Lara Croft and the Guardian of Light

Persoonlijk ben ik een groot voorstander van downloadbare games. Je kunt vaak voor een klein prijsje een hele complete ervaring oppikken. Kijk maar naar Xbox LIVE Arcade en PlayStation Network games als Battlefield 1943, Splosion Man of DeathSpank, alle drie de games kosten eigenlijk geen drol en hebben toch enorm veel uren plezier te bieden, zo nu en dan zelfs meer dan een retail game die voor dik zestig euro verpatst wordt bij de lokale gameboer. Dat is toch eigenlijk te gek voor woorden? Na een uurtje doorgebracht te hebben met het twee gigabyte grote pakketje genaamd Lara Croft and the Guardian of Light wist ik dat ook dit een titel is om aan mijn lijstje toe te voegen.

Tomb Raider, maar dan helemaal anders

In Lara Croft and the Guardian of Light belandt de beeldschone Lara voor een zoveelste keer in een tombe, waar tot ieders verrassing de hel losbreekt en zich een heel avontuur ontvouwt. Klinkt als je ‘day to day’ Tomb Raider verhaal, maar ditmaal heeft het een compleet andere wending: Lara krijgt in dit deel backup van de Guardian of Light, Totec. Samen moeten jullie de recentelijk ontsnapte antagonist Xolotl (trolololol lol ye ye ye yeh!) zien te stoppen. Waarom? Hij zal vast een goede reden hebben, maar het boeit echt niet. Hij is overduidelijk de bad guy en jullie mogen samen lekker door oude Maya tempels vol avontuur struinen om hem weer te vangen, dus who gives a shit?

Voor de verandering beleef je dit avontuur niet in third person view, maar vanuit een isometrisch perspectief, wat er eigenlijk op neerkomt dat de camera als het ware bovenin de hoek hangt, waardoor je Lara en Totec van bovenaf ziet en soms ook de dieptes in de omgevingen veel beter kan aanschouwen. Vooral in de grote tombes is daar goed gebruik van gemaakt, je kijkt zo gemakkelijk over randjes heen en kunt zo dus ook ‘verdiepingen’ van de tombe onder je zien waar je misschien wel over een paar minuten wel loopt. Zo beleef de levels op een hele andere manier en dat is een verfrissende wending in het Tomb Raider universum. Het uitzicht op Lara en haar leukste eigenschappen (haar karakter, Tom, haar karakter) is jammer genoeg wel iets verminderd ten opzichte van de third person view, maar ach, dat maken de filmpjes wel weer goed joh, dus houdt dat testosteron even lekker bij.

Co-op

Het meest vernieuwende en ook meteen het leukste aan heel Lara Croft and the Guardian of Light, is de co-op. Geen intiem gedoe zoals Peter Molyneux het graag zou zien, maar gewoon, lekker samen platformen en puzzelen met Lare en Totec. Wat het zo leuk maakt is de verdeling van equipment tussen deze twee. Totec heeft een speer die hij in de muur kan gooien, zodat Lara erop kan klimmen. Gaat hij echter zelf op staan, dan breekt de speer vrijwel meteen af. Lara heeft op haar beurt weer een handige grappling hook waar Totec overheen kan wandelen en waarmee ze haarzelf en Totec op kan hijsen. Totec heeft dan weer een erg handig schild waarop Lara kan balanceren en hij zichzelf mee kan verweren tegen pijlen en projectielen. Maar Lara heeft dan weer haar iconische twee pistolen, die in tegenstelling tot alle andere wapens, niet op kunnen gaan. Ieder heeft dus zijn eigen ding, maar het blijft toch aardig gebalanceerd.

Zo zie je dus dat ieder zijn eigen abilities heeft en de game test het samenwerken van jou en co-op partner en jullie eigenschappen dan ook meer dan vaak. In puzzels kunnen jullie rustig samen uitvogelen wat er gedaan moet worden, terwijl in bepaalde andere levels juist in rap tempo gehandeld moet worden. Dan moet Lara eerst klimmen, daarna Totec vlug ophijsen en vervolgens moet ze snel op zijn schild springen om dan hoger te kunnen klimmen, en dat allemaal in luttele seconden, anders vallen jullie beide de afgrond in! Het leveldesign is echt gemaakt op dit soort opzwepende momenten en dat maakt het dat de co-op echt een hele vette ervaring is. Wat echter wel enorm zonde is, is dat deze gehele co-op modus niet via een online verbinding gespeeld kan worden en dus alleen maar speelbaar is met twee man op één console. Oneindig zonde, want die co-op wil je niet missen!

Leuke uitstapjes

Om de game niet aan te laten voelen als een lange, saaie zit, hebben hebben de heren en dames van Crystal Dynamics zich uitgeleefd in het maken van challenges. Natuurlijk zijn er de beruchte, onmogelijke time challenges, waarin levels uitgespeeld moeten worden in slechts een paar minuutjes. Maar er zijn ook een aantal opdrachten die on-the-go voltooid kunnen worden. Denk aan het lanceren van een zware bal, recht in een pittig geplaatst gaatje, zodat je een hole-in-one scoort of heen en weer springen over dodelijke afgronden. Haast onmogelijk om te doen, die challenges, maar toch leuk om te proberen samen met je co-op partner. Lukt het je? Dan worden jullie getrakteerd op speciale wapens of betere relics, die je krachten weer versterken. Handig dus.

Naast de optionele challenges zijn er ook nog complete challenge rooms, die vaak neerkomen op het maken van een niet (zo erg) gevaarlijke puzzel, maar waar je toch echt even voor moet gaan zitten. Ook dit is weer extra leuk om te doen in de co-op modus, omdat daar de puzzels vaak nog een extra beetje denkwerk vergen. Tijdens het maken van dit soort puzzels stelden ik en mijn co-op partner onszelf vaak de vraag “Wie moet nou waar staan op welk moment en wat moeten we dan precies doen vanaf waar?”. Het is een leuke afwisseling van de rest van de levels, aangezien die voor het grootste gedeelte bestaan uit spannende gevechten en echt platformwerk.

Zowel de challenge rooms als de optionele in-level challenges zijn kleine, leuke uitstapjes waar je even de tijd voor kan nemen, of lekker langs kan lopen als het je even niet boeit. Het spreekt echter wel voor zich dat je misschien een groot aantal bonussen misloopt als je dit doet en dat willen de echte tomb raiders natuurlijk niet.

Conclusie

Ondanks alle positieve argumenten blijf het aan me knagen: deze game kun je het best spelen in co-op. Daarom is het echt enorm zonde dat een online co-op ontbreekt aan het spel. Speel je het in je eentje, dan splitsen jij en Totec na elke belangrijke cutscene op, waarna jij de gevaarlijke tombes in je eentje moet doorkruisen, terwijl Totec lekker de lift neemt of iets dergelijks. Begrijp me niet verkeerd, in je eentje is de game ook prima te genieten, maar laat het duidelijk zijn dat je niet weet wat je allemaal mist totdat je eenmaal die co-op gespeeld hebt!

Al met al is Lara Croft and the Guardian of Light een geweldige titel die ontiegelijk veel te bieden heeft. Het leveldesign, het heerlijke platformen, de geweldige co-op, het is een heel compleet pakket. En dat terwijl je de game al voor een klein prijsje op kan pikken op de Xbox LIVE Marketplace, PlayStation Network en Steam. Mijn koopadvies? Ach, het verschilt niet veel met die van Maurice de Hond, maar toch, ik zeg: doen.