Actionloop

Over Nintendo kun je natuurlijk van alles roepen, maar in één ding zijn ze sowieso kampioen en dat is het maken van verslavende games. Aan het rijtje spellen waarmee je maar niet kunt stoppen met spelen is sinds kort weer een nieuwe toegevoegd: Actionloop. Is deze game van het kaliber Tetris of niet meer dan een vermakelijk tussendoortje. Lees het in deze review.

Zeg het met ballen

De Nintendo DS is, mede door zijn draagbare eigenschappen, zeer geschikt voor het spelen van korte, simpele spelletjes met bij voorkeur een niet al te ingewikkelde besturing. Helaas zijn er heel wat voorbeelden te noemen van games die er wel lekker uitzien maar over een dramatische gameplay beschikken. Gelukkig zijn er zat games in het DS-assortiment te vinden die zowel leuk als makkelijk zijn om te spelen. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat juist die games een zeer verslavende werking op ons gamers hebben. De vallende blokjes op de aloude GameBoy (én op de DS!) waren daar een perfect voorbeeld van en iets in mij zegt dat de balletjes van Actionloop voor eenzelfde fenomeen gaan zorgen.

Daar waar het bij Tetris om blokjes gaat, draait het bij Actionloop dus om knikkers, maar je mag ze ook gerust gewoon ballen of desnoods gemstones noemen. Het principe van het spel is dat je vanuit het midden van je speelveld met je stylus gekleurde knikkers naar de slangvormige buis schiet waarin ook knikkers rollen. Deze knikkers komen uit een soort reservoir aan het begin van de slang en zijn verschillend van kleur. De bedoeling is dat je een ketting van minimaal drie knikkers van dezelfde kleur maakt door de knikker vanuit het punt in het midden van het scherm weg te schieten door een slepende beweging te maken met je stylus. Heb je bijvoorbeeld een rits van drie of meer rode knikkers gemaakt, dan ‘lost’ deze rits op en scoor je punten. Het mag duidelijk zijn dat je de knikkers op een zo tactisch mogelijke manier moet weg zetten om er voor te zorgen dat niet alleen de rij knikkers met die kleur verdwijnt, maar dat ook de aangrenzende kleur knikkers dan aansluit op soortgenoten om zo extra punten te scoren. Ballen van dezelfde kleur trekken elkaar namelijk meteen aan en vormen dan weer een rij van meer dan drie dezelfde knikkers.

Gootsteen

Natuurlijk is er een gevaar… niet de bovenkant van het scherm, zoals bij Tetris, maar het einde van de slang die fungeert als eindpunt. Als de slang met knikkers te lang wordt en de rij het gootsteenputje bereikt, is het afgelopen en ‘game over’. Het is dus zaak dat je strategisch je knikkers plaatst, zodat de rij knikkers nooit te lang wordt of het einde van de buis nadert. In het begin is dat nog wel makkelijk te doen, maar dan heb je ook nog maar twee kleuren te behappen, namelijk rood en blauw. Dit worden er echter snel meer en dan zul je ook lichtblauwe, paarse, groene en gele knikkers om je oren krijgen. Ook de snelheid waarmee de slang met knikkers op haar eindpunt afdendert zal gestaag omhoog gaan. Hoe verder je komt, hoe moeilijker het wordt, hoe sneller het gaat en des te meer tactisch inzicht je moet hebben. Dit is het principe van de basismode van Actionloop, genaamd Challenge. Alleen al dit onderdeel kan je uren en uren bezig houden in al haar eenvoud.

Gelukkig hoef je niet alleen maar te vertrouwen op jouw strategische capaciteiten, want de game kent ook nog twee speciale knikkers. Ik heb ze voor het gemak maar omgedoopt in een ‘stopbal’ en een ‘veegbal’. De stopbal kun je gebruiken om de slang tijdelijk te stoppen met als logisch gevolg dat de rij knikkers even niet meer richting eindpunt beweegt. De veegbal is een bal die je kunt gebruiken om alle ballen van één kleur te laten verdwijnen, uiteraard die kleur die je met deze veegbal raakt. Je snapt het al, ook hier worden we geconfronteerd met het maken van slimme beslissingen, want deze twee tactische knikkers zijn helaas niet dik gezaaid.

Ready to rumble

Maar er is meer… Als je de Challenge mode zat bent (ook een verslaving kent zijn grenzen), kun je nog twee verschillende modes proberen die luisteren naar de namen Quest en Checkmate. Bij Quest is het de bedoeling dat je een zestigtal missies volbrengt en daarbij alle knikkers laat verdwijnen. Er zijn meerdere plaatsen aanwezig vanwaar de knikkers weggeschoten kunnen worden en ook kun je met een fruitautomaat-achtige machine power-ups en bonuspunten verdienen. Checkmate vind ik de meest uitdagende mode, hoewel het een flink trial and error gehalte heeft. Checkmate is namelijk een echt puzzelspel waarbij je een statische rij knikkers weg moet zien te krijgen met behulp van een beperkt aantal ballen. Lukt het je niet, dan kun je weer opnieuw beginnen, maar de voldoening is dan wel weer groot als het je uiteindelijk lukt. Ook hier geldt dat het simpel begint en eindigt met echte hersenkrakers.

Je kunt Actionloop met z’n tweeën spelen, hoewel ik eigenlijk vind dat het echt een spel is om alleen te doen. Je hebt aan één gamecard genoeg om de highscore van elkaar te bestoken, maar leuker is het om met twee gamecards elkaar dwars te zitten door bijvoorbeeld het beeld bij elkaar te laten verdwijnen of nutteloze ballen bij de ander te laten verschijnen omdat jij lekker veel ‘chains’ scoort.

Conclusie

Actionloop mag dan niet van het kaliber Tetris zijn, het spel doet wel een zeer serieuze poging om daarbij in de buurt te komen. De game is minstens zo verslavend en dat wordt nog eens versterkt door het meegeleverde rumble-pack, wat toch een extra dimensie aan de game geeft. Zeker in combinatie met de lekkere klik-geluiden van de knikkers op het moment dat ze elkaar raken of wanneer de chains gevormd worden en verdwijnen. In dit genre mag je Actionloop dus rustig een toppertje noemen en mocht je geen DS hebben, dan kun je altijd nog Zuma gaan spelen op Xbox Live Arcade… Onderweg, op vakantie of zomaar tussendoor is dit echt een perfect spelletje voor op je Nintendo DS.