Super Monkey Ball: Step & Roll

De Nintendo Wii is een console die zich uitstekend leent voor franchises zoals het befaamde Super Monkey Ball. Met behulp van stevige motion controls, zeker Wii MotionPlus, zou een sterke Wii-uiting binnen de serie garant moeten staan. Toch rol ik met deurpost en (b)al direct naar binnen, want Step & Roll is het zwarte schaap van de familie. Ook al blijft de formule ijzersterk, de uitwerking binnen dit deel laat flink wat steken vallen…

Achteruitgang

Super Monkey Ball heeft altijd één simpel concept voor ogen gehad: men neemt een bal, plaatst hierop een aap en rolt deze inclusief dier richting de finishlijn. Uiteraard gaat dit nog samen met puzzels, verraderlijke omgevingen en plezier. Wat op het eerste gezicht als een erg simpel concept oogt, heeft zich ondertussen vertaald in diverse toffe games. Voorgaande delen binnen de Super Monkey Ball-serie staan bekend om uitdagende puzzels, variërende gameplay en leuke mini-games. Gezien de stijgende lijn in kwaliteit binnen de serie zou een tweede deel op de Nintendo Wii dus voor het nodige vermaak moeten zorgen. Met Step & Roll brengt ontwikkelaar Sega ons echter een uiting die alle zojuist genoemde aspecten mist en een armoedige ervaring aflevert…

De eerste boosdoener is hier de leercurve van de game. Waar je in eerdere delen nog voorzichtig begeleid werd en een langzaam stijgende moeilijkheidsgraad kreeg, raak je in Step & Roll na de eerste wereld direct gefrustreerd. Het niveau verandert van simpel vormgegeven omgevingen naar duivels leveldesign, dat ook nog eens vergezeld wordt door een belachelijk strakke timer. Dit komt mede door de duur van de levels, want men heeft ervoor gekozen om elke wereld op te delen in zeer korte levels, die bijvoorbeeld binnen één of twee minuten te voltooien zijn. Hierdoor behaalt Step & Roll nooit een hoogtepunt, doordat de ervaring simpelweg afgekapt wordt.

De twijfelachtige moeilijkheidsgraad gaat ook nog eens gepaard met een uiterst zwakke besturing. In plaats van gekozen te hebben voor het eerder genoemde Wii MotionPlus biedt men ondersteuning voor het Balance Board. Het enige dat nog minder accuraat zou zijn dan dit apparaat, is simpelweg de WiiMote inclusief Nunchuck van de trap te denderen. Het is niet alleen de aard van de besturing, maar ook de gameplay zelf die aardig gebrekkig kan zijn. Het is bijvoorbeeld, in tegenstelling tot Banana Blitz, niet langer mogelijk om met de Nunchuck de bal te besturen. Ook zijn alle vormen van een eindbaas en allerlei platformelementen niet langer aanwezig. Waarom men hier voor gekozen heeft, blijft een onbeantwoorde vraag.

Heimwee

Waar Step & Roll dus naar doet verlangen, mag duidelijk zijn: voorgaande delen. Dit Wii-vervolg kent simpelweg teveel frustratie en wist zelden echt plezier te gunnen. Daarbij komt ook nog dat de hoofdgame binnen zo’n zes tot zeven uur te voltooien is. Natuurlijk kent de game nog een scala aan mini-games, maar deze zijn veelal frustrerend of geestdodend simpel. Ironisch genoeg komt het Balance Board wel tot zijn recht in de mini-games, wat met meerdere spelers voor een leuke ervaring zou kunnen zorgen.

Jammer genoeg kent Step & Roll alleen geen ware coöperatieve modus en is dit een gemiste kans. Mocht je nou toch een ongelooflijk doorzettingsvermogen hebben, iets dat ware fans wellicht in hun mars hebben, dan kun je nog redelijk wat leuke momenten tegenkomen. Toch is dit bij lange na niet genoeg om Step & Roll een aantrekkelijke game te maken. Het zegt logischerwijs ook meer over de kracht van de serie, dan de ‘kwaliteit’ van dit ballenspel.

Conclusie

Step & Roll had zijn voorganger met gemak kunnen overtreffen. Men heeft echter een game afgeleverd die de naam van de franchise niet waardig is. De content is erg mager, allesbehalve vernieuwend en de besturing kent een aardige leercurve, mede dankzij de gebrekkige camera en gameplay. Weet je door deze verzuurde appel heen te bijten, dan kun je redelijk wat aflachen. Ik raad echter aan om de lokale gameboer te terroriseren en een oudere Super Monkey Ball-game uit de budgetbak te trekken.

Gamersnet Score

Wat is HOT

  • Formule blijft sterk
  • Soms nog plezierig

Wat is NOT

  • Belachelijke 'leercurve'
  • Frustratie alom!
  • Doet verlangen naar oudere versies

4.5

  1.   
    Appie Wappie's avatar

    Thah, te vaak geport en geript, op de gouwe ouwe Dreamcast was ie super..

  2.   
    Tom's avatar

    Ik haal de oudere versies van Monkey Bal nogl wel een keer voor een prikkie van Marktplaats af. Die zijn voorlopig nog het beste en niet te vergeten: stukken goedkoper.