BioShock Infinite – Burial at Sea Episode 1

BioShock Infinite wist veel gamers te verrassen, verbazen en zelfs een beetje te shoqueren. Het einde van de game was best controversieel te noemen en zorgde eigenlijk voor meer vragen dan antwoorden. Ontwikkelaar Irrational Games heeft in de tussentijd niet stilgezet. De eerste downloadbare content Burial at Sea is uitgebracht. Episode 1 om precies te zijn. En zoals de naam al doet vermoeden verlaten we de vliegende wereld Columbia om weer terug te keren naar… Rapture!

Enthousiasme

Ik zal er maar direct eerlijk voor uitkomen: BioShock Infinite viel mij op nogal wat punten tegen. Ik heb enorm genoten van het origineel en ook deel 2 wist goed te boeien, maar Infinite wist voor mij nooit die magie te evenaren. Vijanden waren veelal lomp kanonnenvoer en lang niet zo sterk gepresenteerd als de Big Daddy’s, Splicers en Big Sisters. De nadruk in Infinite lag naar mijn mening veel te veel op grote vuurgevechten, waardoor de bijzondere sfeer en pikante thematiek van Columbia veel te veel naar de achtergrond werden gedreven. Zonde! Dát waren juist elementen die de game naar een hoger niveau hadden kunnen tillen. En dat het verhaal richting het einde in een soort sci-fi stroomversnelling terecht kwam, deed de beleving voor mij ook niet veel goeds. Het einde van de game was, ondanks de bijzondere uitwerking, niet de grote climax waar ik op gehoopt had.

Toch moeten we niet al te lang treuren, want BioShock Infinite doet genoeg dingen goed. En het idee dat de eerste DLC ‘Burial at Sea’ ons weer mee gaat nemen naar Rapture, maakt deze fan van het eerste uur alleen maar blijer. Andrew Ryan! ADAM en EVE! De vooruitzichten geven de burger weer moed, maar hoe terecht is het hernieuwde enthousiasme?

Het echte BioShock

In Burial at Sea gaan Booker DeWitt en Elizabeth op zoek naar een klein meisje, Sally. Een zoektocht die de twee hoofdpersonen meeneemt naar Rapture, de bekende onderwaterwereld uit de eerste twee BioShock-games. En vanaf de eerste hereniging met Rapture is duidelijk dat de wereld mooier dan ooit oogt. Irrational Games heeft alles niet slechts wat meer opgepoetst, maar grotendeels volledig opnieuw opgebouwd, en dat straalt heel de wereld ook uit. Wat hieraan bijdraagt is het feit dat Rapture nog niet volledig in verval is geraakt. Burial at Sea begint één dag voordat de pleuris uitbreekt in Rapture, dus net als in Infinite kan je in het begin rustig rond wandelen en zonder vuurgevechten ook even genieten van alles om je heen. Mensen zijn bezig met hun dagelijkse beslommeringen, Big Daddy’s doen gewoon nuttig werk zonder agressief op je af te stormen en er lijkt geen vuiltje aan de spreekwoordelijke lucht. Genieten! Sfeer proeven, ruimtes verkennen en jezelf weer verbazen hoe tof Rapture als setting nog altijd is. Sterker nog, voor mij voelt Rapture weer als het ‘echte’ BioShock, iets wat Columbia niet voor elkaar kreeg.

Maar natuurlijk blijft het niet bij rustig dwalen door Rapture. Al snel mag je het weer opnemen tegen de bekende Splicers om te overleven in de opkomende anarchie. Daarbij heeft Irrational Games je wapens wat aangepast, zodat ze beter bij de wereld van Rapture passen. Zelfs de iconische skyhook heeft een alternatief gekregen, dus voor liefhebbers van bloederige acties is er weer genoeg mogelijk.

Kort maar krachtig

Wat ook opvalt is dat de gevechten weer wat intenser aanvoelen. Het grote probleem van Infinite was voor mij de constante aanvoer van grote vuurgevechten. Hoe massaler hoe beter, leek het devies. In Burial at Sea gaat ook de actie wat meer terug naar zijn roots. Mede door de vaak wat kleinere omgevingen van Rapture zorgt het beklemmende gevoel ook tijdens de actievolle momenten voor een geweldige sfeer en ervaring. Het voelt gewoon aan als hoe BioShock ooit bedoeld was.

Des te meer is het dan ook een domper dat je na anderhalf uur al wel klaar kunt zijn met dit eerste deel van Burial at Sea. Dat is gewoon bijzonder kort voor een stuk DLC waar je wel weer een stevig bedrag voor neer mag tikken. Toch is het voor fans een blinde koop, want als je alle stukjes informatie uit de game wilt trekken kan je gemakkelijk jezelf weer langer verliezen in Rapture. Een tweede speelsessie, een derde… ze vliegen voorbij zonder problemen. Voor de echte liefhebbers is de Season Pass zeker het overwegen waard, zodat je voor 20 euro alle DLC wat goedkoper in huis kunt halen. Wees echter wel voorbereid op een korte, maar krachtige ervaring op dit moment. En een stevige cliffhanger aan het einde, die weer voor meer vragen dan antwoorden zorgt.

Conclusie

Het is een open deur, maar met Burial at Sea levert Irrational Games een geweldig stukje fanservice af. De terugkeer naar een gloednieuw Rapture, inclusief de momenten voordat alle onheil losbarst, is geweldig. Het ziet er tof uit, de sfeer en setting voelen meteen weer goed en het beklemmende gevoel van Rapture slaat vanaf het eerste moment aan. Er hangt wel een stevig prijskaartje aan dit korte avontuur, want voor de gemiddelde gamer is anderhalf uur aan DLC echt schandalig weinig. Maar als je graag elk gesprek wilt opvangen en elk stukje informatie uit elke ruimte wilt ontdekken, dan kan je de standaard speeltijd gemakkelijk verlengen. Het is te hopen dat Episode 2 wat meer speeltijd met zich mee gaat brengen, maar Burial at Sea is een fijne start. Verplichte kost voor fans van het eerste uur, zeker het overwegen waard voor gamers die pas bij BioShock: Infinite zijn ingestapt.