Red Faction: Guerrilla

Vanaf vijf juni aanstaande ligt Red Faction: Guerrilla in de winkels en dan kunnen wij allemaal aan de slag op de planeet Mars. Deze week mocht ik alvast een kijkje nemen op het kantoor van THQ Benelux en heb ik twee uur lang mogen slopen, slopen en nog eens slopen.

Zandbak

Red Faction: Guerrilla speelt zich volledig af op de planeet Mars, waar een oorlog gaande is tussen de heersende EDF en de rebellen (Red Faction), waar jij als speler ook deel van uitmaakt. De sandbox-wereld is ontzettend groot en ook de opbouw van de game is in de traditie van andere sandbox-games als GTA en Saint’s Row, inclusief hoofd- en zijmissies, die je grotendeels zelf kunt kiezen. Het grote verschil met eerder genoemde titels is de grote mate van destructie in Red Faction: Guerrilla en omdat ik niet alles kan bespreken in deze preview, wil ik het vooral over die destructie hebben, en over de wapens waarmee je deze destructie kunt uitvoeren.

Destructie

Alles kan namelijk kapot in Red Faction: Guerrilla en dit is ook het speerpunt van de game. Het is niet de bedoeling om deze game als een shooter te spelen. Het kan wel, maar veel leuker is het om een gebouw met vijandelijke eenheden op te blazen of een toren op het gebouw te laten vallen. De basis van deze destructie zit hem in natuurkundige wetten. Dit klinkt zwaar, maar het is een wezenlijk onderdeel van het spel. De engine van Volition berekent continu het gewicht van een gebouw en maakt ook onderscheid tussen verschillende soorten materialen. Zo is het verspilde moeite om een bom op het dak van een gebouw te plaatsen. Veel slimmer is het om de fundering van een gebouw te verzwakken, waardoor het onder zijn eigen gewicht volledig bezwijkt. Dit bezwijken kan overigens tientallen seconden duren, wat weer tactische aspecten met zich meebrengt.

Een goed voorbeeld van de realistische manier van vernietigen werd mij al snel duidelijk. Op een gegeven moment moest ik een aantal gebouwen vernietigen. Naast een kantoor stond een grote stenen pijp, waardoor ik het geniale idee kreeg om die pijp op het naastgelegen kantoor te laten vallen. Net als het gecontroleerd laten vallen van een boom, moest ik bedenken aan welke kant ik mijn explosieven moest plaatsen voor een perfecte landing van het gevaarte. Bij een goed resultaat is het gevoel fantastisch, want het kantoortje werd volledig met de grond gelijk gemaakt onder de grote pijp. Deze nieuwe manier van denken in een game was echt een indrukwekkende ervaring.

Wapengekletter

Om lekker aan de slag te kunnen gaan op Mars, krijg je een groot aantal wapens tot je beschikking. Naast een pistool, een rifle en ander speelgoed met kogels, werden mij een aantal grotere wapens getoond, die pas later in de game verschijnen. Zo was daar de Nano-rifle, die alles in het niets laat verdwijnen, inclusief stukken muur en tegenstanders. Ook kregen wij de Combat Walker te zien, een robot waarbij je kunt kiezen om één raket af te voeren, of alle raketten tegelijk. Dit leidde tot een zeer indrukwekkende reeks van explosies. Het vetste wapen dat wij te zien kregen was echter de Singularity Bomb, een bom die zwarte gaten creëert en alles in zijn buurt wegzuigt. En met alles bedoel ik niet alleen je tegenstanders, nee, alles. Bij onze demonstratie werd een Singularity Bomb op een brug neergelegd, waarna de gehele brug in kleine stukken werd weggezogen!

Voorlopige conclusie

Vanwege de tijd heb ik alleen de eerste wereld kunnen uitspelen tijdens mijn speelsessie en nu al zou ik uren kunnen praten over Red Faction: Guerrilla. De wereld is groot, er zit een moraal-systeem in de game waardoor je indirect nieuwe rekruten voor Red Faction kunt werven, alles is vernietigbaar, er zijn hele vette wapens, er is een jetpack waarmee je even kunt vliegen, er zijn vele voertuigen en dat alles met zeer gelikte graphics. Ik hoop van harte dat alle zijmissies genoeg variatie gaan bieden, maar het vertrouwen is groot en ik kan in ieder geval niet wachten op de volledige versie van Red Faction: Guerrilla.