Call of Duty: Black Ops II First Look

Het is een periode van “eerste keren” voor mij: afgelopen zaterdag maakte ik mijn eerste beurs-event (Firstlook) mee, stond ik voor het eerst met mijn tronie zowel voor als achter de camera, en aan de hand van mijn eerste bijgewoonde perspresentatie schrijf ik nu mijn eerste hands-on preview. En wel over wellicht een van dé titels van dit jaar: Call of Duty: Black Ops II.

Na Infinity Ward’s Modern Warfare 3 is het dit jaar de beurt aan Treyarch om met Black Ops II de honneurs van de populaire Call of Duty-franchise waar te nemen. Tijdens Firstlook kregen Daniël en ik een uitgebreide presentatie met aansluitend een multiplayersessie van ongeveer een uur voorgeschoteld. In deze hands-on preview kom je te weten wat wij gezien hebben.

In een kleine ruimte met plaats voor maximaal twaalf persleden verscheen Jay Puryear, directeur brand development bij Treyarch, ten tonele. In een presentatie van een slordige drie kwartier werden we uitvoerig bijgepraat over de singleplayer, de multiplayer, alle verbeteringen ten opzichte van de eerste Black Ops en kregen we een “ondode” afsluiter. Over de hoeveelheid informatie die we te verwerken hebben gekregen zou ik een boek kunnen vullen, maar gezien de beperkte schrijfruimte zal ik mij tot de essentie proberen te beperken.

Singleplayer

De singleplayer kent twee verschillende verhaallijnen die zich in twee verschillende tijdzones afspelen. De eerste verhaallijn speelt zich af ten tijde van de Koude Oorlog in de jaren 70 en 80 van de Twintigste Eeuw en ziet protagonist Alex Mason, die we nog kennen uit voorganger Call of Duty: Black Ops, terugkeren. Deze periode staat ook in het teken van de opkomst van Raul Menendez, de antagonist van de game. In de tweede verhaallijn die zich afspeelt in futuristisch 2025 vervult David Mason (inderdaad, de zoon van) de hoofdrol. Inmiddels is er een nieuwe Koude Oorlog uitgebroken, ditmaal echter tussen de Verenigde Staten en nieuwe wereldmacht China. Slechterik Menendez probeert door middel van geplande kwaadaardigheden de boel op te stoken, en zo de twee wereldmachten verder tegen elkaar uit te spelen.

Nieuw in de singleplayer zijn de zogenoemde Strike Force-missies. Deze missies duiken gedurende de campagne op en kennen een non-lineair karakter. In de Strike Force-missies krijgt de speler controle over verschillende voertuigen, op de grond of in de lucht, maar ook robots. Het slagen dan wel mislukken van een Strike Force-missie heeft direct invloed op het verdere verloop van het verhaal. Een karakter dat sterft tijdens een dergelijke missie keert in de rest van de campagne bijvoorbeeld niet meer terug. Daarnaast beïnvloedt de uitkomst van de Strike Force-missies het gedrag van antagonist Menendez. Het verloop van deze missies kan dus een totaal ander einde van het verhaal tot gevolg hebben.

Klimmen en vliegen; de gadgets van de toekomst

In het videofragment dat we te zien kregen, werden direct een paar futuristische gadgets die elke soldaat anno 2025 moet hebben, geïntroduceerd. We zagen soldaten in de regen, met behulp van een soort nano-handschoenen, rotswanden beklimmen (Spiderman, anyone?), vervolgens als vliegende eekhoorns gliden door de lucht om uiteindelijk, na een landing in de jungle, met pittig wapentuig de strijd aan te binden met de oppositie. Via een speciaal vizier bleek het mogelijk om cloaked troepen waar te nemen en vlak voor het einde van het fragment was nog even te zien dat de speler het verdwijntrucje ook beheerst. Wat mij vooral opviel was dat de game gedurende het filmpje, ondanks de inmiddels antieke engine, grafisch wel erg goed voor de dag kwam. Hoewel het niet vermeld werd, vermoed ik echter dat de beelden afkomstig waren van een high end PC en dat de consoleversie er niet veel beter uit zal gaan zien dan bijvoorbeeld Modern Warfare 3.

Multiplayer

Hoewell Treyarch en Infinity Ward de Hollywood-stijl singleplayer tot een kunstvorm verheven hebben, zal de leeftijdsduur van Call of Duty: Black Ops II natuurlijk staan of vallen bij de kwaliteit van de multiplayer. Ook hier is een aantal veranderingen ten opzichte van voorganger Black Ops waar te nemen.

De multiplayer kent 55 levels en er is tot tien maal de optie tot een prestige-run. Het verschil met voorgaande Call of Duty-delen is echter dat al je unlocks en achievements behouden blijven wanneer je besluit om opnieuw te gaan levelen. En dat is wel zo handig, want de game kent in multiplayer honderden verschillende individuele challenges die je naar alle waarschijnlijkheid niet binnen één run voltooit.

De Create-A-Class-functie is gereviseerd. Waar de speler eerder beperkt werd tot het kiezen van een main wapen, een secondary wapen en een aantal perks, krijgt de speler nu tien punten te verdelen. Hoe de speler deze punten spendeert mag hij geheel zelf invullen. Hecht je bijvoorbeeld geen waarde aan een secondary wapen? Geen probleem, want nu heb je de optie om dit weg te laten en de bespaarde punten aan bijvoorbeeld extra perks uit te geven. Bovendien krijgt de speler door middel van Wildcards (die een punt per stuk kosten) de mogelijkheid om bijvoorbeeld twee perks uit dezelfde categorie, extra granaten of wapenmodificaties uit te kiezen. Hoewel de keuzevrijheid hier nog verder mee verhoogd wordt, zit er wel een limiet op het aantal Wildcards dat de speler mag inzetten: drie stuks.

Samenwerking is de sleutel

In de presentatie werd vooral de nadruk gelegd op het bevorderen van samenspel. Dit komt op meerdere manieren in de multiplayer tot uiting. De Kill Streak verdwijnt en maakt plaats voor de Score Streak die we al kennen uit Modern Warfare 3. Dit vind ik persoonlijk een goede zaak. Ik had altijd het gevoel dat sterke spelers door middel van het oude Kill Streak-systeem alleen maar meer voordeel kregen over minder ervaren spelers, waardoor het niveauverschil enkel schrijnender werd. In het geval van Score Streaks kunnen de speciale beloningen, 22 maar liefst (onder meer UAV’s, vervelende honden en raketbombardementen), door middel van positieve bijdragen aan het team vrijgespeeld worden. Hierbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan het verdedigen van een punt, het veroveren van een vlag, het terugbrengen van een vlag, maar natuurlijk ook het omleggen van een tegenspeler. Het is dus mogelijk voor een speler om een berg aan additionele beloningen vrij te spelen zonder een kill te maken, iets wat in mijn ogen veel interessantere gameplay gaat opleveren.

Daarnaast introduceert Black Ops II de modus “Multi-Team”. In deze modus kunnen spelers het in vier squads van drie spelers, of drie squads van vier spelers, in de verschillende multiplayer game-modi tegen elkaar opnemen. In deze setting wordt het ook veel belangrijker om je medespelers overeind te houden en elkaar te helpen. Solisten maken in een dergelijke opzet geen schijn van kans. Dit ondervonden Daniël en ik aan den lijve toen we een uurtje aan deze Multi-Team-modus mochten ruiken en voelen.

En spelen maar!

We speelden drie potjes met vier squads van drie personen. Allereerst wachtte ons een rondje Kill Confirmed op de map “Express”. Kill Confirmed kennen we al van Modern Warfare 3 en houdt in dat wanneer de speler een tegenstander doodt, de kill pas wordt toegekend wanneer de dogtag van het lijk is gepikt. Express speelt zich af op een trein- of metrostation en geeft ook de mogelijkheid om de treinwagons te betreden. De map doet hierdoor logischerwijs denken aan de map Underground uit Modern Warfare 3.
Vervolgens speelden we een potje Hardpoint op de map “Hijacked”. In Hardpoint wordt een bepaald punt op de map aangegeven, waarna een squad dit punt zo snel mogelijk moet zien te pakken en vervolgens moet zien vast te houden. Dit klinkt relatief eenvoudig, maar de gameplay is zo hectisch en snel dat ik moeite had om er goed in te komen. Hijacked speelt zich af op een zeer prijzig jacht dat met zijn variatie van kleine en grote ruimten leuke momenten oplevert.
We sloten af met het welbekende Team Deathmatch op de map “Overflow”, dat met zijn stadsruïnes herinnert aan de map Karachi uit Modern Warfare 2. Na de chaos van de vorige speelmodus was het zowaar prettig om weer heerlijk hersenloos te kunnen jagen op de kills.

Al met al namen we in de kern van de game weinig grootschalige veranderingen waar. Grafisch ziet de game er in multiplayer acceptabel uit en het geheel draait vloeiend op 60 frames per seconde; precies wat de Call of Duty-speler gewend is. En met het enorme succes dat elk deel van de franchise tot nu toe ten deel is gevallen, kun je jezelf ook afvragen in hoeverre men op grote veranderingen zit te wachten. Het is Call of Duty, het knalt rap en vloeiend, en de veranderingen die zijn doorgevoerd maken het geheel er in mijn opinie enkel sterker en completer op.

Ondode verrassing

Ten slotte werd bekendgemaakt dat de zombies in Call of Duty: Black Ops II weer act de presence zullen geven. Er is een storymode die in co-op met maximaal vier spelers gespeeld kan worden. En als we onze presentator mogen geloven is dit niet enkel een extraatje maar een volwaardige omvangrijke campagne. Bovendien is het ook mogelijk om in een speciale multiplayermodus een slagveld te betreden waarin twee teams van spelers het tegen elkaar opnemen. Dit gaat echter niet zomaar, want daarbij moeten de strijdtroepen ook nog eens de hordes vraatzuchtige carnivoren van zich afhouden. Dat dit hectische taferelen gaat opleveren moge duidelijk zijn.

Voorlopige conclusie

Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar ik denk dat we de rest van de informatie beter voor de review kunnen bewaren. Ondanks het feit dat Call of Duty: Black Ops II in essentie enkel op de bestaande formule, met hier en daar een verbetering, lijkt voort te borduren, moet ik zeggen dat ik toch weer onder de indruk ben geraakt van het omvangrijke pakket vol lekkers dat Treyarch hier presenteert. En wanneer je in acht neemt dat ik een echte Battlefield-man ben, kun je begrijpen hoeveel gewicht deze uitspraak met zich meebrengt. Sinterklaas komt wellicht vroeg dit jaar, en wel op 13 november.