Spider-Man: Shattered Dimensions

“Spiderman, Spiderman, does whatever a spider can. Spins a web, any size, catches thieves just like flies. Look out! Here comes the Spiderman”. Herinner je deze theme-song nog? Nou, ik herinner het mij nog wel degelijk. Ik vond het namelijk altijd geweldig hoe onze grote vriend, Spider-Man, superschurken aan één stuk door in de pan hakte. Of het nu als een toekomstige Spider-Man gebeurde of als een Spider-Man uit het verleden, het maakte mij niet zo veel uit.

Simpel maar toch weer niet

Bij Shattered Dimensions moet je niet van een al te serieus verhaal uit gaan. In deze game gaat het vooral om duidelijkheid. En ik kan je melden dat het hier aardig goed uitpakt. Gewoon in je luie stoel zitten en genieten maar. Deze simpelheid geldt niet alleen voor het verhaal, je kunt het ook linken aan de controls van de game. Hoe makkelijk wil jij het hebben? Een paar knoppen voor het vechten, een trigger voor het lopen en een paar knoppen om je in de lucht voort te bewegen. Je hebt het in een no-time onder de knie. Zoals je al leest is het gewoon genieten geblazen voor de mensen die houden van simpele games, maar geen paniek; voor mensen die uitdaging zoeken is er ook genoeg te doen. Het verhaal is misschien simpel en de controls zijn nou niet echt uitgebreid, maar gelukkig zijn de levels dat wel. Elke level heeft een verzameling uitdagingen waar jij je aan kan wagen. Het gaat hier om uitdagingen zoals het zoeken naar verborgen voorwerpen of tegenstanders op een specifieke manier uitschakelen.

Variatie genoeg of toch niet?

Zoals jij alvast wel had opgepikt; kun je in deze games met een 4 dimensionale Spider-Men aan de gang. Dit zorgt voor genoeg variatie in het level-design. Elke dimensie neemt zijn eigen achtergronden en tegenstanders met zich mee, waar jij ze doorheen moet zien te loodsen. De vier dimensies zijn de originele Spider-Man, Ultimate Spider-Man, Noir Spider-Man en Spider-Man 2099. Al deze Spider-Men moeten, afwisselend, hen taak volbrengen in hen eigen dimensie. Door deze dimensies komt er wel veel variatie in het level-design, maar qua speelstijl komen die vier dimensies aardig met elkaar overeen. De game blijft hierdoor wel als een geheel aanvoelen, maar of dit nou een pluspunt is? Het gebrek aan verschillen qua speelstijl in verschillende dimensies is gewoon jammer, want hier had de game zich kunnen onderscheiden; gamers hadden zich dan gewoon beter vermaakt met het spelen van het spel.

Lineair pakt het goed uit

Normaal houden gamers niet van lineaire games, en natuurlijk zouden sommige gamers het nog steeds een minpunt vinden van deze game. Maar het lineaire gedeelte van deze game is gewoon een waar pluspunt. Spider-Man begon als een comic; en een comic is gewoon een lineair verhaal. En waarom zouden zij dan van een game geen ‘comic’ kunnen maken? ‘Ja, wij zijn gewend dat wij bij Spider-Man games van wolkenkrabber tot wolkenkrabber kunnen zweven; maar waarom zouden wij het voor verandering niet een keer achterwege laten?’ had Activision vast bij zichzelf gedacht. Elke dimensie zorgt toch voor een ervaring apart. Aan het einde van elk level kom je een ‘good-old’ eindbaas tegen waar jij je op af kan reageren.

Conclusie

Spider-Man: Shattered Dimensions is een game in de goede richting, maar het beste moet nog bereikt worden. Het lineaire verhaal pakt in dit verhaal goed uit, wat mede door de simpelheid komt. Maar het simpele van de controls is toch aardig jammer. Je mist gewoon het onoverwinnelijkheidsgevoel, omdat het gewoon te makkelijk is (behalve voor de onervaren gamers). Uiteindelijk komt het erop neer dat Spider-Man: Shattered Dimensions een spel is voor de gamer met de simpele ziel.