Picross DS

Wees eerlijk… dat we echt slimmer zouden worden door een of andere geflipte professor uit Japan geloofden we natuurlijk nooit echt. Dat we heel veel plezier kunnen beleven aan dergelijke Japanse spelletjes weten we echter des te beter. Bij Nintendo snapten ze dat ook, vandaar dat er sinds eergisteren wéér een puzzelspelletje voor de DS in de winkels ligt. Kunnen we nóg slimmer worden?

Werken aan je I.Q.

Voor mij ligt weer een puzzel game voor op de Nintendo DS. Of liever gezegd, hij zit ín mijn DS. En ik vrees dat hij daar nog wel even in zal blijven zitten of minimaal nog vaak daar in gestoken zal worden als ik bijvoorbeeld op vakantie ben of op het strand lig te bakken. Op de DS zijn inmiddels al aardig wat puzzelgames beschikbaar, dus heel erg veel behoefte had ik niet om daar nog eentje aan toe te voegen. Sudoku komt mij inmiddels namelijk al aardig m’n neus uit, Dr. Kawashima vindt dat mijn hersenleeftijd niet meer omlaag kan (zou ook aan mij kunnen liggen) en ik ben ook al misselijk van al die gekleurde Actionloop-balletjes. Je zou dus zeggen dat ik wel uitgepuzzeld ben, maar zoals zo vaak blijkt dat ik mij weer eens aardig in de gameswereld en mijzelf heb vergist, want ik ben de afgelopen 24 uur weer druk met de stylus aan het tikken geweest. Picross DS is de naam van Nintendo’s nieuwste puzzelgame en ik ben verslaafd!

Zoals vaak bij puzzelgames lijkt ook dit spelletje op het eerste gezicht makkelijker dan het in werkelijkheid is. Geen spel zonder een degelijke uitleg, dus gelukkig wordt er bij opstarten van Picross DS meteen een tutorial gelanceerd die je in korte maar zeer duidelijke bewoordingen met bijbehorende visuals duidelijk maakt waar het om draait. Picross DS is een spel waarbij het gaat om het oplossen van puzzels die er op het eerste gezicht uitzien als doorlopers, maar die hier maar bar weinig mee te maken hebben. In de Japanse puzzels, ook wel Nonogrammen genaamd, zitten afbeeldingen verstopt die tevoorschijn getoverd moeten worden. Uiteraard gaat dit niet zonder slag of stoot, maar zullen er heel wat hersencellen gekraakt moeten worden voordat alle driehonderd puzzels opgelost zijn. Langs de lijnen van het vierkant met allemaal vakjes, en daar houdt de vergelijking met een oud-Hollandsche doorloper op, staan getallen die aangeven hoeveel vakjes van deze aangrenzende rij waarlangs de getallen staan ingekleurd moeten worden.

Dit klinkt ingewikkelder dan het in werkelijkheid is… Staat er bijvoorbeeld ‘4 1’ boven een kolom of naast een horizontale rij vakjes, dan betekent dat dat er van de bijvoorbeeld tien vakjes (als het een vierkant van 10 x 10 vakjes is, vier vakjes aaneengeschakeld én een los vakje gekleurd moeten zijn. Je snapt het al: de tussenliggende vakjes blijven blanco maar daar heeft de game een makkelijk hulpmiddel voor, de zogenaamd X-mode. Deze mode, waarnaar je heel gemakkelijk on-screen kunt schakelen, bied je de mogelijkheid om de vakjes waarvan je zeker weet dat ze blanco moeten blijven aan te kruisen, waardoor je ook makkelijker de kruisende lijnen in kunt vullen. Ook dit klinkt weer veel lastiger dan het is. Je start de game met relatief makkelijke puzzels in vierkanten van 5 x 5. Later in de game en op een hogere moeilijkheidsgraad zul je puzzels voor je kiezen krijgen die de randen van je DS-scherm ver overschrijden. Dit is eenvoudig op te lossen, omdat je met de puzzel kunt schuiven. Uiteraard is het de bedoeling om na het inkleuren van de vakjes een bepaalde afbeelding op je display te krijgen, waarna de puzzel de ‘cleared’-status krijgt. De factor tijd is er ook nog een die tegen je tegen werkt, want het spreekt vanzelf dat je niet naar hartelust kunt klikken totdat de puzzel compleet is. Als je een fout hokje aantikt dan zul je strafminuten op de klok krijgen en hoe meer fouten, hoe hoger de sancties zullen worden. Los je de puzzel bijvoorbeeld niet in een uur op, en geloof me, met een paar onvoorzichtige taps zit je daar zo aan, dan is het einde oefening.

Origineel

Het klinkt misschien vreemd, maar deze game speelt gewoon lekker. Wat kan er dan lekker spelen in een puzzel game, zul je zeggen? Heel simpel, de game zelf is een betrekkelijk eenvoudige game, maar de manier waarop je met de stylus de vakjes inkleurt of schakelt tussen de ‘kleur de vakjes’- en de ‘kruisjes’-mode is gewoon echt lekker en kenmerkend voor een verslavende game. En het houdt niet op… Als je klaar bent met de vele honderden puzzels kun je fijn online gaan en met de Nintendo Wi-Fi Connection nog heel veel puzzels downloaden en bewaren op je DS. Tussen deze downloadable puzzels zitten ook alle puzzels uit Mario’s Picross, de voorganger van deze game op de GameBoy. Als je dat ook helemaal zat bent, bestaat er ook nog de mogelijkheid om zelf je afbeeldingen te ontwerpen en te importeren in een puzzel. Dit werkt opvallend goed. Je hebt flink wat tools om er een echt kunstwerk van te maken en het geeft extra voldoening om je eigen puzzel te delen met anderen.

Al eerder maakte ik de vergelijking met Dr. Kawashima’s Brain Training en Picross DS en dat is niet helemaal onterecht. In Picross DS zit namelijk ook een optie die heel wat weg heeft van het hersenpimpspelletje van onze Japanse vriend. Daily Picross houdt ook dagelijks je vaardigheden bij en verrast je telkens weer met kleine invuloefeningen en aanwijsspelletjes. Deze mode geeft de game nog meer glans, daar waar de standaard mogelijkheden eigenlijk al genoeg variatie bieden.

Conclusie

Een dikke negen als eindcijfer voor dit spel zou wel een beetje raar staan, maar eigenlijk zou het die wel verdienen. Picross DS is tenslotte maar een simpel puzzelspelletje en geen uitgebreide game met ingewikkelde verhaallijnen, plots of actiescenes. Ook voor gelikte graphics of overdonderende soundtracks hoef je deze game niet te gaan halen. Wat Picross DS wel heeft is een zeer solide, prettig speelbare gameplay en een verslavingsgehalte waar menig spel een puntje aan kan zuigen. Puzzelaars kunnen deze game blind gaan halen, al was het alleen al omdat je potlood en gum in je etui kunt laten zitten. De rest die nog twijfelt zou moeten beseffen dat dit de games zijn waar de DS mede voor is gemaakt. En Kawashima had gelijk… je wordt er sowieso niet dommer van!