Chili Con Carnage

Na een goed bord Mexicaanse chili con carne, zit de gemiddelde persoon schetend en ruftend uit te buiken. Maar meestal voelt diezelfde persoon zich ook verzadigd en maakt het toch niet uit. Eidos probeert ongeveer datzelfde gevoel te creëren met Chili Con Carnage. Of een aantal uren spelen met die game net zo explosief was, lees je in deze review.

Twee woorden

Chili Con Carnage is in twee simpele woorden te beschrijven: chaos en humor. De game is grotendeels gebaseerd op Total Overdose en bevat ook min of meer dezelfde ingrediënten. Maar aan de andere kant is Chili Con Carnage totaal anders. De actie is nog meer over-the-top, je beschikt over allerlei nieuwe moves, het free-roaming onderdeel is zo goed als weg en je volgt uiteraard een nieuwe verhaallijn.

Zo zit het

In Chili Con Carnage speel je nog steeds met Ramiro Cruz, de onverschrokken Mexicaan met z’n platte humor uit Total Overdose. De game begint als Ramiro naar z’n vader gaat, om hem kleine poesjes voor z’n verjaardag te geven. Dan rijdt er ineens een tractor door de ramen naar binnen, Romiro’s vader en de poesjes meenemend in z’n weg. Romiro besluit niet bij de pakken neer te zitten en wil niets minder dan wraak. Hier begint het avontuur en moet jij Romiro al schietend naar de moordenaar leiden.

Peper in je reet

Uiteraard doe je dat in stijl. Romiro beschikt over meer dan tweehonderdvijftig moves en gebruiken zal je ze. Door met de X-knop te springen of tegen de muur op te lopen, kun je allerlei acrobatische combo’s uitvoeren, wat uiteraard gepaard gaat met het afschieten van je meestal hilarisch ogende vijanden. Zo moest ik aan het begin van de game een enorme vrouw met een kip-achtig hoofd, een schort, een wandelstok en grote slachtmessen het leven zuur maken. Naast de standaard moves kun je ook speciale combo’s gebruiken, die vaak leuke spektakels met zich meebrengen. Zo liet ik Romiro een keer als een dolle stier vijanden omver rennen of liet ik hem als een tornado met machinegeweren om zich heen schieten, waarbij de camera inzoomt op de headshots en explosies. Tijdens dit alles boort Romiro z’n vijanden de grond in met oneliners als: ‘Stupid farmboy’ en ‘Go sleep with the fishes’.

Plezier keer vier

Chili Con Carnage kent maar liefst vier modes. De eerste is de normale campaign, genaamd El Gringo Loco. Hierin speel je speciale challenges vrij, om tussen de campaign door te spelen. Deze challenges bieden wat afleiding, maar slechts voor even. Na twee keer sloeg ik de challenges gewoon over, omdat ik er geen zin in had. De tweede mode in singleplayer is de El Macho, waarin je speciale missies kunt spelen, nadat deze zijn vrijgespeeld. Je kunt zelf kiezen met welk personage je ze uitvoert, maar dit maakt zo goed als geen verschil voor de gampeplay. De multiplayer bestaat ook uit twee modes: Hangman en Fiesta. De Hangman-mode is eigenlijk hetzelfde als El Macho, maar dan met anderen erbij. In de Fiesta mode kun je met anderen een level uit de campaign doorlopen. Die laatste is zeker de moeite waard als je even genoeg hebt van de campaign.

Koek en ei

Een probleem waar meerdere games mee te maken hebben, is het verdrinken of het vallen van iets hoogs, waardoor je ergens belandt waar je niet moet zijn. Negen van de tien keer kun je dan opnieuw beginnen. Chili Con Carnage lost dit goed op door je terug te plaatsen op je oude positie met de tekst: ‘Enough sightseeing for today, now back to business.’ Maar niet alles is koek en ei in Chili Con Carnage. Ik had af en toe moeite met de camera, waardoor ik sommige levels weer vanaf het begin overnieuw moest doen. De camera hangt altijd precies schuin boven Ramiro, waardoor je soms niet weet vanwaar je beschoten wordt. Na een korte gewenningsfase was dit euvel grotendeels verholpen en had ik er minder problemen mee, maar het blijft soms iritant.

Conclusie

De combinatie van humor, complete chaos en ratelende geweren zijn de ingrediënten die het ‘m doen in Chili Con Carnage. Steeds weer wist de game me te verrassen met nieuwe dingen die een grijns op m’n gezicht toverden. De graphics zijn prima en je wordt begeleid door leuke muziek. Anderzijds werkt de gameplay niet altijd even goed mee en moet je levels onnodig overnieuw doen. Ik heb me goed vermaakt met de game en Eidos en Deadline Games hebben een prima prestatie geleverd. Chili Con Carnage is een actiegame die je gerust aan je verzameling kunt toevoegen.