Ondanks dat de Nintendo DS een heleboel functies te bieden heeft, is de handheld nooit zo populair geweest voor RPG’s. Nintendo heeft besloten het er toch maar op te wagen, ditmaal met Magical Starsign. Een mooie vrolijke omgeving, een goed lopende gameplay en een typisch Nintendo sfeertje zouden de winnende combinatie moeten zijn, maar is het dat ook?
Klassiek
RPG’s komen en gaan, maar wil je dat een RPG een lange tijd meegaat, dan zul je ervoor moeten zorgen dat de game één en al RPG uitstraalt. Nintendo heeft daarom ook geprobeerd om van Magical Starsign een lekkere, vrolijke en soepel wegspelende RPG te maken. Het verhaal begint typisch ‘RPG’, je kiest een character uit (mannetje/vrouwtje, dark magic/light magic) en vanaf daar raakt het verhaal in een stroomversnelling. Je character voegt zich bij een groep studenten van de magische acedemy, en ieder van deze studenten beschikt natuurlijk over hun eigen krachten. Pico zorgt voor de vlammen, Sorbet zorgt voor een flinke lading water, Mokka is helemaal down to earth, Chai houdt ervan om met hout te werken en Lassi beschikt over de kracht van de wind. Jouw eigen character beschikt dus over de dark magic of de light magic, en dit betekent dat je character krachtiger zal zijn bij dag of bij nacht, afhankelijk van je gekozen side. Voeg al deze characters samen en je hebt een team van superhelden. Het spel begint wanneer het hele team verspreid is over het heelal en het aan jouw character is om het team weer bij elkaar te brengen. Natuurlijk is dit nog niet genoeg, want je moet uiteindelijk ook nog eens iemand redden, in dit geval Miss Madeleine.
Dag en nacht
Om de snelheid in het spel te houden, leef je in een soort van versnelde wereld, waar een volledige dag maar twintig minuten duurt. Dit betekent dus ook dat je om de tien minuten andere magische krachten zal hebben, afhankelijk van dag en nacht. Om ervoor te zorgen dat het spel toch een unieke sfeer heeft, is er op ieder van de vijf planeten waarover je team is verspreid een andere atmosfeer, wat dus ook gelijk zorgt voor andere buffs, andere vijanden en een andere omgeving. Die omgeving is er niet alleen voor de sier, want de omgeving bepaalt ook de krachten van je teammates. Wanneer je je bevindt in een boslandschap, zal Chai, wiens specialiteit hout is, ook in het voordeel raken doordat hij in zijn element is en dan dus ook krachtiger is. Meestal zijn er meerdere teammates tegelijk in het voordeel, en dit bepaalt dus ook je strategie. Zodra je in een gevecht raakt zal je namelijk moeten beslissen welke teammates je gebruikt om aan te vallen en met welke aanvallen je hierbij in gaat zetten, en hier geldt zoals altijd het Pokémon-principe. Vuur is sterk tegen hout/gras, water is sterk tegen vuur en hout/gras is weer sterk tegen water. Doordat je iedere keer andere omstandigheden hebt en dus ook iedere keer andere teammates die in het voordeel zijn, zal je hier grotendeels je tactiek op aan moeten passen. De afwisseling tussen de omgevingen en vijanden zorgen ervoor dat dus ieder gevecht anders zal zijn en je je tactiek zorgvuldig moet gaan uitstippelen. Heerlijk zo’n typische RPG!
Mister Perfect?
Magical Starsign slaagt er tot nu toe pretty damn good in om aan te voelen als een echte RPG. Helaas, zoals bij elke game, bevat ook deze game een paar minpuntjes. Ondanks dat de game natuurlijk wel een verhaallijn bezit, is deze niet zeer uitgebreid en zal het meer ‘free for all’ zijn. Ook is er naast de gevechten, die echt tot in de puntjes zijn uitgewerkt en ook grafisch erg goed zijn, niet zo heel veel dat Magical Starsign aantrekkelijk maakt. Ben je dus geen fan van het voeren van strategische gevechten, dan is Magical Starsign waarschijnlijk ook niets voor jou. Maar aan de andere kant, hou je niet van het voeren van gevechten, dan is een RPG sowieso niets voor jou..
Gezellig samen
Buiten de singeplayer verhaallijn, bevat het spel ook nog eens een multiplayer mode. In de multiplayer mode is het mogelijk om een team te vormen met vrienden en om vervolgens met ieder zijn eigen character dungeons te gaan verkennen en missies te behalen. Op deze manier moet je als groep samenwerken om aan nieuwe items te komen en je character uit te rusten met items die je in je eentje nooit gehaald zou hebben. Dit is één van de eerste keren dat een RPG een toevoeging als dit heeft, en ik moet zeggen dat het erg prettig is. Een RPG is gewoon veel leuker als je het met meerdere mensen kan spelen en een beetje kan showen met de door jou verworven items.
Conclusie
Ik had van Magical Starsign geen grote verwachtingen, maar dat is volledig onterecht. Magical Starsign is zelfs één van de betere RPG’s die ik op een handheld heb gespeeld. De graphics van het spel zijn in orde, het team is opgebouwd uit genoeg verschillende elementen en ook de toevoeging van de verschillende omgevingen die ervoor zorgen dat sommige teammates sterker zullen worden, zorgt ervoor dat de game één en al RPG ademt. De combinatie van deze goede gameplay en de toch wel zeer mooie graphics voor een DS-game zorgt ervoor dat Magical Starsign zich een echte RPG mag noemen.
wat een flut spel 😛