X Rebirth

De X-series hebben mij helaas nooit echt kunnen vermaken en ik heb dan ook zeker niet ieder deel gespeeld. X Rebirth heeft veelbelovende trailers en, voor zover ik de trailers mag geloven, ziet de game er gigantisch groot een mooi uit. Helaas blijkt de werkelijkheid toch iets minder fraai te zijn. En dat op een pc die met gemak de nieuwste games op de hoogste settings kan draaien.

Nog niet af

Tijdens het starten van de game valt mij meteen op dat het hoofdmenu niet echt lekker werkt. Niet echt een heel goede binnenkomer lijkt mij. Klikken met de muis, bij versie 1.12, werkt niet zoals het hoort te zijn. De muis reageert vaak niet en dubbelklikken bestaat blijkbaar ook niet. In plaats daarvan zal je alles met je toetsenbord moeten doen. Op zich geen enorme ramp, maar het werkt niet helemaal lekker. Inmiddels is de update met de naam 1.15 verschenen en het klikken met de muis werkt nu wel. Het zij nog steeds door dubbel te klikken.

Wat mij verder direct opvalt, is dat de game ongelooflijk veel framedrops heeft en dat het lijkt alsof mijn pc de game simpelweg niet aan kan. Op zich is dit best vreemd, want ik speel de game op een systeem met een 8-cores AMD processor, 8GB werkgeheugen en de AMD Radeon R9 280X videokaart. Al met al zeker geen slecht systeem, maar om daarmee maar gemiddeld 20 frames per seconde te halen gaat mij een beetje te ver. Zeker als je weet dat Battlefield 4 soepel met 60 frames gespeeld kan worden én die game er ook nog eens vele malen beter uitziet.

Goed, het begin nodigt al niet echt uit, maar eigenlijk moet ik toch écht wat meer dingen opsommen die gewoon niet goed zijn. De game is echt wel enorm tof om te spelen en zeker de enorme vrijheid die je krijgt is enorm vet. De stemacteurs die worden gebruikt door ontwikkelaar Egosoft zijn volgens mij uit een verlaten steegje geplukt en dat is te horen ook. De dialogen tussen de verschillende personages zijn tenenkrommend slecht en het laat je al snel op de Escape-toets drukken. De game begint in je ruimteschip waar je je co-piloot ontmoet. Een lekker wijf, maar met de textures van een prostituee uit GTA: Vice City. Het is vreemd dat de textures zo slecht zijn, want zodra je door de enorme ruimte vliegt zie je hoe mooi en prachtig de omgeving eigenlijk is. Het kan dus wel blijkbaar. Een bittere start voor een redelijk goede serie.

Vermijden

De enorme open wereld oogt dus goed, maar kan niet opboksen tegen de fouten die de game kent. Zo kan je in de cockpit niet rondkijken en is de besturing erg lastig. Door middel van de muisknop ingedrukt te houden kun je sturen en gas geven gaat niet met de toetsen die je normaal gewent bent. Het navigeren tussen de verschillende menu’s gaat dus ook wat moeizaam, omdat je moet stoppen met sturen om een andere functie te kunnen gebruiken. De voornaamste reden om X Rebirth even te vermijden is het feit dat de game totaal niet geoptimaliseerd is. Er zijn niet veel gamers met een goed systeem en er zullen er meer zijn met een wat ouder systeem. Die mensen zullen de game tot nu toe helemaal niet soepel kunnen draaien. Wat trouwens nog wel leuk is om te vermelden; het naar beneden bijstellen van de grafische eigenschappen heeft totaal geen invloed op de framerate. De game blijft op gemiddeld 20 frames per seconde draaien en is nog even schokkerig als op de hoogste settings. Het is duidelijk dat Egosoft nog heel wat patches de deur uit moet doen om de game speelbaar te maken.

Compleet tegenstrijdig

Hoewel de graphics in de cockpit en van de personages om te huilen zijn, is het heelal gigantisch en indrukwekkend mooi. Het verkennen van deze enorme ruimte is leuk om te doen en het reizen en vliegen is ook tof. Gaat het reizen je allemaal iets te langzaam, dan kun je via de zogenaamde “snelwegen” een heel stuk sneller op de plaats van bestemming komen. Het arriveren bij een enorm ruimtestation vereist toch wel goede vliegkunsten, want het duurde bij mij toch een tijd voordat ik door had hoe je het beste kunt landen. Als je dan uitstapt en het ruimtestation binnenloopt in first-person en vervolgens weer je schip in loopt, valt eigenlijk pas op dat dit redelijk soepel gaat zonder de irritante laadschermen tussendoor. Een vluchtige blik op je map en de lijst met enorm veel informatie zijn gelukkig wel gedetailleerd en laten je tijdens het vliegen toch genieten van de vrijheid die je eigenlijk hebt. Bovendien kun je ook je eigen ruimtestations bouwen en een complete vloot van ruimteschepen aansturen. Kijk, dat is wat ik wil zien in een open-wereld game.

Conclusie

X Rebirth voldoet totaal niet aan de verwachtingen en is op grafisch gebied echt heel erg slecht. De graphics lijken uit het GTA: Vice City-tijdperk te komen en ook de dialogen tussen de verschillende personages zijn niet om aan te horen. De besturing is lastig en er is aardig wat tijd nodig om die geheel onder de knie te krijgen. Daarentegen heeft de game zeker potentie om soepel en goed speelbaar te worden, maar hiervoor moet Egosoft heel wat patches uitbrengen. De enorme wereld laat je wel genieten van de vrijheid die je krijgt en ook de ruimtestations zien er, op afstand, indrukwekkend uit. Al met al geen aanrader voor mensen die de serie niet kennen. Wil je de game tóch spelen, dan zou ik een tijdje wachten totdat Egosoft de game voldoende geoptimaliseerd heeft. De naam Rebirth is eigenlijk volledig misplaatst, of Egosoft doelt op de “hergeboorte” van het grafische tijdperk in de jaren ’90. Jammer.