Naruto Ninja Destiny II

Naruto is een plaag, een regelrechte plaag. Alweer het zoveelste spelletje viel hier onlangs in de brievenbus, nog even en ik moet een serre bouwen om alles kwijt te kunnen. Is Naruto: Ninja Destiny II een spel dat achteloos in die serre weggepropt kan worden, of is het zeker de moeite waard om te spelen?

April doet wat ‘ie wil

Een nieuwe maand, een nieuwe Naruto, zo lijkt het wel. Eind vorig jaar werden we al bedolven met edities oktober, november en december. Wellicht zat onze goudharige ninja in januari nog aan de oliebollen, maar in februari was hij er alweer voor een avontuur op de Wii. Naruto: Ninja Destiny II is een beat ‘em up voor de Nintendo DS.

De gameplay bestaat dus vooral uit vechten. Dit gebeurt, zoals we wel van de andere spellen met deze licentie gewend zijn, met een hele hoop Naruto-personages die hun karakteristieke trekjes uit de serie vertonen. In het begin is het arsenaal aan vechtersbazen nogal schaars, maar in de Survival- en verhaalmodus zijn nieuwe Naruto-coryfeeën vrij te spelen. Tot zover klinkt dit alles erg goed, ware het niet dat we het al vaak genoeg hebben gezien, zodat het allesbehalve onderhoudend is.

De stap die gemaakt is sinds het eerste deel is behoorlijk klein en ook ten opzichte van Naruto-spellen op andere platformen is hier weinig nieuws onder de zon te beleven. Voor de fans is het wellicht leuk dat dé vijf Hokages in het spel verwerkt zijn. Dit zijn de dorpsleiders van Naruto’s dorp, Hidden Leaf Village. Aangezien deze vechtersbazen nog niet eerder op de DS langs zijn geweest is het zeker een aanwinst, maar van een volwaardige opvolger mag je meer verwachten.

Vechtsysteem en kaarten

Het vechtsysteem van Naruto: Ninja Destiny II is erg oppervlakkig. De meeste personages hebben slechts een handvol aanvallen plus één of twee special abilities. Dit maakt de instapdrempel erg laag, maar jammer genoeg wordt het spel er ook behoorlijk makkelijk van en ontbreekt het gevoel dat hier tijd en moeite ingestoken moet worden om het onder de knie te krijgen. De gevechten lopen vaak uit op buttonbashen en dat komt de algehele beleving natuurlijk niet ten goede.

Positief is wel het kaartensysteem dat in het spel verweven is. Op het onderste scherm van de Nintendo DS worden zes kaarten weergegeven, die je aan kunt tikken. Hierdoor gebruik je de kaarten en benut je de speciale mogelijkheden ervan. Zo zijn er kaarten die je levensmeter een klein beetje, gedeeltelijk of zelfs helemaal herstellen en kun je er je aanvallen tijdelijk sterker mee maken of juist een aantal seconden onverslaanbaar worden. Wanneer je een kaart gebruikt, verdwijnt hij en als je kaarten op zijn, ben je dus op jezelf aangewezen. In de survival mode krijg je na elke vijf verslagen vijanden een nieuwe set kaarten, waardoor je er niet al te zuinig mee om hoeft te springen.

Story mode

Daarnaast is ook een verhaalmodus aanwezig. Een uiterst slap verhaaltje is wat er aan voorafgaat en een serie verloren scrolls vormen de aanleiding voor alle vechtpartijen. De story mode van Naruto: Ninja Destiny II is vergeleken met andere Naruto-spellen een erg zwakke vertoning. Je loopt doelloos door Hidden Leaf Village/Konoha en omstreken en vecht met een aantal lukraak opduikende vijanden. Ondertussen verzamel je kaarten om niet droog te komen staan en werkt het verhaal zich heel, heel langzaam toe naar een climax.

Conclusie

Naruto: Ninja Destiny II is het gewoon allemaal net niet. Het vechtsysteem is nogal karig door de kleine verscheidenheid aan aanvallen en mogelijkheden. Het kaartensysteem is leuk, maar maakt het spel weer iets te makkelijk. De verhaalmodus is een lachertje en een online spelmodus? Daar heeft men niet eens aan gedacht.

De enige reden om Naruto: Ninja Destiny II te kunnen halen zijn de vijf Hokages die we tot nu toe nog niet hebben gezien in een Naruto-game. Maar ook hier gaat de wet van de eeuwige hype op; wanneer je ze eenmaal in bezit hebt, vallen ze behoorlijk tegen. Lekker laten liggen dus, deze game. Hoef je ook niet in een serre te investeren.