Anna (Amy Adams) heeft alles wat haar hartje begeert: een succesvolle baan en een perfecte vriend die in alle opzichten bij haar past. Er is enkel één ding wat niet helemaal perfect is. Het stel heeft al vier jaar een relatie, maar hij heeft haar nog steeds niet ten huwelijk gevraagd. Een reden voor Anna om het heft in eigen handen te nemen.
Voorspelbaar
Los van de titel en waar deze op slaat, is het verhaal uitermate voorspelbaar. Anna had verwacht dat haar vriend Jeremy (Adam Scott) op die ene romantische avond in dat mooie restaurant haar ten huwelijk zou vragen, maar uiteindelijk gaf hij haar een doosje oorbellen cadeau. Dat valt haar niet goed, maar gelukkig is er nog een optie: Leap Day. Op Leap Day, een Ierse traditie, is het toegestaan voor een vrouw om haar vriend ten huwelijk te vragen.
Wanneer Jeremy op een zakenreis gaat en toevallig in Ierland moet zijn, grijpt ze haar kans en vliegt ze naar Ierland. Door een zware storm is het vliegtuig gedwongen te landen en de reis moet op een andere manier worden voortgezet. Alles lijkt haar geluk tegen te houden, maar dan ontmoet ze de chagrijnige kroegbaas Declan (Matthew Goode). Tegen betaling kan hij haar per auto naar Dublin brengen, maar dit gaat niet zo gemakkelijk. Ze zitten met elkaar opgescheept, de tuttige control freak Anna en de botte Ier Declan. En dan groeit er iets tussen de twee tegenpolen, een ware romance. Nu vertel ik zeker al te veel?
Acteerwerk
Amy Adams zet hoe dan ook een sterk staaltje acteerwerk neer. Ze speelt een tuttige maar hardwerkende vrouw die zich niets laat gebeuren en alles zelf in de hand houdt. Ze wekt irritatie op, maar dat is geheel zo bedoeld. Tegenpool Matthew Goode vertolkt zijn personage als botte Ier ook goed, in het begin van de film is het letterlijk een vreselijk figuur zonder respect voor een ander. Hoewel beiden goed acteren is het op het einde de bedoeling dat ze verliefd lijken. Dit werkt totaal niet tussen de twee, maar of dat nou goed of fout is, dat blijft een raadsel. Het zijn echt twee tegenpolen.
De film zit gelukkig vol met prachtige en geromantiseerde beelden van Ierland. Overweldigende stukken landschap, uitgestrekte wateren en karakteristieke huisjes en cafés, het zit er allemaal in. Dit maakt Leap Year ook weer charmant. De film ziet er niet extreem commercieel uit met oranje filters en overdreven Prodent-lachebekken, maar heel realistisch is het ook niet te noemen.
Conclusie
Mocht je op een zondagmiddag door al je films heen zijn, ook de minder goede, stop Leap Year dan in je dvd-speler en kijk wat er gebeurt. Houd je van Ierland en ook een beetje van een roodharige, mooie vrouw? Of weet je niet welke film er op de meidenavond afgespeeld kan worden? Zie hier de gouden tip: Leap Year. Verwacht echter geen grote verrassingen…
