Na zijn werk aan meerdere Resident Evil-delen verkeeg Shinji Mikami pas echt de status van survival horrormeester na de release van Resident Evil 4. Die moderne klassieker bezit een hoge kwaliteit en wist een haast perfecte balans te vinden tussen actie en horror. Echter, na dit deel verscheen binnen het horrorgenre van zijn hand enkel nog het humoristische Shadows of the Damned, waar Mikami als creative producer aan werkte. Nu is de man daadwerkelijk weer de stoel van director aan het bezetten voor een geheel nieuwe survival horrorgame: The Evil Within.
Mission briefing
Achter de schermen bij Bethesda kregen we tijdens de Gamescom de mogelijkheid om daadwerkelijk The Evil Within onder handen te nemen. Er was een PlayStation 4-versie voor ons gereserveerd waar we de game een uur op konden spelen. Alvorens de jeukende vingertjes aan de slag konden met het spel, werd een soort briefing gegeven door één van de medewerkers van Bethesda en werden we gevraagd een kort filmpje te bekijken dat uitleg gaf over de game. Beide bleken zeker nodig om succesvol het einde van de demo te kunnen bereiken.
The Evil Within wordt namelijk niet gemakkelijk. Het stuk gameplay was afkomstig van het negende hoofdstuk van het spel, een stuk wat je uiteindelijk pas relatief laat in de game zult meemaken. Aangezien de aanwezige pers nog nooit met de game aan de slag was geweest en de besturing en finesses ons dan ook nog vreemd waren, werd aangeraden de gemakkelijke speelstand te kiezen. Het grote verschil? Bij de normale moeilijkheidsgraad sterf je sneller en kom je minder vaak kogels en lucifers tegen.
Passende gameplay
Vooral deze lucifers bleken ongelooflijk belangrijk bij het omleggen van je ondode tegenstanders. Ons werd verzekerd dat wanneer je een ondode denkt te hebben omgelegd, dit niet hoeft te betekenen dat deze altijd blijft liggen. Ondoden hebben nog wel eens de neiging om opnieuw op te staan en de enige oplossing om dit te voorkomen is het verbranden van de lichamen. Maar wat als je geen lucifers meer hebt om dit te kunnen doen? Dan is de enige optie die overblijft rennen voor je leven.
Dit wordt echter moeilijker gemaakt doordat hoofdpersonage Sebastian niet bijzonder lang een sprintje kan trekken. Echt ver rennen is dan ook niet echt mogelijk, al helemaal als je je beseft dat er ook veel vallen aanwezig kunnen zijn. Niet goed opletten kan dan al snel resulteren in een onfortuinlijke dood. Bovendien valt een rennende man een heel stuk meer op dan eentje die sluipend te werk gaat. Laatstgenoemde werkt over het algemeen dan ook beter, maar als de situatie het niet toelaat, zul je echt voor een dilemma komen te staan. Dergelijke situaties en hierbij aansluitende gameplay beloven dan ook garant te staan voor een goed survival horrorgevoel.
Voorlopige conclusie
Het is nog te vroeg om de zeggen hoe sterk The Evil Within uiteindelijk uit de hoek zal komen, maar dat neemt niet weg dat wat de demo ons te bieden had, zeker goed voelde en flink wat potentie toonde. Fans van Resident Evil en horrorspellen in het algemeen zouden de game dan goed in de gaten moeten houden, want The Evil Within zou best wel eens heel hoge ogen kunnen gaan gooien.
