Als fervent bioscoopbezoeker kun je niet meer om films heen die op comics gebaseerd zijn. Ik heb hier persoonlijk geen problemen mee, want er zijn veel comics met een boeiend universum en spannende verhalen. Ook The Green Lantern heeft nu zijn eigen film, maar is deze verfilming nodig geweest?
Groene lantaarn?
Het Green Lantern-korps bestaat uit duizenden soldaten die samen 3600 sectoren van het heelal beschermen. Alle leden van het korps hebben een speciale ring, die pure en eeuwen oude wilskracht bevat. De ring stelt de drager in staat om zijn verbeelding realiteit te maken. Je kunt je niet vrijwillig aanmelden voor het korps, want hiervoor word je speciaal uitgekozen.
Ook Hal Jordan, gespeeld door Ryan Reynolds, krijgt de kans om een Green Lantern te worden. De ring van de dood bloedende Abin Sur kiest Hal namelijk als opvolger uit. Dit brengt echter wat problemen met zich mee. Er is nog nooit een menselijke Green Lantern geweest en de Guardians, de onsterfelijke makers van de ringen, vertrouwen de mensheid niet.
Ergens anders op de planeet aarde komt Hector Hammond, gespeeld door Peter Sarsgaard, in aanraking met Parallax. Hierdoor krijgt hij telepathische en kinetische krachten, maar raakt hierdoor ook zijn gezonde verstand kwijt. Parallax is de slechterik die Abin Sur dodelijk verwondde en zichzelf voedt met de kleur geel ofwel angst. Angst is een grote bedreiging voor het Green Lantern-korps en Parallax is daarmee een belangrijke vijand, die nu op weg is naar de aarde. Een gevecht tussen het groene en het gele front kan niet worden voorkomen en de afloop zie je natuurlijk in de film. Tussendoor krijgen we nog te maken met het liefdesspel tussen Hal en Carol Ferris, gespeeld door Blake Lively.
Wat baldadigs
Ryan Reynolds is goed gecast en weet de rol van Hal Jordan mooi neer te zetten. Zijn uitstraling heeft wat baldadigs en dit past perfect bij zijn rol. Reynolds is vooral bekend om zijn komische en romantische rollen, maar hij weet tijdens de actiescènes ook redelijk te presteren. Het verdient zeker geen Oscar, maar slecht kunnen we het ook niet noemen. In de komische stukjes van de film weet Reynolds niet heel verrassend gewoon goed te presteren. Een zin als “I pledge allegiance to a lantern that I got from a dying purple alien” komt door hem lekker sarcastisch op het scherm. Over het acteerwerk van Peter Sarsgaard als Hector Hammond ben ik minder te spreken. Elke scène met Sarsgaard in de hoofdrol vond ik vervelend. Alles wat de man in de film doet komt niet goed over en als bad guy moet het juist een karakter zijn dat geloofwaardig is.
Aardse liefde
De film begint natuurlijk met een zogenaamde ‘origin story’. We krijgen te zien hoe Hal een Green Lantern wordt en hoe het gevaar tot stand komt. Het is jammer dat Hal al snel goed met zijn ring om kan gaan. Na een paar scènes kan hij gevechten winnen, dingen creëren en voelt het of Hal al jaren een Green Lantern is. Regisseur Martin Campbell had prima tien minuten kunnen vullen met een humoristische training van Hal. Hier was ook genoeg ruimte voor, want de film is aan de korte kant en voelt wat gehaast. Het einde van de film is natuurlijk gevuld met veel actie. Hoewel deze scènes redelijk worden geacteerd, voelen ze niet speciaal aan. The Green Lantern is op dit gebied dan ook gewoon een standaard actiefilm.
De focus op het liefdesverhaal tussen Hal en Carol voelt wat misplaats. Waar een comic-film zich juist op het onbekende universum moet richten, krijgen we geflirt van twee aardse bewoners te zien. Dit hoort geen grote rol te hebben, zeker niet als er zoveel meer is om te vertellen. In de film zitten genoeg Lanterns die allemaal een spannend verhaal hebben. Natuurlijk draait deze film om Hal en zijn gevecht, maar de helpende Lanterns en zelfs de Guardians konden wel wat meer aandacht gebruiken. Gelukkig zijn de CG-effecten van goed niveau. Vooral de scènes in de ruimte en op de planeet Oa, de thuishaven van de Lanterns, laten heerlijk computerwerk zien. Hierdoor heb je de hele film door iets moois om naar te kijken.
Conclusie
De Green Lanterns zijn niet de meest coole helden die je kunt verzinnen. Met hun oplaadbare ringen en strakke groene pakjes zijn ze soms wat sullig. Toch is de kracht om je verbeelding realiteit te maken vet. The Green Lantern is helaas toch ook wat sullig geworden. De film is kort, voelt gehaast, richt zich niet op de meest boeiende dingen en heeft een lullige bad guy. De CG-effecten maken veel goed en de actie is, hoewel het niet heel speciaal is, redelijk om te kijken.
The Green Lantern had als film meer kunnen zijn, maar heeft dit, net zoals vele andere comic-films, niet waar kunnen maken. Het biedt genoeg vermaak om op een gezellig avond te bekijken, maar verwacht geen meesterwerk. The Green Lantern had een film met vette gevechten en buitenaardse taferelen kunnen zijn, maar het is uiteindelijk niets meer dan een actiefilm die zich focust op onze thuisplaneet. Misschien dat de tweede film de potentie van het Green Lantern-universum beter naar het witte doek weet te vertalen. Tweede film? Ja, The Green Lantern eindigt namelijk met een open einde en een flinke teaser. We hadden niet anders verwacht…
