen haast sarcastisch of onecht aan. Omdat Happy Home Designer je nooit voorschotelt met een reality check, een geflopt project of een ontevreden klant, lijkt het soms wel of de dorpsbewoners je opzettelijk in je eigen waanwereld willen laten. Alsof je al die tijd eigenlijk aan een ernstige mentale afwijking blijkt te lijden, maar het hele dorp gezamenlijk heeft afgesproken je toch maar een baan te geven en je te complimenteren voor elke architectonische scheet die je laat. “Pfoe, wat is dít toch zó ont-zet-tend mooi! Chapeau! Snel, geef die jongen eens een trofee! Jongens, laten we allemaal voor hem applaudisseren! HARDER KLAPPEN JIJ!”

Charmant of slaapverwekkend

Ergens heeft Happy Home Designer toch nog wel een bepaalde charme, naast uiteraard de ‘kawaii-igheid’ die de gehele franchise kenmerkt. Het routinematig afwerken van je opdrachten kan ergens verslavend zijn, omdat je geleidelijk aan toch een enorme bulk aan unieke en koddige meubels, behangetjes en vloerbedekkingen vrijspeelt. Zo kun je over verloop van tijd steeds creatiever aan de gang gaan met de huisjes, al blijft de grootte vaak wel beperkend. Bovendien beloont de game je na elke inrichting wel met een hartverwarmende nieuwe emotie voor je eigen personage, maar verder dan dat blijft enige vorm van progressie zoek. Het geheel laat zich dus vooral drijven door deze grappige beloninkjes, de schattigheid van het geheel en je persoonlijke drang naar gewoonte en sleur. Mocht dat niet genoeg motivatie voor je zijn, dan zal je bijzonder snel uitgekeken raken op Animal Crossing: Happy Home Designer.

Conclusie

Ben jij het persoon die positieve waarde hecht aan woorden als ‘herhaling’ of ‘werksleur’, dan is Animal Crossing: Happy Home Designer dé game voor jou! Deze wat lineaire spin-off van de Animal Crossing-serie ontbreekt namelijk aan enige vorm van moeilijkheid of uitdaging en laat zich dus vooral voortstuwen door de kracht der gewoonte, te veel complimentjes en een vrachtlading vertrouwde Nintendo-schattigheid. Vooral met dat laatste aspect weet deze stylistengame de kop nog boven het water te houden, maar dan ook nog maar net. Happy Home Designer zit simpelweg te vol van repetitie en ontbreekt aan teveel eigen appeal om echt meerdere uren vermakelijk te blijven. Enkel als je houdt van een hersendodende routine of helemaal wild gaat van alles wat Animal Crossing is, is deze game wellicht nog een goede koop voor je. Voor vrijwel iedereen die op zoek is naar diezelfde schattigheid mét een vleugje uitdaging of iets meer diepgang: houd het lekker bij de reguliere Animal Crossing.