Shadow Complex

Side-scrolling shooters en 2D-games zijn toch helemaal uit de tijd? Volgens ontwikkelaars Epic Games en Chair in ieder geval niet, want Shadow Complex moet dit jaar de hit van Xbox LIVE Arcade worden. Of het spel dit ook echt waar kan maken, lees je in deze review…

Epic Games is onder andere bekend van de Gears of War-serie en ontwikkelaar Chair is de maker van de populaire aracdegame Undertow. Toen deze twee bedrijven hun krachten bundelden, was de kans dan ook groot dat een goede game uit de samenwerking voort zou komen. Deze voorspelling is met Shadow Complex ook echt uitgekomen, want het spel is verslavend en erg goed speelbaar. Een leuk feit is dat het verhaal van de game parallel loopt met die van het boek “Empire”, van schrijver Orson Scott Card, en in het volgende boek van deze schrijver zullen beide verhaallijnen samenkomen.

Van Drake naar Metroid

Shadow Complex begint met een klein teaserlevel, waarin je even met de held Jason Flemming in een erg sterk armor in het rond kunt schieten. Het volgende level is echter hele andere koek, want dan is Jason in een rustig gebied met zijn vriendin Clair aan het klimmen. Deze rust is echter niet van lange duur, want Clair wordt tijdens de vakantietip ontvoerd. Jason volgt, zoals elke echte man natuurlijk zal doen, het spoor van de ontvoering en stuit op een groot ondergronds complex. Uit pure liefde besluit hij naar binnen te gaan en hier komt hij in een verhaal terecht waarin zowel zijn vriendin als een mysterieuze organisatie met slechte plannen een grote rol spelen.

Hoofdpersoon Jason maakt tijdens zijn reis door de game een interessante evolutie van zichzelf mee. Hij begint als Drake uit Uncharted en eindigt als Metroid Prime. Dit klinkt waarschijnlijk raar en overdreven, maar als je ziet dat Jason in het begin alleen een pistool heeft en eindigt met een volledig uitgedost armor begrijp je waar ik het over heb. Dit armor sprokkel je tijdens het spelen langzaam bij elkaar en maakt je uiteindelijk zo sterk dat niets en niemand je meer in de weg zal staan. Je krijgt bijvoorbeeld steeds meer leven en kan zelfs onverslaanbaar worden, maar ook krijg je steeds sterkere en handigere wapens.

Elke upgrade die je voor je armor en wapen vindt, geeft je de mogelijkheid meer van het ondergrondse complex te ontdekken. Zo krijg je op een gegeven moment een upgrade waardoor je foam granaten af kan schieten. Met foam kun je onder andere apparatuur slopen en wordt het bijvoorbeeld mogelijk beveiligde deuren te openen. Hetzelfde geld voor de jetpack upgrade, want hiermee kun je ineens veel hogere sprongen maken en dus weer nieuwe kamers en wegen ontdekken. Doordat je elke keer nieuwe gebieden kan betreden is de drang naar het vinden van nieuwe upgrades voor je armor groot en dit zorgt er weer voor dat je graag met het verhaal verder wilt.

Drie dimensies

Zoals ik in de inleiding al schreef is Shadow Complex van origine een 2D side-scrolling shooter, maar het spel bevat ook 3D-elementen. Jason zal zelf niet in drie dimensies kunnen rondlopen, maar de vijanden kunnen dit wel. Natuurlijk kun je de medewerkers van de slechte organisatie wel overal neerschieten en dit betekent dus dat je in drie dimensies kunt schieten, maar helaas werkt dit niet helemaal naar behoren. Een vijand die recht voor je staat neerschieten is een eitje, maar wanneer je op een vijand die zich in de diepte bevindt moet gaan richten gaat het mis. Het richten werkt dan simpelweg stroef en enigszins vervelend. Dit komt doordat je met dezelfde besturing (de analoge stick) zowel omhoog als in de diepte moet richten. Om de haverklap richt je dan ook omhoog terwijl je dit niet wilt. Gelukkig heb je een oneindig aantal kogels waardoor mis schieten geen hele erge ramp is.

Ook zorgt dit 2.5D-effect soms voor rare taferelen, want het lijkt dat Jason liever moeilijk dan makkelijk doet. Zelfs als er een trap in de diepte is gaat meneer van balustrade naar balustrade springen en dit is natuurlijk niet de makkelijkste manier om een verdieping hoger te komen. Wanneer Jason weer eens voor de moeilijkste weg kiest heb ik echt het gevoel dat ik met een achterlijk hoofdpersoon speel, maar alleen gamers die echt een minpunt proberen te zoeken (zoals ik aan het proberen was) zullen dit ook echt vervelend vinden. In de meeste gevallen werkt de gameplay gewoon perfect en lang niet iedereen zal zich aan de kleine minpunten storen.

Nog een speeltje

Naast een armor en een leuk wapen heeft Jason nog een speeltje. Zijn zaklamp is namelijk een vitaal onderdeel om puzzels op te lossen. Het hele ondergrondse complex zit vol met deze puzzels en zonder het gebruik van je lamp is het soms erg moeilijk om je weg te vervolgen. De zaklamp geeft namelijk aan waar je heen moet en wat je moet doen om daar te komen. Als je de lamp bijvoorbeeld op een deur richt en deze kleurt rood, dan weet je dat deze deur met een raket kapot geschoten kan worden. Een deur die groen oplicht kan je met een granaat openen, paars oplichtende luiken en deuren vereisen foam om kapot te gaan en zo zijn er meer kleuren die een specifieke aanpak vergen.

Ook bij het zoeken van de weg kun je zelf kiezen hoe moeilijk het spel moet zijn. Je kunt er namelijk voor kiezen om op de map een lijn naar de volgende doelstelling te laten zien, maar deze kun je ook uit laten staan. Als je de lijn niet gebruikt is het spel een stuk leuker, maar dus ook een stuk moeilijker. Doordat je naar de goede weg opzoek gaat kom je gebieden tegen waar je normaal niet zou komen. Hier kun je weer allerlei upgrades vinden die later in het spel goed van pas kunnen komen. Al deze upgrades staan op de map aangegeven en je kunt tijdens het verhaal dus altijd even een uitstapje maken om een upgrade op te halen.

Van ongekende kwaliteit

Zo als je leest is de gameplay van Shadow Complex goed uitgewerkt, maar is het technische aspect van het spel ook goed? Ik kan hier met een volmondig “ja” op antwoorden, want Shadow Complex heeft in mijn ogen de beste graphics van alle Xbox LIVE Arcade-games die tot nu toe zijn uitgebracht. Het spel is erg gedetailleerd en het water, de ontploffingen en andere effecten zijn voor een XBLA game van ongekende kwaliteit.

Ook de geluiden van onder andere het springen en schieten klinken goed, maar toch mist er op het gebied van geluid wel wat. Er is namelijk bijna geen muziek in de game te vinden. Dit is natuurlijk perfect op te lossen door zelf een muziekje op te zetten, maar een opzwellend nummer tijdens een heftig gevecht doet natuurlijk veel meer dan je eigen muziek.

En dan is er nog de ongekende herspeelbaarheid van Shadow Complex. Je verdient namelijk ervaringspunten tijdens het spelen en deze blijven gewoon staan als je weer een nieuw avontuur start. Zo kun je Jason steeds naar een hoger level brengen en nieuwe upgrades vrijspelen, wat ook weer voor nieuwe mogelijkheden zorgt. De ontwikkelaar heeft namelijk talloze geheime doorgangen en alternatieve routes in de game verwerkt, die soms pas toegankelijk zijn als je meer mogelijkheden hebt. Zo is het zelfs mogelijk om dankzij diverse shortcuts de game in minder dan een half uur of zelfs minder dan 20 minuten uit te spelen. Dergelijke speed runs zijn nog altijd ongekend populair en vergen zeker behoorlijk wat oefening. En als dit nog niet genoeg is kan je ook diverse korte puzzels zo snel mogelijk proberen op te lossen in de Proving Grounds. Kortom, je kunt aan deze game ontzettend veel vrije tijd besteden.

Conclusie

Shadow Complex is het mooiste spel dat ooit voor Xbox LIVE Arcade is uitgekomen. Ook kunnen veel games een puntje zuigen aan de leuke en verslavende gameplay van het spel. De ontwikkelaars hebben goed hun best gedaan om het spel toegankelijk te maken en dit is goed gelukt door de mogelijkheid om hulpmiddelen te gebruiken. Helaas werkt het drie dimensionale schieten niet altijd naar behoren en is er geen goede soundtrack in het spel aanwezig. Deze twee minpunten wegen echter niet op tegen het plezier dat je aan deze game kunt beleven en de enorme herspeelbaarheid. Voor slechts 1200 Microsoft Points haal je absolute topper in huis.