The A-Team. Wat zijn er toch mooie herinneringen naar boven te halen als ik aan die serie uit de jaren ’80 denk. Een overdreven Mr. T., een knotsgekke Murdock en natuurlijk een plan dat uiteindelijk altijd zal zegevieren. De A-Team film leent hele veel van dit fantastische concept, maar weet er wel een heel eigen verhaal van te maken. Qua nostalgie zal het wellicht wat tegenvallen, maar de humor is wel degelijk aanwezig.
If you have a problem
The A-Team vertelt een alternatief origins story, waarbij de uitkomst echter wel hetzelfde is als in de bekende serie. Vier militairen worden ten onrechte veroordeeld en wat volgt is een gevecht om de onschuld te bewijzen. Dit doet het splinternieuwe team volledig over de top. De actie is verre van realistisch, waarbij alle stereotypen overdreven worden belicht. Hannibal is de wijze leider die altijd bezig is met een plan, Face krijgt de mooiste vrouwen, B.A. Baracus is de sterke beer die toch wel een geweten heeft en Murdock is suicidaal gek.
Hit and miss
De grootste tegenvaller is echter Hannibal Smith. Er zijn weinig acteurs waarvoor ik meer respect heb dan voor Liam Neeson, maar hij had nooit voor deze rol moeten kiezen. De rol is duidelijk geschreven voor de originele Hannibal (wijlen George Peppard) en toneelacteur Neeson neemt de rol veel te serieus. Een sigaar roken maakt hij een veel te serieuze bezigheid. Grootste compliment gaat uit naar relatieve nieuwkomer Sharlto Copley, die een fantastische Murdock weet neer te zetten. Humor is een vak en hij laat zien dit te beheersen. De scène waarin hij een auto wil starten met een defibrilator is meesterlijk.
Het verhaal is een simpele strijd om de onschuld te bewijzen, maar geeft wel ruimte voor volledig onrealistische en spectaculaire actie. Gelukkig neemt de film zichzelf niet te serieus (behalve Neeson) en past dit alles goed in deze popcorn-blockbuster. Met een tank uit een vliegtuig vallen en loopings met een helicopter zijn maar een paar van de gekke voorbeelden en alles is fantastisch in beeld gebracht. Het is wel jammer dat de film er vanuit gaat dat alle kijkers dom zijn. Zodra er een plannetje succesvol wordt afgerond, krijgen we een flashback naar de eerdere fases in de film om alles nog even extra duidelijk te maken. Dit is een keer leuk, maar na drie keer voelde ik mij behoorlijk dom.
Conclusie
The A-Team is geen nostalgische ervaring, daarvoor wijkt de film teveel af van de serie. De karakters steunen op hun vroegere alter-ego’s, maar bieden een volledig nieuw verhaal in een actuele setting met special-effects uit deze tijd. Deze keer sterven er wel mensen en zijn de personages serieuze militairen. De bekende bus komt gelukkig wel eventjes terug als een cameo en het einde van de film neemt alvast een voorschot op een vervolg. Ik hoop wel dat deze komt, want de film heeft me absoluut vermaakt en ik heb behoorlijk gelachen en genoten. Verwacht niet de diepte als in The Dark Knight, maar dat is ook helemaal niet erg.
