DVD en Blu-ray reviews op MoviesNET draaien eigenlijk om één vraag: hoe vermakelijk is alles? Geen uitgebreide technische praatjes over beeldverhoudingen, audiotracks en camerahoeken, maar gewoon een oprechte bespreking van de mate waarin de film en eventuele extra’s voor echt entertainment zorgen. Natuurlijk zullen we opvallende zaken wat betreft beeld en geluid zeker benoemen indien het relevant is, maar verder willen we vooral duidelijk maken of de DVD/Blu-ray de aankoop waard is.
Actievolle opening
Resident Evil: Afterlife gaat logischerwijs verder waar het derde deel, Extinction, stopte. Alice heeft de leiders van de Umbrella Corporation laten weten dat ze jacht op hen zal maken en ze komt ook meteen in actie. Alice en een hele groep Alice-klonen infiltreren een ondergronde hyve om af te rekenen met Albert Wesker. Wat volgt is een lekkere, actievolle opening van de film, maar natuurlijk gaat het niet helemaal volgens plan. Wesker lijkt als winnaar uit de strijd te komen, maar gelukkig voor alle fans loopt ook dit weer anders dan verwacht en krijgt Alice ook nog eens hulp uit onverwachte hoek.
Voor liefhebbers van de Resident Evil-games is er deze keer ook goed nieuws, want Afterlife bevat weer eens wat meer elementen die je zult herkennen als je de spellen hebt gespeeld. Gemuteerde honden met opensplijtende koppen zijn al bijzonder te noemen, maar het wordt zeker spectaculair als een ‘executioner Majini’ aan bod komt. Deze enorm lompe zombie, voorzien van een minstens zo lompe hakbijl, levert een heerlijke boss fight op. Dit gevecht is ideaal voor de 3D-effecten waar de film zo sterk op leunt…
3D’s
Voor de vermogende mensen onder ons die thuis al over een 3D-tv beschikken, biedt Resident Evil: Afterlife op de disc een heuse Real 3D-versie. Hiermee komt het visuele spektakel van de film het beste tot zijn recht en valt iets minder op dat de film ook genoeg saaie, rustige momenten bevat met een vrij bedenkelijk script. De actievolle scènes willen nog wel van het scherm spatten, maar de rode draad is ondertussen een wel erg dun draadje geworden en de personages die bijrollen vertolken zijn wel hele uitgekauwde stereotypen geworden.
Iedereen die gek genoeg nog geen 3D-tv thuis heeft staan, kan op een retro-manier ‘genieten’ van 3D-effecten, want men heeft de film ook in een zogeheten ‘3D-anaglyf’ versie op de disc gezet. De twee meegeleverde kartonnen brilletjes met een rood en blauw venster zorgen ervoor dat je een soort 3D-effect kunt waarnemen. Op papier lijkt het een leuke oplossing, maar in de praktijk is het echt verschrikkelijk. Af en toe kan je wel eens wat waterdruppels met verschillende diepte waarnemen, maar voor het grootste gedeelte van de film zit je te wachten op een 3D-ervaring die er niet is. Daarnaast zorgt het kijken met een dergelijk brilletje ervoor dat je totaal geen kleuren meer goed waar kunt nemen.
Conclusie
Resident Evil: Afterlife is natuurlijk geen film die je gaat kijken voor sterke dialogen of een meeslepend verhaal, want de setting is bekend en het is vooral wachten op lekkere hersenloze actie. Het echte 3D-spektakel uit de bioscoop kan je thuis beleven als je over een 3D-televisie beschikt, voor alle andere liefhebbers is de gewone 2D-versie ook prima vermaak. Laat je niet verleiden door de retro-brilletjes en het idee dat je ook zonder 3D-tv wat extra effecten kunt zien, want dan kom je van een hele koude kermis thuis.
