Mmmmmmario Party. Eindelijk een spel waar je vriendin blij van wordt als je voorstelt een spelletje te gaan doen. Mario Party bestaat al jaren en dat heeft een reden. Het verkoopt goed, blijkbaar. Een spelletje wat ik zowaar naar huis mee durfde te nemen. Nintendo blijft heer en meester in dat opzicht. Gewoon een computerspel, zoals een computerspel zou moeten zijn. Simpel, leuk en grappig.
De zevende Mario Party ligt alweer in de winkels. Wat ooit als een uitprobeerseltje van Nintendo voor de Nintendo 64 begon, definiëerde het partygame-genre en verkocht miljoenen exemplaren. Ook dit deel kent weer vele vrolijke speelborden en knotsgekke minigames. Ondergeschoven kindje in Mario Party-spellen is altijd het verhaal. Ditmaal speelt de game zich af op een cruiseschip. Mario krijgt van Toadsworth een welverdiende vakantie aangeboden, hij redt immers zo vaak de wereld van die oh-zo-gevaarlijke Bowser. Nu pikt Bowser dit natuurlijk niet en zijn de poppetjes aan het dansen. Heel creatief bedacht, al zeg ik het zelf. […]
Als je inmiddels nog niet weet waar Mario Party om draait, moet je het afgelopen decennium in een grot hebben gewoond, of nog nooit van Nintendo gehoord hebben. Toch leg ik het voor oningewijden nog even uit. Het doel van het spel is om zo veel mogelijk sterren in je bezit te hebben aan het eind van een vooraf ingesteld aantal beurten. Deze sterren kun je aanschaffen met behulp van muntjes of je kan ze van elkaar afpakken in een bepaalde minigame.
In Mario Party wordt met dobbelstenen gegooid, waarna het spelfiguur zich het aantal ogen van de dobbelstenen mag verplaatsen. Een minigame wordt gestart wanneer een speelronde is voltooid, of zodra iemand op een speciaal vakje komt. Muntjes verdien je door op het speelbord op een blauw vakje terecht te komen, door het winnen van minigames en speciale vakjes. Deze muntjes kun je ook weer kwijtraken door op rode vakjes te belanden, door in een minigame te verliezen of op een vakje te komen waar je tegenstander een valstrik heeft neergegooid.
Zo’n valstrik heet in Mario Party een ‘orb’. Hiermee kun je je tegenstanders dwarszitten, maar ook jezelf beter maken door bijvoorbeeld meer dobbelstenen te krijgen, zodat je hoger gooit.
Nederland
Nu is bij Mario Party deel – fucking – 7 het grappige er wel een beetje af, maar het blijft een leuk spel om te doen in gezelschap. En warempel, je krijgt er zelfs weer, net zoals bij deeltje 6, een microfoon bij. Met een gitarist en een drummer kan ik zo gaan optreden. Deel 7 is in mijn opzicht in vier punten veranderd; heel veel mic-games (met de microfoon), grotere levels, ander soort opdrachten om te winnen en last but not least, spelen met z’n achten. Het leukste van alles is toch wel het level Windmillville, oftewel Nederland. Zo zie je de molens, de tulpen en zelfs het ‘fantastische’ achtergrondmuziekje heeft iets Hollands.
Vliegende controllers
Dat met zijn achten tegelijk spelen is nogal pittig, vooral omdat je de controller moet delen met een ander. De een gebruikt de L-knop en de Control Stick, terwijl de ander speler de R-knop en de C-stick gebruikt. Bij het delen van de controller moet je zorgen dat je de Control Stick of C-stick goed kunt bereiken, zodat je je spelfiguur gemakkelijk in de gewenste richting kunt bewegen, en de de L-knop of R-knop kunt indrukken. Hinderen is hierdoor nogal een vaak voorkomend iets. Het is overigens niet alleen af en toe superirritant, het kan ook vliegende controllers opleveren. Zo vloog mijn draadloze controller meters door de lucht, om vervolgens met een harde smak tegen de muur te belanden, wat op zijn beurt weer rondvliegende batterijen opleverde.
Dit leverde wel, behalve voor de gastheer natuurlijk, weer enkele lollige momenten op, en het is zeker weer eens wat anders dan met z’n allen Monopoly’en of ganzenborden.
Naast de traditionele minigames zijn, zoals gezegd, ook de mic-games weer terug. Een voorbeeld van zo’n spelletje is dat je enkele seconden vier of vijf kaarten te zien krijgt met daarop fruit afgebeeld. Zo heb je een appel, een aardbei, kersen, druiven en bananen. Hierna moet je deze gezonde snacks in het Engels in de goede volgorde opnoemen, maar helaas kun je er wel gemakkelijk bij valsspelen. Een foto is snel gemaakt en de goede woorden daarna opsommen is nog sneller gedaan.
Party Cruise
Bij het begin van het spel heb je de keuze uit vier verschillende speltypen, te weten Party Cruise, Solo Cruise, Deluxe Cruise en Minigame Cruise. Daarnaast kun je een bezoekje brengen aan de “Duty-Free Shop”. Hier kun je je Cruise Mileage-punten inwisselen voor allerlei schatten. Zo kun je met al 1000 punten een van de twee geheime characters vrij spelen (Birdo & Dry Bones), en nog vele andere leuke dingetjes en spulletjes.
Party Cruise is eigenlijk het ‘echte’ spel. Hier speel je met maximaal vier spelers waarbij ieder voor zich speelt of verdeel je dezelfde vier spelers over twee teams. Je kunt ook met acht spelers, verdeeld over vier teams, deelnemen aan het grootste Mario-feestje ooit. Bij de Solo Cruise kun je het spelersaantal een beetje inkrimpen. Zo kun je bijvoorbeeld alleen tegen een vriend of vriendin gaan spelen of misschien wel gewoon in je eentje tegen de computer. Bij Deluxe Cruise kun je een reeks minigames spelen die speciaal zijn ontworpen voor acht spelers. Een aanrader, mits je natuurlijk zoveel vrienden hebt. Minigame Cruise geeft je de optie om alle vrijgespeelde minigames, in de speltypen Party Cruise en Solo Cruise, te kunnen spelen.
Beeld en geluid
Het spijt me om te zeggen dat Mario Party 7 qua grafische pracht er jammerlijk weinig op vooruit is gegaan ten opzichte van deel 6, 5 en zelfs het eerste deel op de Gamecube en tevens een launchtitel, Mario Party 4. Niet dat dat heel veel uitmaakt, omdat de graphics in een partygame de minst boeiende factor zijn.
Naast de kwaliteit van de graphics is ook de stijl ervan hetzelfde gebleven. Dezelfde happy kleurtjes en dezelfde happy spelfiguren. Mario, Luigi, Peach, Donkey Kong en Bowser zitten weer allemaal in het spel, net zoals bijvoorbeeld Yoshi. Ook de levels zijn niet veel veranderd. Fluorescerend blauw, groen en roze overheersen en deze game in het donker spelen is iets wat ik ten strengste af kan raden, omdat dit door alle lichtintensiteit gewoon pijn aan je ogen gaat doen.
Gelukkig is geluid ook geen belangrijke factor in een partygame, integendeel, helemaal niet. Dat is maar goed ook, want de geluidskwaliteit is weer even slecht als in voorgaande delen. Simpele Mario-bliebjes, -deuntjes en -toontjes bepalen de sound, terwijl de meeste stemmen nog erger zijn. Mijn advies is echter om gewoon lekker veel te praten tijdens het spelen, zodat je van dit gepiep en gekraak helemaal niks merkt.
Nadelen
Mario Party is een leuk en gezellig spel. Grote nadelen zijn echter dat je eindeloos moet wachten op berichtjes die onder in beeld verschijnen. Voordat je eindelijk weer eens mag gooien, heb je alweer acht keer gedrukt op de A-knop. Wel leuk is wanneer je voorstaat net doen of je niet oplet en iedereen agressief op je wordt omdat je de tekst niet wegdrukt. Ongeveer hetzelfde fenomeen kun je creëren als je bij Fifa scoort en niet op een knop drukt en gewoon de herhaling bekijkt.
Nu is Mario Party eigenlijk alleen echt leuk door de minigames, mic-games, Donkey Kong-games en Bowser single- en multiplayergames. En in mijn ogen duren die veel te kort en komen ze veel te weinig aan bod. Pas als je met minimaal vier personen tegelijk speelt worden er veel minigames gespeeld. En probleem dan weer is dat je elkaar in de weg loopt, wat het natuurlijk ook weer leuk kan maken.
Conclusie
Nintendo heeft weer een product afgeleverd waar ze trots op kan zijn. Videogames zoals videogames horen te zijn, dat is waar Mario Party 7 voor staat. Je zou denken dat na zeven delen de koek wel op zou zijn, maar stiekem hoop ik van niet. Keer op keer kun je talloze uren lol beleven aan Mario Party, en met de aankomende Nintendo Revolution en bijbehorende controller moet dat helemáál geweldig worden.
Mario Party 7 is echter gewoon voor de Gamecube, en al met al een best leuk spel. Wanneer je het met meerdere mensen speelt welteverstaan, want in je eentje is er geen ruk aan.
