Star Wars: Lethal Alliance

Na tientallen games op de PC en alle mogelijke consoles die er ooit zijn verschenen, doet het Star Wars-universum van George Lucas nu ook de handhelds aan. Of die wedergeboorte goed is verlopen, lees je in de review…

Star Wars-games hebben altijd een behoorlijke tweedeling gehad. Aan de ene kant had de franchise een heleboel toptitels te bieden, maar het was helaas maar al te vaak het geval dat George Lucas’ ideeën niets dan baggergames voortbrachten. Dat is natuurlijk niet erg, want niet iedere game kan een Knights of the Old Republic, Empire at War of Galaxies zijn, maar het is best jammer dat dat soort games de serie weinig eer aan doen.
Star Wars: Lethal Alliance hoort bij geen van die twee groepen. De game is zeker geen triple-A titel die de PlayStation Portable er weer dik bovenop helpt, maar aan de andere kant is het allerminst een slechte game. Maar waarom past dit spel dan zo goed in het straatje ‘middenmoot’?

Pew-pew laser

Star Wars: Lethal Alliance speelt zich af tussen Episode III: Revenge of the Sith en Episode IV: A New Hope. Je kruipt in de huid van Rianna Saren, een vrouwelijke…, een vrouwelijke…, ja wat is het eigenlijk? Ze komt in ieder geval van één van de planeten die onder het keizerrijk vallen, en samen met haar sidekick Zeoo wordt ze door de rebellen ingehuurd. Haar missie is niet mis, ze moet namelijk de plannen van de Death Star stelen. Jawel, dat grote ding dat in die films pew-pew laser doet.

Geen lightsaber

De besturing van Star Wars: Lethal Alliance werkt behoorlijk lekker. Met de thumbstick heb je directe controle over Rianna terwijl je met de schouderknoppen er vrij simpel voor kan zorgen dat de camera op de goede positie blijft. De game werkt met een lock-on systeem en wanneer je eenmaal je vijand in het vizier hebt is het schieten geblazen. Verder kun je met de actieknoppen hier nog mooie dingen aan toevoegen, bijvoorbeeld lekker koprollen terwijl je je laserbatterij helemaal leegpompt. Dat ziet er natuurlijk best mooi uit, maar het is ook nog eens reuze productief. Wanneer je namelijk over de grond rollebolt ben je een stuk moeilijker te raken en je kunt er ook nog eens dicht bij je vijand in de buurt komen, om hem met een paar snelle klappen beheerst af te maken.
Het lock-on systeem werkt soms een beetje stroef, want niet altijd worden de goede targets geselecteerd. Wanneer het systeem een vijand die behoorlijk ver staat aan het selecteren is terwijl er van dichtbij nog een groepje enemies op je losbeuken, dan wil dat niet echt lukken. Gelukkig komt dit maar sporadisch voor, maar irritant is het wel.
De wapens in Star Wars: Lethal Alliance zijn behoorlijk cool en het totale arsenaal is dan ook niet mis. Jammer is wel dat Rianna geen Jedi is, maar slechts een huis-tuin-en-keuken-huurlingetje. Geen lightsaber dus voor haar, want dat is alleen voor de echte helden. Aan de ene kant is een Star Wars-game zonder lightsabers natuurlijk geen echte Star Wars-game, maar missen doe je dit hakgerei nauwelijks. Pew-pew lasers afschieten is ook erg leuk.

Een duoo met Zeoo

Zoals ik al zei staat Rianna er niet alleen voor. Ze krijgt hulp van haar robotvriendje Zeoo, die erg veel doet denken aan 343 Guilty Spark uit Halo: Combat Evolved. Het is namelijk ook een soort vliegend oog, die je voornamelijk zult gebruiken om schakelaars om te zetten waar je zelf niet bij kunt. Verder staat hij ook z’n mannetje in gevechten en kan hij een beschermend schild oproepen voor Rianna en hemzelf.
Verder kunnen Rianna en Zeoo samenwerken en combomoves uitvoeren. Deze komen er vaak op neer dat Zeoo de vijanden tijdelijk platlegt, door ze bijvoorbeeld te vloeren of te verlammen, terwijl Rianna ze omlegt. Dit is erg leuk om te doen en hierdoor speelt de game nog lekkerder weg, misschien wel een beetje té lekker. Ik vind de game namelijk zelf een beetje te makkelijk. In de easy en medium mode loop je gewoon door de game heen, terwijl je bij hard ook nog niet echt aan de bak hoeft.

Graphics

Star Wars: Lethal Alliance ziet er verrassend goed uit en weet vooral credits te scoren qua sfeer. Het Star Wars-gevoel wordt verrassend goed overgebracht voor zo’n klein schermpje, wat meerendeels te danken is aan de authenticiteit die de makers erin verwerkt hebben. Je doet een aantal echte Star Wars-planeten aan, wat bijvoorbeeld te denken van Tatooine en natuurlijk de Death Star. Verder kom je een hele serie oude bekenden tegen, zoals Darth Vader, Princess Leia, Boba Fett of Kyle Katarn. Die laatste moet je zelfs redden in de eerste missie, terwijl hij vroeger zelf de hoofdrolspeler van de Star Wars: Jedi Knight-games was. Over vet gesproken!

Conclusie

Star Wars: Lethal Alliance is voor een handheldgame zeker geslaagd. Het spel speelt erg lekker weg, waardoor de uitdaging af en toe verloren gaat. Verder biedt de game vooral kamertje in-vermoord alle vijanden-kamertje uit-nieuw kamertje in-actie, dus ook de diepgang is niet al te groot. Wel ziet het spel er mooi uit en voelt het gewoon als Star Wars. Voor iedereen die lekker wil lightsaberen, eh… schieten dus.