De Xbox 360 zou met Perfect Dark Zero krijgen wat de Xbox met Halo kreeg: de perfecte launchgame. Perfect Dark Zero is uiteindelijk een goede game geworden, maar gaat deze game ook potentiële Xbox 360 kopers verleiden om toch over te gaan tot de aanschaf van Microsoft’s next-gen console?
Halo wanabee
Perfect Dark Zero is in feite de langverwachte opvolger van Perfect Dark, de first person shooter op de Nintendo 64, die op zijn, of moet ik háár beurt zeggen, weer de ‘opvolger’ was van good old GoldenEye. Klinkt natuurlijk vreemd, maar Rare had de goede naam hoog te houden na de James Bond-klapper en de eveneens met veel lof ontvangen voorganger van dit Perfect Dark Zero. Vijf hele jaren hebben we er op moeten wachten en in die tijd, eigenlijk vanaf 1997, heeft de enige babe die er tot op dat moment iets toe deed, miss Lara Croft, alle tijd gehad om zichzelf de titel ‘lekkerste gamesbabe ever’ aan te meten. Gelukkig kregen en hebben we nu Joanna Dark, want van een beetje concurrentie zijn we niet vies, al helemaal niet als het om babes gaat.
De lancering van de Xbox 360 is vanaf het moment dat er details over bekend gemaakt werden, in verband gebracht met deze titel. Natuurlijk waren er de vergelijkingen met de Xbox en haar Halo. Een betere combinatie lijkt er nooit meer te komen, maar Microsoft zou Microsoft niet zijn als ze de Xbox 360, die tenslotte ook nog eens de eerste next-gen console in het rijtje is, geen superstart met dito launchgame wilde geven. Een launchgame waar iedereen over praat, de launchgame die in één adem genoemd wordt met de console waarop hij verschijnt, uiteindelijk met als doel de Xbox 360 te verkopen. Welnu, dat is ze gelukt. Over Perfect Dark Zero is veel, zeg maar gerust héél veel gepraat. Een andere vraag is het of het ook gelukt is de beloften waar te maken. Laat ik maar meteen het antwoord geven: voor een groot gedeelte is dit zeker gelukt en waarschijnlijk zou ook een groot gedeelte van de Xbox 360 kopers deze game er bij kopen. Het effect van marketing heet dat. De verkoopcijfers zijn echter heel duidelijk, zowel in Amerika als in Europa en Japan. Blijkbaar is de gamer niet honderd procent overtuigd. Het blijkt dat de stelling ‘Xbox 360 = Perfect Dark Zero’ niet klopt, in ieder geval niet zoals de stelling ‘Xbox = Halo’ klopte. Dat wil echter niet zeggen dat de game niet deugt. Integendeel!
Weer een verhaal achter een shooter?
Perfect Dark Zero gaat over Joanna Dark, in de aanloop naar de periode die Joanna in Perfect Dark deed schitteren. Het verhaal van Perfect Dark Zero is van totaal ondergeschikt belang. Niet dat het geen interessant verhaal is, hoewel, het redden van de wereld, in dit geval háár speelwereld, is nou niet echt een onderwerp waar wij, verwende gamers, warm van worden. Het draait in Perfect Dark Zero om de tijd waarin Joanna gevormd wordt tot de agente zoals we haar kennen in Perfect Dark. Duizelt het je al? Niet? Mooi, want dit was het wel. Perfect Dark Zero is verdeeld in een aantal missies die bijna stuk voor stuk sluipmissies zijn. Nu is sluipen een groot woord en in dit geval een té groot woord want het sluipen is niet a la Sam Fischer, maar meer alleen het ongezien blijven en hier en daar een tegenstander verrassen met jouw aanwezigheid. Okee, het is óók sluipen, maar dit spel neigt toch meer de FPS kant op te gaan. En dat is het natuurlijk ook. Missiedoelen zijn niet alleen maar primair, maar geregeld komen er missiedoelen bij en kun je zijdelingse missies uitvoeren.
Jammer is dat Perfect Dark Zero een niet al te moeilijk spel is geworden. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee, maar er zijn natuurlijk legio gamers die daar anders over denken. De moeilijkheidsgraad is uiteraard in te stellen, maar ik ondervond er vrij grote verschillen in. Op het laagste niveau bleek de game kinderlijk eenvoudig te zijn, op middelmatig was het goed te doen, maar op ‘hard’ deed deze graad zijn naam eer aan. Op zich niet erg, maar het effect dat dit had op de Artificial Intelligence van de tegenstanders was dusdanig dat ik vrij snel een tandje terug schakelde. Niet zo zeer qua moeilijkheid, hoewel dat ook voorkwam, maar meer qua onberekenbaarheid en onlogisch gedrag van deze tegenstanders.
Co-op
Perfect Dark Zero heeft als groot pluspunt dat het in Co-op gespeeld kan worden. Ieder level dat in de single player mode speelbaar is, is ook met z’n tweëen te spelen. Uiteraard is Joanna een van die karakters die je voor je rekening moet nemen, de ander neemt de vader van Joanna, Jack, voor zijn of haar rekening. Links bovenin het scherm zie je dan een klein venstertje waarin je de verrichtingen van je medestrijder kunt volgen. Echte Co-op dus, waarbij je elkaar moet ondersteunen, terwijl je elkaar ook nog eens écht in de gaten kunt houden. Dit is een zeer geslaagd onderdeel van het spel.
Zoals gezegd speel je de game vanuit eerste persoons zicht. Joanna heeft echter de beschikking over de zogenaamde covermove, een beweging die je in staat stelt over te schakelen naar derde persoons zicht, waarna Joanna zich schuil houdt achter een obstakel, een muurtje of andersoortige dekking en vervolgens op jouw commando het vuurwapen hanteert. Third person sight heb je ook bij een acrobatische rol die je in staat stelt een ontwijkbeweging te maken. Heel vaak heb ik deze move echter niet nodig gehad. Joanna gedraagt zich overigens bij tijd en wijle als een medisch wonder, want ze kan vele rake schoten hebben in haar ranke lijf en herstelt ook nog eens wonderbaarlijk snel van haar verwondingen. Als rasecht opvolgster van James Bond, althans in de videogameswereld, beschikt zij ook over een flink aantal gadgets en wapens, waarbij vooral het ordinaire pistool opvalt in die zin dat daar een telescoop van een snipergeweer op lijkt te zijn gemonteerd. Heel erg handig natuurlijk, maar niet erg realistisch.
360-graphics?
Hier kan ik kort over zijn. De game ziet er zonder meer goed uit, graphics zijn over het algemeen mooi te noemen, maar toch bekroop mij af en toe het gevoel, en dat had ik al vanaf het eerste moment dat ik Perfect Dark Zero op een demopod zag, dat ik hier te maken had met een game die ook op de Xbox dezelfde looks zou hebben gehad. Ik heb de kans niet gehad dit zelf uit te testen, maar mijn intuïtie bedriegt mij in deze niet snel. Belangrijk pluspunt van het spel is dat de sfeer van de spelwereld mij een gevoel geeft dat ik mij bevind in een wereld waar iets aan de hand is, waar iets gebeurt, waar ik op ieder moment weer iets kan verwáchten. En dát is heel positief te noemen. Hieruit blijkt dat dus dat supergraphics niet zaligmakend zijn. De sfeer in een speelwereld is vele malen méér bepalend voor het gegeven of je een game verder wilt spelen en of je het in die speelwereld naar je zin hebt. Qua sound heb ik niets op de game aan te merken.
De nadruk ligt verder erg op het schieten, waarbij je ook nog eens niet al te diep hoeft na te denken, voor zover je al hoeft na te denken over schieten. Perfect Dark Zero leent zich dus uitstekend voor een potje online knallen op Xbox Live. En de spelletjesbakkers van Rare hebben daar dan ook hun uiterste best op gedaan. Per map kun je met 32 spelers online je gang gaan. Dat ‘Deathmatch’ kennelijk de meest populaire game is op het Live-netwerk mag geen verrassing heten. Leuk is het dat je als je online niet beschikt over genoeg spelers, hoewel ik mij dat voorlopig niet kan voorstellen, je deze plaatsen kunt laten innemen door computergestuurde instantspelers, ook wel bots genoemd. Mochten er in de tussentijd spelers zich aanmelden, dan kunnen die zonder problemen de plaats innemen van hun zielloze vervangers. De weg kwijtraken is in de game overigens haast niet mogelijk, want hoewel vrij lineair, zijn er toch regelmatig missies waarin je je van het geëffende pad moet begeven. Je wordt daarbij geholpen door mooie pijlen, geheel in stijl van de huiskleur van de game: blauw.
Eindoordeel
Ondanks dat Perfect Dark Zero niet dé verkoopkraker is geworden die Microsoft en Rare hadden gehoopt, ben ik toch zeer te spreken over dit spel. Dat komt voornamelijk doordat je, ondanks dat het in feite een doodnormale shooter is, toch door de intense speelwereld het idee krijgt dat je wel met iets heel bijzonders bezig bent. De game scoort géén dikke voldoende door een aantal kleine foutjes en toch ook door het feit dat er grafisch gezien niet alles is uitgeperst. De Xbox 360 is tot veel meer toe in staat, tot heel véél meer, dat weten we allemaal, maar daar is deze game geen voorbeeld van. Uiteraard spelen we met Perfect Dark Zero wel weer eens met een babe in de hoofdrol die er zijn mag en dat is voor veel gamers al reden genoeg om hem toch maar te gaan halen. Teleurstellen doet hij zeker niet, tenzij je je hebt laten beïnvloeden door de bekende hype-pogingen. Maar daar ben jij niet gevoelig voor… toch?
