Lead and Gold: Gangs of the Wild West

Ontwikkelaar Fatshark brengt ons met Lead and Gold: Gangs of the Wild West een multiplayer-only third person shooter, die gebruik maakt van een klassensysteem vergelijkbaar met Team Fortress 2. Twee teams vechten om de overwinning te behalen in diverse spelmodi, waaronder team deathmatch en varianten op bestaande modi, zoals capture the bag. Speciaal voor deze review neem ik met jullie een paar actievolle speelsessies door, om een knallend beeld te kunnen geven van deze Westerse shooter…

Eerste indruk

Wanneer je Lead and Gold voor het eerst opstart, dan zit je meteen in de sfeer. Het sierlijke lettertype, de authentieke Westerse muziek en de geluidseffecten slurpen je vanaf het begin al in de game, terwijl je eigenlijk nog niets van de game gezien hebt. Dat is dus een groot pluspunt, want als de sfeer in cowboy-games ontbreekt, ben je er al gauw klaar mee. Je controleert even de instellingen en je drukt vol spanning op “join now”.

Tot mijn verbazing zijn er maar VIJF servers, ik herhaal, vijf servers, om uit te kiezen. Je denkt even goed na en geeft de schuld aan de tijd. Om 12 uur ’s middags gamen over het algemeen niet zo heel veel mensen, maar je merkt meteen dat er iets niet in de haak is met deze game.

Het eerste potje

Na een kort laadscherm krijg ik de mogelijkheid om te kiezen uit vier klassen, die allemaal een uniek wapen, subwapen en bekwaamheid hebben, waarbij laatstgenoemde een cooldown heeft. De “Gruff” heeft een dubbelloops shotgun en gooit met dynamiet, de “Trapper” heeft een sluipschuttersgeweer en kan vallen neerzetten, waarin een tegenstander een aantal seconden vast kan zitten, de “Deputy” heeft een jachtgeweer en kan tegenstanders spotten, waardoor ze een korte tijd zichtbaar zijn door muren, en “The Gunslinger” heeft een zware revolver waarmee hij op accurate wijze zijn magazijn kan leegschieten. Voor ieder wat wils dus.

Na het kiezen van “The Trapper” valt mijn mond wijd open van verbazing. Wat een pracht! De game ziet er visueel gezien zo verschrikkelijk goed uit voor een Indie-game. Het schieten werkt tevens perfect en de eerder genoemde bekwaamheden werken tevens geweldig. De actie is snel, hard en meedogenloos. Er blijkt een XP-systeem verwerkt te zijn en al gauw stijg ik in rank, iets dat altijd leuk is in multiplayer-games. Er zijn ook een hoop Steam Achievements (79 om precies te zijn) in Lead and Gold verwerkt, waardoor de verzamelaar ook goed aan zijn trekken komt. Het potje verloopt snel, zo’n tien minuten, en het volgende potje begint vrijwel meteen.

Een tweede maal

Nu dit voorbij is zet ik mijn kritische bril op, het eerste potje is immers altijd leuk. Aan het begin van het tweede potje merk ik tot mijn schrik dat ik weer level 1 ben. Hier begreep ik uiteraard niks van, maar na wat onderzoek bleek dat je niet permanent in rank stijgt, maar je aan het begin van elke ronde opnieuw in rank moet stijgen. Een vreemde designkeuze mag dit zeker zijn, want het doet wel een zekere diepgang teniet. De modus waarin ik me bevond, was ordinair team deathmatch en te vergelijken met menig shooter. Toch kent Lead and Gold zijn unieke kanten, want voor elke kill die je maakt, krijg je een goudstuk. Deze goudstukken fungeren verrassend genoeg als een puntensysteem.

Jammer genoeg kun je helemaal niks met dit goud doen. Er zijn geen nieuwe wapens vrij te spelen, oude wapens te upgraden of andere kleren voor je personage te kiezen. Met andere woorden: het ‘Gold’ uit “Lead and Gold” mag wat mij betreft weggelaten worden, want het is gewoon waardeloos. Ook zijn er wat kritiekpunten op de game zelf uit te oefenen, want men doet veel aan spawn killing, wat toch duidt op matig leveldesign. Om dit gedeeltelijk tegen te gaan, kun je ervoor kiezen om bij een teamgenoot te spawnen, die een zogeheten ‘spawn flag’ in bezit heeft. Dit lijkt op het ‘squad spawn’-idee uit Battlefield: Bad Company 2. Dit is duidelijk verwerkt om de nadruk op de actie te leggen, want als speler heb je tevens een oneindige hoeveelheid munitie.

Overzicht

Na uiteraard wat meer gespeeld te hebben dan slechts twee rondes valt er prima uit te leggen wat er eigenlijk mankeert aan Lead and Gold. In dit geval een gebrek aan dedicated servers, want Lead and Gold maakt gebruik van een matchmaking service, waarbij één persoon de game host. Dit zorgt op zijn tijd voor een ondraaglijke lag en komt het geheel zeker niet ten goede. Ook een gebrek aan in-game voicechat zorgt voor matig teamwerk onderling, terwijl dit juist van belang is bij dit soort multiplayer-games. Heb je eenmaal een goede host gevonden en zijn je wapens opgepoetst en klaar voor een stevig gevecht, dan kun je met enorm veel plezier kontschoppen in Lead and Gold. De speciale trucjes die elke klasse kan uithalen werken naar behoren en zorgen voor de nodige diepgang. Met een scala aan allerlei mappen en spelmodi mag dit namelijk wel een van de leukste Westerse multiplayer-games zijn van dit moment.

Conclusie

Lead and Gold: Gangs of the Wild West barst van de potentie, maar laat hier en daar flink wat steken vallen. Een gebrek aan voicechat, een waardig upgrade-systeem en dedicated servers zorgen ervoor dat dit een multiplayer-game is met de nodige gebreken. Toch behaalt de game op visueel gebied aardig wat winst en maakt de actie flink wat goed. Voor slechts 14,99 euro mag dan dit ook een aardige Indie-game zijn, maar het is wellicht verstandiger om nog even te wachten op wat nodige patches.