Apollo Justice: Ace Attorney

Een advocate keert terug uit een ver land naar haar land van herkomst. Groen achter de oren, maar wel zeer talentvol. Haar eerste zaak: Apollo Justice. Haar eerste tegenstander: een ervaren advocaat, met kapsones. Op zoek naar gerechtigheid en de waarheid stapt ze zelfverzekerd de rechtszaal in. Zal ze het recht doen zegevieren of zal ze roemloos ten onder gaan?

Rechter: Ik verklaar deze zitting voor geopend! Wil de aanklager haar standpunt naar voren voren brengen?

Marjolein: Natuurlijk. De verdachte in deze zaak is het spel Apollo Justice: Ace Attorney. Dit spel is het vierde deel in de Ace Attorney serie, en het eerste deel waarin je met Apollo Justice speelt. Net zoals in de andere delen speel je een advocaat, die de waarheid moet achterhalen en ervoor moet zorgen dat zijn cliënt niet schuldig wordt bevonden. Dit doe je door in de rechtszaal de verdachten te ondervragen en bewijsmateriaal te tonen. Je moet echter ook zelf op onderzoek gaan om aan extra informatie en extra bewijsmateriaal te vinden. Uiteraard moet je ook forensisch onderzoek doen, zoals het vinden van vingerafdrukken en schoenafdrukken. Ik begon het spel met goede moed, maar jammer genoeg vertoont het spel vanaf het eerste moment onvergeeflijke fouten…

Menno: …Objection! Ik had al niet veel verwacht van jou, als nieuwelinge, maar dat je nu al incorrecte informatie verschaft aan de rechtbank is pas een “onvergeeflijke fout”! Vanaf het eerste moment word je weer ondergedompeld in de wereld van Phoenix Wright, die al jaren bekend staat om zijn goede kwaliteit. Weer de excentrieke personages, slimme puzzels, Japanse humor en grappige dialogen die we gewend zijn dus. De claim van de aanklager is dus enkel laster!

Marjolein: Los van het feit dat het niet bepaald beleefd is om iemand te onderbreken Menno, lijk jij blind te zijn voor de waarheid! Als ik jou mag geloven is Apollo Justice: Ace Attorney een van de beste games van deze eeuw! Je lijkt nogal…. fanatiek, is het niet? Als ik het zo mag zeggen: een fanboy.

Menno: Pardon? Het lijkt erop dat de nieuwelingen steeds meer waarde hechten aan loze speculaties en minder aan hard bewijs!

Marjolein: Loze speculaties zei je? Integendeel, ik heb bewijs om aan te tonen dat jij een Phoenix Wright fanboy pur sang bent, en daarom hoogstwaarschijnlijk nogal bevooroordeeld. In jouw kledingkast vonden we namelijk deze:

Phoenix Wright onderbroeken, herenmodel, overduidelijk gedragen. Ik denk niet dat enige andere toelichting nodig is, en wil ook niet al te lang doorgaan over jouw… onderbroeken.

Menno: Mijn ondergoed mag bewijzen dat ik een fan ben, maar is verder nietszeggend. Je denkt toch niet dat ik de enige ben die van de Ace Attorney games hebben genoten!? Er zijn honderduizenden andere fans die het roerend met mij eens zouden zijn!

Marjolein: Zeker niet, maar een game moet natuurlijk ook goed speelbaar zijn voor nieuwelingen, en dat denk ik zeker niet bij dit spel. Verder heb ik eens ruwweg gekeken naar wat de vorige delen uit de serie te bieden hebben en als ik het zo zie is er niet bar veel veranderd. Het lijkt mij dat het voor Ace Attorney veteranen zoals jij, Menno, toch een beetje meer van hetzelfde is, alleen dan met andere personages en in een mooier jasje gegoten. Natuurlijk is het leuk dat in plaats van het PsycheLock-systeem je nu het Perceive-systeem hebt om verborgen informatie los te trekken uit je getuigen, maar het lijkt mij dat deze nieuwigheid niet heel veel toevoegt.

Menno: Het Percieve-systeem is deel van een grotere twist, die de mystieke Japanse elementen uit de vorige games vervangt door modernere elementen. Daardoor hangt er een hele andere sfeer dan in de vorige delen, maar dat is weer iets wat jij niet zou weten, nou Majo?

Marjolein: Een ander belangrijk punt in de zaak tegen Apollo Justice: Ace Attorney is dat het spel, vooral in het begin, redelijk langdradig is. Sterker nog, ik denk dat mensen die nog nooit Phoenix Wright hebben gespeeld het spel na de eerste zaak, misschien zelfs daarvoor nog, in een hoekje zullen gooien omdat het in het begin gewoonweg saai is!

Menno: Tutututut. Dat jij niet door de eerste puzzels heen kwam zegt meer over jou dan over mijn client! De eerste puzzels zijn er om lekker op te warmen en de sfeer te proeven. Jouw incompetentie zal de score van mijn cliënt niet beïnvloeden!

Marjolein: Mijn incompetentie? Laat het nou net zo zijn dat ik mijn onderzoek heb gedaan, en in jouw internetgeschiedenis ontdekte dat op de tijden dat u Apollo Justice: Ace Attorney speelde je verdacht vaak naar GameFAQs bent gegaan…

Menno: Aargh! … Dit is duidelijk een slinkse afleidingsmanoeuvre van de verdediging. Zij wil ons afleiden met deze zijstraat, maar ik heb een belangrijker punt: er komen nog drie gehele zaken na de korte en pittige beginzaak! Met als hoogtepunt het spannende einde! De spectaculaire ontknoping van het geheel! Het moment dat de verhaallijn zijn climax bereikt! Daar heeft de aanklager nog niets over gezegd!

Marjolein: Ik vrees dat ik over het eind, de laatste case in het spel, waarschijnlijk jouw mening deel. Het einde is gewoonweg briljant. Uit alle vorige cases komt wel iets terug, en op de een of andere manier is alles uit elkaar verbonden. Ook maak je een kleine tijdreis, wat de laatste case alleen maar ten goede komt, en je geheugen ook nog eens opfrist. Maar, Menno, ik borduur graag voort op jouw argument. Na het eind, de climax, houdt het echt op. Het aantal zaken is naar mijn mening al wat laag, maar dat het spel moeilijk te herspelen is, is funest voor de totale speelduur! Zelfs jij moet toegeven dat je het spel meteen in een hoekje hebt gegooid na het einde!

Menno: Objection! Je insinueert toch niet echt dat ik in staat ben tot zo’n gruwelijke misdaad?! Als het aan mij zou liggen dan zou iedereen die een Ace Attorney game in een hoekje laat verstoffen zwaar gestraft worden! Daarbij heb ik het spel al snel weer opgepakt. Apollo Justice is als een leuk boek, en laat ik nou net weten dat jij de laatste Harry Potter zeven keer doorgeploegd hebt. Ik heb Apollo ook als zeer betoverend ervaren! Er is gelet op kleine details als monden die perfect meebewegen met de ongesproken tekst, Westerse grappen, enzovoorts.

Marjolein: Ik geef zeer zeker toe dat de makers van het spel bij sommige dingen, zoals deze details, erg perfectionistisch zijn geweest. Ze hebben echter ook een aantal keer de plank misgeslagen. Neem bijvoorbeeld de kruisverhoren in de rechtszaal. Die komen eigenlijk neer op de hele tijd op dezelfde knop drukken en af en toe een keer bewijs presenteren. Zo worden de rechtszaken al redelijk snel saai, ondanks dat er veel aandacht is besteed aan detail.

Rechter: Ik heb genoeg gehoord. Als geen van beide advocaten nog iets te zeggen heeft zal ik nu mijn oordeel vellen.

Het vonnis

Rechter: Naar aanleiding van wat beide advocaten naar voren hebben gebracht ben ik tot het volgende oordeel gekomen. We kunnen concluderen dat het spel voor echte fans gewoon meer van hetzelfde is, en voor nieuwelingen ietwat lastiger om in te komen. De rechtszaken zitten gewoon goed in elkaar, hoewel het jammer is dat het overkoepelende verhaal eigenlijk pas aan het einde echt aan bod komt en het spel veel in de herhaling valt. De graphics zijn gedetailleerd en het geluid geeft de sfeer goed aan. Het spel is als een boek, dus als je de vier zaken eenmaal uit hebt zal je ook niet snel terugkeren naar Apollo Justice. Al met al verplichte kost voor vaste fans, maar er is niet genoeg vooruitgang geboekt om nieuwe spelers te bekoren.

Marjolein: 7.3 / Menno: 8.0