Ghost Squad

Zo langzamerhand komen er toch wat meer Wii-games de schappen inzeilen die de moeite waard zijn. Het lijkt er echter over het algemeen op dat hoe leuker de game is, hoe korter de speelduur blijkt te zijn. Ghost Squad is hier geen uitzondering op. Lees verder over deze korte maar heftige speelervaring.

Tango down

Vroegâh… toen Studio Sport nog om kwart voor zeven begon, er nog geen geweld op straat was en iedereen nog vriendelijk tegen elkaar deed, Jezus nog een krantenwijk had en de guldens nog van hout waren, stonden er nog regelmatig dikke rijen voor de arcadekasten. Sinds de console haar intrede deed zit dit fenomeen behoorlijk in een dip want wat is er nou leuker en comfortabeler dan vanuit je zitzak of gamestoel in een verwarmde huis- of slaapkamer een lightgun te richten op je televisiescherm waar in dit geval een Wii naast staat te pronken. Het is in ieder geval een stuk beter dan in een tochtige arcadehal de ene na de andere gulden c.q. euro in een apparaat te zien verdwijnen, hoewel dat ook zeer zeker zijn charmes had. Met de komst van de spelcomputer heeft er dus een behoorlijke ommekeer plaatsgevonden in de manier waarop wij onze games beleven. De Wii met haar bijzondere en revolutionaire controller en gameplay speelt in dit verhaal een grote rol. Maar op het moment dat wij dit stukje design naast onze televisie hebben staan willen we ook goede games spelen en zeker dat laatste is nogal een probleem. Natuurlijk… er zijn best goede Wii-games, er zijn zelfs enkele hele goede Wii-games, maar ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat de grote meuk van het gamesaanbod in de categorie ‘rommel’, ‘overbodig’ of ‘leuk voor even’ valt.

Op het eerste gezicht lijkt Ghost Squad deze eer ook te beurt te vallen. De game wekte bij mij op voorhand de indruk dat het hier ging om een goekope variant van Rainbow Six, wat nog eens versterkt werd door de manier waarop de voiceover in de trailer van deze game het woordje ‘terrorists’ uitsprak. Ik wist van tevoren dan ook heel zeker dat ik ergens in deze game ‘tango down’ om mijn oren zou krijgen. Niets bleek minder waar… Ghost Squad is weliswaar een game die nooit de triple A-status zal veroveren, het gaat tenslotte om een overzetting van een simpele arcadegame naar een Wii-versie, maar SEGA heeft hier toch heel erg goed werk verricht. Voor deze titel moet overigens gewoon de volle mep betaald worden dus aan de andere kant mogen we ook wel wat eisen stellen aan dit spel.

Al snel na het opstarten zal blijken dat je met deze game toch niet heel erg lang bezig zult zijn. Althans, dat denk je. Als je een beetje door kunt spelen zul je niet langer dan een half uur tot drie kwartier bezig zijn met deze game. Binnen die tijd moet je toch wel door de drie levels heen geraced zijn. Maar uiteraard is dat niet alles. Een klein uur voor circa vijftig euro zou anders nooit gepikt worden, dus heeft men de herspeelbaarheid van Ghost Squad groter gemaakt doordat je de levels op verschillende manieren kunt spelen en ook nog eens van alles kan unlocken.

Leave no trace behind…

Arcadeshooter Ghost Squad bestaat dus uit drie levels en draait om een speciaal team soldaten dat jacht maakt op terroristen. Okee, dat was het verhaal. Je valt de game letterlijk en figuurlijk binnen en krijgt de keuze uit drie verschillende missies. Onder het genot van een typische arcade-beat word je dan gedropt met je team om bijvoorbeeld The President te redden of om een aantal gijzelaars te bevrijden. Allemaal heel cliche maar daar gaat het dan ook niet om. Voor een verhaal hoef je het dus niet te doen, maar des te meer om een lekkere arcade-feel te krijgen. Als je start met de game en je zit klaar met de Wii-Zapper in de aanslag dan zul je meteen willen sturen met de analoge thumbstick van de Nunchuck. Enkele seconden later besef je dat dit volkomen zinloos is, want je personage wordt door de game zelf door de spelwereld heengeloodst, inclusief de quick-looks om hoekjes waarachter vijanden vermoed worden. Dit voelt in eerste aanleg wel vreemd maar al snel wil je niet anders meer en kun je je volledig richten op het omleggen van vijanden. Het herladen is ook zo’n handeling die niet alleen noodzakelijk, maar ook vooral leuk is om te doen omdat het geluid van het herladen behalve via je speakers ook uit je Zapper komt en dat geeft je een heel cool gevoel. Je kunt niet vaak genoeg herladen!

De drie missies blijken echter de basis te zijn voor deze game want gedurende de eerste levels kom je er al achter dat er verschillende keuzes gemaakt moeten worden. Niet dat ze zo heel erg schokkend zijn, ze varieren namelijk van het kiezen voor een andere route of het binnenvallen via een andere deur, maar in de praktijk blijkt dat er toch best wat verschillende routes doorlopen kunnen worden. Ook moeten er verschillende keuzes gemaakt worden die wat meer invloed hebben op het verloop van het spel, zoals de keuze tussen het ontmantelen van een bom of het veiligstellen van wat gijzelaars. Diezelfde gijzelaars zijn te redden door de actieknop ingedrukt te houden terwijl je de cursor (handboei) op de gijzelaar gericht houdt. Hetzelfde verhaal geldt voor het ontmantelen van bommen doordat je een virtuele kniptang hanteert.

Het richten van de Wii-mote gaat opvallend soepel en precies. Je kunt de cursor afstellen in het hoofdmenu maar dat is niet echt nodig. Het lijkt er, in tegenstelling tot in bijvoorbeeld de techdemo van Link’s Crossbow Training, dat SEGA iets met de besturing heeft gedaan om deze toch nog iets preciezer te maken. De game is opgedeeld in drie verschillende modes, waarvan de Arcade-mode uiteraard de belangrijkste is. In deze mode kun je als lid van het GHOST-team beloningen vrijspelen (kleding en wapens) en zul je ook stijgen op de GHOST-ladder doordat je reputatie beter wordt. Het mooiste van deze mode is dat als je een level weer opnieuw opstart, dit niet hetzelfde zal zijn als de keer daar voor. Naast de Arcade-mode kun je ook nog los gaan in een Training-mode en de Party-mode voor maximaal vier spelers die opvalt door twee vrij te spelen verborgen modes. Een daarvan is de zogenaamde Paradise-mode waarin de vijanden niet alleen van sexe veranderd zijn maar ook nog eens in bikini opereren en jij een waterpistool hanteert… Kan het nog gekker?

Grafisch stelt het allemaal niet zo heel veel voor en dat hoeft ook niet. Laten we eerlijk zijn: deze game koop je om een soort flash-back te krijgen naar de arcadehal en daar horen goedkope en cheesy graphics bij. Heel slecht is het natuurlijk ook weer niet want de beelden storen geen moment en spetteren echt van je scherm af, ondersteund door stevig doordreunende muziek. Af en toe krijg je ook de beschikking over een snipergun en word je vermogen van het scoren van headshots op de proef gesteld. Scores kun je trouwens online kwijt en vergelijken met lokale, regionale en wereldwijde lijsten.

Conclusie

Ghost Squad is een game die je met een bepaald gevoel moet gaan spelen. Verwacht er niet te veel van maar onderschat de game ook niet! Deze Wii-versie is uitermate goed geport en zal je ongetwijfeld veel plezier gaan opleveren. Natuurlijk is het jammer dat je maar drie missies te spelen krijgt maar door de vele manieren waarop je deze kunt doorlopen en de extra’s die je kunt vrijspelen is het toch een behoorlijk complete game geworden. Ghost Squad is echt een game die je met de Zapper moet spelen, maar met een gewone Wii-remote is het ook goed te doen. Qua instellingen heeft het een originele Zapper-stand dus dat maakt het zeer speelbaar met dit witte kleinood. Het spel krijgt een volwaardige status door het pure arcade-gevoel wat je er bij krijgt. Hou je daar niet van, dan is dit ook niets voor jou. De Wii heeft er met Ghost Squad echter weer een prima game bij.