Review: Borderlands: The Pre-Sequel

Nadat Gearbox ons in 2009 Borderlands bracht en Borderlands 2 in 2012 werd uitgebracht, is het nu tijd voor het derde deel in de franchise. The Pre-Sequel wordt echter niet ontwikkeld door Gearbox, maar is uitbesteed aan 2K Australia. De studio, die voorheen heeft meegewerkt aan BioShock en The Bureau: XCOM Declassified, is hiermee voor het eerst de hoofdverantwoordelijke voor een game en hoe dat uitpakt, lees je hier.

Pre-Sequel?

Borderlands: The Pre-Sequel vertelt ons het verhaal tussen de eerste Borderlands en Borderlands 2. De ultieme slechterik in Borderlands 2, Handsome Jack, is in The Pre-Sequel nog een werknemer van het conglomeraat Hyperion die gedurende de game langzaam maar zeker transformeert tot de machtige man die we kennen uit het tweede deel. Voor de fans van de serie biedt The Pre-Sequel dan ook zeker een leuke verdieping in de achtergrond van de franchise.

De vier nieuwe Vault Hunters die geïntroduceerd worden in Borderlands: The Pre-Sequel zijn dan ook geen onbekenden voor spelers van de voorgaande delen. De sexy Athena speelde al een rol in de The Secret Armory of General Knoxx downloadable content voor Borderlands, terwijl Wilhelm en Nisha eindbazen waren in Borderlands 2. De irritante, doch grappige, robot Claptrap behoeft daarnaast eigenlijk geen introductie.

Athena is een vrouwelijke Captain America, die haar schild kan gebruiken om kogels tegen te houden en dit schild vervolgens met een noodgang terug kan gooien richting de tegenstanders. Als je kiest voor Wilhelm heb je met zijn speciale vaardigheid de beschikking over twee drones. De ene, Wolf, is er om tegenstanders aan te vallen, terwijl de ander, Saint, jou en eventuele medespelers ondersteund door je schild en levensbalkje op te vullen. Nisha deelt met haar Showdown-vaardigheid tijdelijk meer schade uit en krijgt hulp van een sterke auto-aim. Hiermee is Nisha de minst co-operatieve van het stel.

Recht tegenover haar staat Claptrap met zijn hilarische Vaulthunter.exe-vaardigheid die juist vooral waardevol is als je met anderen speelt. Deze skill geeft jou afhankelijk van de situatie tijdelijk een ‘handige’ boost. Zo zal je soms je wapens dualwielden, ondersteuning krijgen van een minion of je verandert in een klein piratenschip inclusief set kanonnen. Anderzijds kan Vaulthunter.exe soms ook wat onpraktisch uitpakken, als je bijvoorbeeld tijdelijk enkel melee-aanvallen kan doen. Teamspeler als Claptrap is, delen ook al jouw teamgenoten in de voordelen (of misère) die zijn skill biedt.

Vertrouwd

Zoals bekend in Borderlands 2 kan je bij ieder karakter weer uit drie verschillende skilltrees kiezen die ieder aansluiten bij een andere speelstijl. Zo kan je bijvoorbeeld bij Wilhelm kiezen om vooral de aanvalskracht van jou en Wolf te vergroten, de ondersteuning van Saint te verhogen of om je langzaam maar zeker om te vormen tot de robot die hij in Borderlands 2 is. Ook de andere drie karakters kunnen ervoor kiezen om met drie verschillende skilltrees hun speelstijl te ondersteunen.

Sowieso voelt Borderlands: The Pre-Sequel vrijwel vergelijkbaar aan als het voorgaande deel in de franchise. De gaziljoen wapens die de game kent zijn grotendeels vergelijkbaar, al kan je nu ook aan de slag met laserwapens. Een leuke toevoeging, al verschillen deze wapens meestal niet veel van de normale assault rifles. Leuker is dan het invoering van het Cryo-element, dat Slug vervangt, waarmee je vijanden kan laten bevriezen. Als je ze lang genoeg bestookt met jouw kogels, spatten ze zelfs op spectaculaire wijze in stukjes uiteen.

Elpis

2K Australia heeft ook zeker wel de moeite genomen om echt nieuwe elementen te introduceren in de game. Doordat het spel zich afspeelt op Elpis, de maan van het Borderlands 2 strijdtoneel Pandora, heb je te maken met een verminderde zwaartekracht. Hierdoor kan je verder springen en dit wordt nog eens geholpen doordat je in de lucht kunt boosten met je Oz-kit om net wat hogere plekjes te bereiken. Doordat Elpis ook vol staat met jumppads speelt verticale gameplay veel meer een rol dan in de voorgaande games en dat biedt een aangename afwisseling.

Het leukste zijn echter de buttslams die je kunt maken als je eenmaal in de lucht bent. Als je deze uitvoert, ga je met een noodgang weer richting de grond en daar deel je vervolgens de nodige schade toe. Evenals bij de diverse shields die je kunt kiezen, bieden de diverse Oz-kits verschillende voordelen aan deze buttslams. Zo kun je bijvoorbeeld Cryo-damage uitdelen als je landt en kan je vele bonussen ontvangen op het gebied van schade die je doet met je wapens.

Deze Oz-kit heb je echter voornamelijk tot je beschikking omdat er in de buitenlucht van Elpis geen zuurstof is. Als je buiten op Elpis bent, dien je rekening te houden met de hoeveelheid zuurstof die je in je Oz-kit hebt, want als deze leegraakt zal je een langzame dood tegemoet gaan. Tenzij je Claptrap heet natuurlijk, want robots hebben geen zuurstof nodig. Overigens is Elpis bezaait met punten waar je extra zuurstof kunt tanken en speel je ook dikwijls in gebieden waar je wel zuurstof hebt, waardoor dit onderdeel redelijk gimmicky aanvoelt.

Ook op een ander front doet Borderlands: The Pre-Sequel overigens denken aan Borderlands 2 en dat is in dit geval zeer zeker niet positief. De voertuigen in The Pre-Sequel besturen namelijk nog exact hetzelfde als in Borderlands 2 en altijd even slecht als in het voorgaande deel. Ook de nieuwe Stingray, een soort hovercraft, weet niet geheel aan de malaise te ontsnappen. Hoewel het zwevende vervoermiddel qua handling iets beter aanvoelt dan de moon buggy laat de bediening nog veel te wensen over.

New-gen

Het is echter ontzettend jammer dat Borderlands: The Pre-Sequel enkel voor PlayStation 3, Xbox 360 en pc verschijnt, want veel gamers zijn inmiddels overgestapt naar de new-gen. De gedateerde consoles laten zich duidelijk gelden, want het gebeurd regelmatig dat textures niet direct inladen en ook de laad- en savetijden laten te wensen over. Daarnaast daalt de framerate, met name als je in splitscreen speelt, bij vlagen tot bedenkelijke niveaus. Eigenaren van een PlayStation 4 of Xbox One kunnen dan ook met recht overwegen om te wachten tot de onvermijdelijke ‘definitive edition’ die The Pre-Sequel naar de nieuwe generatie brengt (of de pc-versie oppikken), want de game kan zeker wat extra kracht of optimalisatie gebruiken.

Conclusie

Borderlands: The Pre-Sequel is eigenlijk een veredelde uitbreiding van Borderlands 2, maar daar is minder mis mee dan je op het eerste oog wellicht zou denken. Hoewel de game aanvoelt als ‘Borderlands 2,5’ wordt er weer voor tientallen uren aan content geboden vol met humor waar vier nieuwe, leuke Vault Hunters, waar Claptrap bovenuit steekt, de hoofdrol spelen. De nieuwe elementen die Elpis brengt met de toevoeging van Oz-kit pakken grotendeels goed uit, al voelt de noodzaak van zuurstof soms wat onnodig aan. Borderlands: The Pre-Sequel is dan ook een game waar fans van Borderlands 2 zich zeer zeker mee zullen vermaken, maar waarin weinig echt nieuws wordt geboden.