Darksiders: Wrath of War

Games voorzien van een mysterieus, episch verhaal zijn er genoeg. Toch gaat mijn hart nog altijd stiekem sneller kloppen als een game weer een interessante achtergrond heeft. Zo ook bij Darksiders: Wrath of War. In Leipzig kregen we alvast een voorproefje…

Epische momenten

Darksiders: Wrath of War draait om het legendarische verhaal van de vier ruiters van de Apocalyps, oorspronkelijk afkomstig uit het boek Openbaring uit het Nieuwe Testament. Jij speelt de rol van de ruiter War en in het begin van het verhaal worden de ruiters beschuldigd van het verwoesten van de Aarde. Helaas voor onze ruiters was de Aarde nog lang niet aan de beurt om verwoest te worden en al snel ontdek je dat er een groot complot gaande is tussen de Hemel en Hel. Als straf wordt War van zijn krachten ontdaan en terug naar de Aarde gestuurd, om vervolgens aan een grote zoektocht te beginnen. Op zoek naar de andere ruiters, op zoek om je verloren krachten weer te herwinnen en vooral op zoek naar de persoon die je misleid heeft.

Darksiders kan heel oppervlakkig gezien worden als een mix tussen God of War en Devil May Cry, eventueel aangevuld met een vleugje van The Legend of Zelda. Een third-person action/adventure met een voorliefde voor cinematische gameplay en epische momenten. De actie speelt zich zowel boven de grond af, in de Overworld, als ondergronds in de Underworld. De Overworld is een open wereld, terwijl je ook regelmatig dungeons in de Underworld zult bezoeken, inclusief de nodige puzzels.

Het verkennen van de wereld en oplossen van puzzels vormen een belangrijk aspect van de game, want War beschikt in het begin alleen maar over zijn enorme zwaard. Je hebt nog geen andere wapens, speciale krachten of je demonische paard, Ruin. Zodra je de beschikking krijgt over Ruin, kan je hem op elk gewenst moment oproepen met een simpele druk op de knop. De snelheid van je paard komt zeker van pas bij de diverse boss fights, want je zult absurd grote vijanden tegen gaan komen tijdens het spelen.

Groot, groter, grootst!

Zo demonstreerde de ontwikkelaar een dungeon, waarin uiteindelijk een gigantisch monster uit de grond kwam zetten. De adrenaline kwam pas echt los toen men lachend zei dat dit gewoon een mini-boss was! De mini-bosses in Darksiders kennen geen levensmeter. Schade die je ze toebrengt valt namelijk visueel af te leiden, bijvoorbeeld door afbrokkelende armor. Op deze manier wordt een mini-boss ook steeds kwetsbaarder als zijn armor zwakker wordt. Om een mini-boss (en ook de grotere level bosses) te verslaan, dien je overigens iets meer te doen dan alleen wat lomp hakwerk. Elke vijand vereist een specifieke aanpak, een kleine tactiek, om verslagen te kunnen worden.

Dit stukje tactiek zagen we ook terug bij het vechten met andere wapens en het oplossen van puzzels. Zo kreeg War op een gegeven moment de beschikking over een Crossblade, een nogal scherpe boemerang. De Crossblade richt niet veel schade aan, maar kan bijvoorbeeld heel goed andere (kleinere) vijanden bezig houden, terwijl je zelf met je zwaard aan het vechten bent. Met een bepaalde worp kan je namelijk de Crossblade voor enkele seconden op een vijand laten inhakken. Of ga voor meer succes door vijanden eerst met de linker trigger te taggen, zodat je daarna diverse vijanden in één keer kunt aanvallen met je Crossblade.

Op eenzelfde manier kan je ook te werk gaan bij het oplossen van puzzels. Richt eerst op een brandend object en vervolgens op een specifiek object dat je in brand wil steken, om verder te kunnen komen in het level. Zo zijn vele puzzels te bedenken en reken er maar op dat je die tegen zult komen in de verschillende dungeons. Als laatste voorbeeld zagen we een gifspuitende vijand. Als je deze gewoon zou aanvallen komt er een wolk met gif op je af en daar wordt War niet vrolijk van. Door deze vijand met je Crossblade eerst wat te versuffen kan hij even geen gif spuiten en is de weg vrij om op hem in te hakken. En word je omringd door vele vijanden tegelijk? Tag dan eerst de gifspuitende vijand, daarna alle overige vijanden en laat de Crossblade een gezellige dosis gif bezorgen bij alle overige vijanden.

Voorlopige conclusie

Darksiders: Wrath of War laat op dit moment nog geen hele duidelijke indruk achter. Het vechten met War en het oproepen van Ruin oogt erg gaaf, maar het is nog allerminst zeker of de game genoeg afwisseling en diepgang weet te bieden. Lekker bruut hakwerk is leuk en aardig, maar dat blijft niet eeuwig leuk. Daarnaast moet ook nog blijken of het verhaal echt meeslepend en interessant zal worden, of dat het toch slechts een simpel excuus is om je enkele uren uit te mogen leven op vele hordes vijanden.

Toch kent de game ook verschillende elementen waar ik behoorlijk enthousiast over ben. Het principe van een free-roaming Overworld en puzzels in de Underworld is een reeds succesvol bewezen concept. Daarnaast was de mini-boss al gigantisch te noemen, dus dat belooft nog wat voor alle andere bosses die in de game worden gestopt, en reken maar dat je veel grote boss fights kunt verwachten.

Ook op het grafische vlak staat de game er best goed voor, met soepele animaties en een prima uitstraling van de omgevingen. Mede dankzij de hand van creative director Joe Madureira, die onder andere achter de Marvel comics van de X-Men zit, is de game visueel erg bijzonder te noemen. Echter ook hier geldt weer het nodige voorbehoud, aangezien we nog maar een fractie van de game hebben gezien en dat het nog moet blijken in welke mate we echt van afwisselende dungeons en omgevingen worden voorzien. Desondanks is Darksiders: Wrath of War wel een game met veel potentie, al moet de toekomst nog uitwijzen in hoeverre men alle potentie weet te benutten.

Darksiders: Wrath of War verschijnt begin 2009 voor de Xbox 360 en PlayStation 3.