Het klinkt allemaal erg mooi. Een spannende Engelse mythe, een archeologisch onderzoek en mensen die spoorloos verdwijnen. Tel daar nog eens bij op dat het zich geheel afspeelt in een diep en donker bos, dan kun je alleen maar concluderen dat Barrow Hill gewoon een retespannende game is. Of toch niet…?
Een stukje cultuur
Het verhaal van Barrow Hill is al meteen een van de sterkere punten die de game rijk is. Laten we maar eens beginnen met een stukje cultuur. De legende vertelt ons over een bijzondere rotsformatie, ook wel bekend onder de naam Barrow Hill. Op die plek worden diverse archeologische onderzoeken uitgevoerd, alleen wat wil het toeval: iedereen die zich ook maar ging verdiepen in de legende blijkt op mysterieuze wijze te zijn verdwenen. Volg je het nog? Mooi, dan gaan we terug naar de dag van vandaag. Je rijdt lekker in je burgerlijke Volkswagen door het prachtige Engelse landschap. Niks aan het handje, kat in ’t bakkie zou je zeggen. Opeens kom je echter op het briljante idee om eens fijn diep het bos in te rijden en daarmee roep je al direct het onheil over jezelf af. Midden in het bos begint je auto wat te sputteren en ineens sta je stil. Je besluit om hulp te gaan zoeken en belandt in een uitgestorven dorpje, alwaar je vanzelf steeds meer verwikkeld raakt in het mysterie van Barrow Hill. Helaas hebben we met het verhaal al direct alle positieve aspecten van de game gehad.
Slideshow
De besturing van deze adventure-game is echt ouderwets Point & Click. Geen keuze om ook gewoon met je toetsenbord aan de slag te gaan, nee…alles zal gebeuren met je muis. Old-skool dus echt. Door je muis naar een kant van het beeldscherm te bewegen, verandert je cursor in een pijl en kun je door te klikken de gewenste kant opgaan. Je beleeft alles vanuit een first person perspectief en de wereld om je heen is telkens een soort van dia. Elke keer als je met de muis een stap in een andere richting zet komt er een nieuwe afbeelding naar voren, waardoor je jezelf als het ware in een slideshow door de spelwereld moet voortbewegen. Op zich een bijzonder concept, maar toch vooral bijzonder irritant. Het zorgt er voor dat de game ontzettend traag blijft en veelvuldig zal je een paar keer opnieuw moeten klikken om eindelijk in de juiste richting te gaan.
Waar stond ook alweer…?
Voor de mensen die onder meer de Broken Sword spellen kennen, zal het inventarissysteem dat Barrow Hill gebruikt een bekend concept zijn. Door je cursor helemaal onderin of helemaal bovenin het scherm te plaatsen, verschijnt er een zwarte balk met daarop alle items die je tot dusver gevonden hebt. Helaas vonden de makers van de game het blijkbaar nodig om dit fijne systeem eens fijn om zeep te helpen. Items die je alleen op specifieke plaatsen kunt gebruiken, worden links onderin geplaatst. Items die je altijd en overal kunt toepassen, zal je in de rechter bovenhoek vinden. Items die je zelf in elkaar hebt gezet, krijgen een plekje midden bovenin. Tot slot krijgen de organische items die je in de game kunt verzamelen ook een mooie plaats, maar dan moet je wel zorgen dat je de verzamelmand al hebt gevonden om deze items in te bewaren. Slimme jongen die snel z’n spullen weet te vinden.
Verder mag je ook weer allerlei items gaan combineren. Een stoffige lantaarn krijg je alleen aan de praat door eerst netjes de gashendel open te draaien en vervolgens met een lucifer een mooi vlammetje er voor te houden. Het klinkt heel logisch en dat is het ook. In Barrow Hill zal je geen absurde logica aantreffen en de meest rare voorwerpen moeten combineren. Gewone, logische handelingen zijn nodig om verder te komen in het spel, alleen maakt dit de game wel erg voorspelbaar.
Boeh! Hahaha…
Barrow Hill heeft een griezelig verhaal en een donkere setting, kortom alles om voor een spannende sfeer te zorgen. Helaas ontbreekt het de game totaal aan spanning. Er wordt vrij weinig gebruik gemaakt van enge geluidseffecten of een creepy achtergrondmuziek. Dit had toch zeker een meerwaarde kunnen zijn voor het spel. Soms wordt er wel een dappere poging ondernomen om je aan het schrikken te krijgen, maar die momenten zijn eerder lachwekkend. Nou ja, eigenlijk om te janken zo slecht. Dit gemis haalt de game nog het meeste onderuit, want als de makers voor een goed sfeertje hadden kunnen zorgen, had er misschien nog best een boeiende game uit kunnen komen.
Grafisch ziet de game er wel redelijk uit, maar het past eigenlijk totaal niet bij de setting. De omgeving oogt een beetje blikkerig en spreekt weinig tot de verbeelding. Sommige objecten doen haast cartoon-achtig aan, wat de plank toch volledig mis slaat.
Conclusie
Tja, wat valt er nog aan te concluderen. Barrow Hill is ondanks een goed verhaal toch erg saai en begint al vrij snel behoorlijk irritant te worden. Een weinig meeslepende gameplay, vele trage handelingen die je verplicht moet doorlopen, slecht geluid en het gebrek aan een goede sfeer zorgen er voor dat de game verre van een succes is. Het spannende verhaal had je op zich zo hard bij je ballen kunnen pakken dat zelfs je schaamluis zich in het nauw gedreven zou voelen. Een verzachtend feit is wel dat de game bij de betere softwareboer al voor €19,95 te koop is en ook het gegeven dat de game door slechts één persoon in elkaar is gezet, zorgt voor iets meer respect. Helaas komt Barrow Hill niet verder dan een game met best wat potentie en blijft het uiteindelijk slechts bij slap gelul.
🙄