My Baby Boy / My Baby Girl

Het leek een leuk idee: een game spelen waarin je een baby zo realistisch mogelijk moet verzorgen en opvoeden om zo even te proeven aan het ouderschap. De meest geschikte persoon om deze game uit te testen? Een onschuldig, 12-jarig meisje die al eerder het slachtoffer was van een opvoedgame…

#209469
Datum 06/07/2008
Begintijd 09:54
Tester: Amber
Getest: My Baby Boy

10:00

Amber ploft, samen met de zak snoep waarmee we haar om kochten om ons nog eens te assisteren met een onderzoek, neer op de bank. Ze klapt de DS Lite open en start My Baby Boy op, in de hoop dat deze game wél te verteren is. Al meteen spreekt een stem haar toe en helpt haar met het kiezen van de perfecte baby. Kleur huid, kleur ogen, kleur vacht -sorry, kleur haar- en hoppakee: Teun, haar lieftallige baby, is realiteit. Na het invullen van haar gegevens komt haar aanwinst voor het eerst in beeld en fluistert Amber diep geschokt: “Is dat lelijke ding écht mijn baby!?” Eerst dachten we dat de textures niet goed waren geladen, toen dachten we dat Amber gewoon per ongeluk een heel lelijke baby had gemaakt, maar we kwamen er uiteindelijk achter dat de baby’s in deze game gewoon allemaal redelijk lelijk zijn. Aan de andere kant kraait de baby als hij Amber voor het eerst ziet wel erg lief. Vertederd kijkt ze naar haar blokkerige kindje en besluit er tegenaan te gaan.

10:05

De kinderarts geeft Amber wat opdrachtjes. Ze moet van hem proberen om de baby’s aandacht te trekken met de microfoon en ze moet er voor zorgen dat kleine Teun haar vingers vastpakt. De microfoon werkt niet slecht, maar het achtergrondgeluid van Amber’s ritselende snoepzak maakt de baby nogal eens aan het schrikken. Ook vindt de baby haar stem al snel hard klinken, en waardoor er gebroken hartjes op het cherm verschijnen om aan te geven dat hij het niet leuk vindt. Als ze echter op een zachte toon lieve dingen zegt tegen kleine Teun begint hij vrolijk te kraaien waardoor Amber een klein beetje van haar virtuele baby’tje begint te houden. Na wat gewenning lukken de eerste opdrachtjes, maar dan begint Teun opeens te krijsen…

10:13

Teun blijkt, net als puppy’s en kittens, basisbehoeften te hebben als voedsel, hygiëne en het doen van zijn behoefte. Net als in Nintendogs en Cat’s Academy zijn daar diverse mini-games voor die Amber wel wat lijken: Teunlief de fles geven, badderen en kleertjes aantrekken ziet ze wel zitten! Maar ze wordt op onplezierige wijze verrast: de fles moet tot op de graad nauwkeurig in een bepaalde stand worden gehouden tijdens het voeden, haar baby verzuipt bijna bij het badderen en poep van haar baby afvegen vindt ze ronduit smerig. De instructies van de begeleidende verpleegster helpen ook niet al te veel. Alle mini-games zijn frustrerend en duren Amber eigenlijk te lang, maar ze houdt onder lichte dwang toch vol.

10:41

Amber heeft inmiddels een aantal basistechnieken van het spel onder de knie gekregen, en ze besluit om eens gezellig met de kleine Teun te gaan spelen. De kinderarts die je vaak adviseert heeft Amber namelijk een stel oefeningen gegeven die ze een heel aantal keren moet herhalen voordat ze doorgaat naar het volgende ‘level’. Amber begint al snel met de eerste oefening: ervoor zorgen dat de baby haar hand vastgrijpt.

10:54

Na enkele geslaagde oefeningen geeft de baby er de brui aan, en Amber bijna ook. Teuntje ligt om de paar oefeningen te krijsen omdat hij meer drinken wilt, z’n luier vol zit of omdat hij gewoonweg geknuffeld wil worden. Amber vindt haar baby maar een zeikerd. Waar Amber eerst op zachte toon lieve dingen tegen Teun zei slingert ze nu allerlei bedreigingen naar het hoofd van de kleine Teun, uiteraard wel nog steeds op zachte toon, aangezien de baby anders wéér in huilen uitbarst.

11:02

Amber slaakt een zucht van verlichting: na de oefeningen heel vaak herhaald te hebben is Teun is eindelijk een maandje ouder geworden. Ze krijgt een cadeautje van de oma van Teun en een nieuwe set oefeningen van de kinderarts, die ze opnieuw enkele keren moet doen zodat kleine Teun weer ‘level up’ kan gaan. Amber heeft ook ontdekt dat ze foto’s kan maken en die naar de oma van Teun kan sturen of aan de winkel kan verkopen. Het geld wat ze hiermee verdient kan ze gebruiken om allerlei schattige sokjes, truitjes, mutsjes of nieuw speelgoed van te kopen voor kleine Teun. Maar de oefeningen worden onduidelijker, Teun blijft een zeur en ze hoort de zoete klanken van haar broer die Grand Theft Auto IV speelt in de kamer naast haar. Ze kan het niet laten om even te gaan kijken…

Conclusie

#209469
Datum 06/07/2008
Eindtijd 11:35

Tester Amber begon aan de game met enige scepsis, die bevestigd werd toen ze haar virtuele baby voor het eerst zag. Kleine Teun was niet schattig en Amber had dan ook helemaal niets met deze brok pixels. In het echt is het al niet leuk om vieze babybilletjes af te vegen, maar ouders doen het toch omdat ze van hun kind houden. Hier is die motivatie niet aanwezig en de mini-games zijn nogal irritant. De opdrachten die Amber kreeg van de dokter waren moeilijk uit te voeren, mede doordat de uitleg ervan minimaal was. Na anderhalf uur spelen had ze er al genoeg van, en het onderzoek werd beëindigd…