Op de Xbox hebben we nog niet veel Rare-games kunnen aanschouwen. Sterker nog, het onlangs uitgekomen Conker: Live & Reloaded is een van de weinige games van het door Microsoft overgenomen ontwikkelaarsbedrijf op deze console. Logisch dus dat Conker met veel poeha werd aangekondigd. Lees hier of het wat geworden is.
Schietende eekhoorn
Wat doe je als je een zichzelf respecterende, niet op zijn mond gevallen, uiterst grof in de mond zijnde eekhoorn bent die ook nog eens niet vies is van een lekkere neut? Nou, dan laat je je vollopen en je gaat lekker een stukje wandelen in een weiland terwijl je geen idee hebt waar je uit gaat komen. Dat is het moment waarop je in de wereld van Conker terecht komt. En laten we er meteen maar duidelijk over zijn. Voor degenen die Conker nog kennen uit de tijd dat er een Nintendo 64 onder de televisie stond en die graphics niet het belangrijkste van een game vinden, zal er niet veel nieuws te vinden zijn. Conker: Live & Reloaded is namelijk gewoon een remake van het origineel Conker’s Bad Fur Day. Niet dat Rare zich er makkelijk van af heeft gemaakt; integendeel: Conker: Live & Reloaded is ook nog eens voorzien van een aanzienlijk L!ve gedeelte, naast een opgewaarde single-player campaign.
Wat een taal!
Conker’s Bad Fur Day, de game waarop het single player gedeelte van Live & Reloaded is gebaseerd was destijds (we praten over ongeveer vier jaar geleden) een opzienbarend spel op de Nintendo 64. Je moest er alleen nogal wat geld voor neertellen, namelijk dik 200 Nederlandse guldens. Dat, en het feit dat er een lading next-gen consoles aan zat te komen, was er voor verantwoordelijk dat Conker’s Bad Fur Day geen dikke hit werd. Gamers wilden namelijk hun geld liever aan een nieuwe console besteden. Nu, enkele jaren later, kunnen degenen die voor een Xbox kozen dus toch nog genieten van onze zuipende, boerende en kotsende eekhoorn.
Het single-player gedeelte is qua inhoud niet eens zoveel veranderd. Natuurlijk, grafisch gezien is het enorm opgepoetst, maar alleen daarvoor willen we de game niet (nogmaals) kopen. Rare heeft een aantal nieuwe dialogen aan het spel toegevoegd. Heel grappig allemaal en daar stond de game ook om bekend: bizarre humor met een knipoog naar grote, filmische kaskrakers. Als je echter alle humor wegdenkt, je wordt het namelijk best snel zat (hoe toepasselijk), dan blijft er niets anders dan een standaard platformgame over. Toegegeven, Rare verstaat de kunst om met een geheel eigen stijl karakters te ontwikkelen. Je komt dus ook de meest vreemdsoortige beesten tegen die stuk voor stuk op hun eigen(wijze) manier deel uit maken van het spel. Zo zul je gigantische bijen tegenkomen die je met een katapult uiteen kunt laten spatten en zul je na verloop van tijd een berg stront tegenkomen zoals je die nog nooit hebt gezien, zeker als die zelfde berg ook nog eens een lied voor je ten gehore gaat brengen. Conker heeft zijn vertrouwde koekenpan ingeruild voor een groot model honkbalknuppel maar deinst er nog steeds niet voor terug om vijanden met enkele welgemikte pisstralen het zwijgen op te leggen. Over de besturing ben ik minder te spreken. Ikzelf had nogal wat moeite om alle bewegingen en moves snel uit te voeren door de juiste knoppen in te drukken. Natuurlijk, het lopen gaat prima en de opdrachten hebben allemaal een logische knop toegewezen gekregen, maar het camerawerk zit dit alles een beetje in de weg. En dat maakt de game helaas wat lastig speelbaar.
Over het geheel genomen blijft er niet veel over dan een spel waarbij je van het ene voorval in het andere rolt en waarbij een verhaal eigenlijk ver te zoeken is. Niet écht erg, maar de game leunt wel erg op de humor die het bevat. Als je trouwens goed kijkt, maar misschien ben ik dan een beetje té kritisch, zal je zien dat de meeste omgevingen en karakters nog steeds zijn opgebouwd uit dezelfde hoekige vormen met daaroverheen (en daarin zit hem het verschil) schitterend opgepoetste textures. Gamers die het origineel nog niet hebben gespeeld zullen dus wel heel erg veel plezier gaan beleven aan het spel en zullen zo een gouwe ouwe in huis kunnen halen. Degenen die hem op de Nintendo 64 al hebben gespeeld moeten wel heel erg van deze humor houden óf graphics-fetishisten zijn om hem opnieuw te checken.
Multiplayer
Op multiplayer gebied zal Conker met de subtitel ‘Live & Reloaded’, die naar de multiplayer verwijst, je zeker het nodige plezier gaan bezorgen. In deze multiplayer mode, waarin het draait om twee partijen, de Tediz (zeg maar gewoon teddyberen) en de eekhoorns. In de Tediz zou je min of meer een soort Nazi-personages kunnen zien, al zullen de makers dat nooit zo durven of willen uitspreken. Daar tegenover staan natuurlijk de eekhoorns die je, zo je wilt, als vrijheidsstrijders zou kunnen bestempelen. Hoe dan ook, je kunt op ‘L!ve’ met twee partijen van 8 man elkaar proberen uit te roeien, waarbij iedere partij, en daar hebben we het bijzondere, de beschikking heeft over 6 klasses personages. Uiteraard ieder met zijn eigen vaardigheden en zwakheden. Ik noem achtereenvolgens The Sneeker, een expert met zwaarden die zichzelf ook nog eens onzichtbaar kan maken, The Demolisher, die zichzelf verdedigt met een Bazooka, The Thermophile, die een heuse vlammenwerper hanteert, een Sky-Jockey, de bestuurder van vele luchtvaartuigen, The Grunt, een soort algemene soldaat die eigenlijk van alles wel wat kan en de Long Ranger, een lange-afstandwapen-expert. Voor een aantal van deze klassen geldt dat ze als ze eenmaal in het slagveld zelf belanden of op de grond komen te staan, ze weinig meer uit kunnen halen. Het is dus van wezenlijk belang welk personage je speelt!
De maps zelf zijn niet al te groot en dat is een groot voordeel want je hoeft zelden of nooit lang te zoeken naar vijanden. En als jij geen vijanden vindt, dan vinden zij jou wel. De actie is heftig en hectisch en dat geeft de game ook juist zijn charme. Er gebeurt van alles op het scherm en de Xbox heeft er, behoudens enkele framedrops, geen enkele moeite mee. Er vinden om de haverklap explosies plaats, er vliegt altijd wel wat rond en er wordt gevloekt en geschreeuwd. Kortom, een heerlijke chaos. Het is trouwens zo dat de eekhoorns over het algemeen de aanvallende rol kiezen en de Tediz de verdedigende. Ook in de multiplayermaps zijn de sarcastische verwijzingen naar legendarische filmmomenten niet van de lucht. Zo zul je in een van de eerste muliplayer-sessies (Beach Dead) al meteen op een strand gedropt worden om als eekhoorn van het SHC (Squirrel High Command) de strijd tegen de Tediz aan te gaan. In deze map herkennen we uiteraard de WOII film ‘Saving Private Ryan’. Maar ook The Lord of the Rings wordt op de hak genomen in de map ‘The Three Towers’. Humor alom dus.
De meeste maps zijn zogenaamde ‘Deathmatch’-maps, maar een enkele map is een variant op ‘Capture the Flag’. Andere spelopties zijn het moeten omzetten van een aantal schakelaars om zo toegang te krijgen tot het grondgebied van je tegenstanders. Grafisch gezien ziet het multiplayergedeelte er, zoals bij zoveel Xbox L!ve-games, minder uit dan de singleplayer. Op audiogebied niets dan lof over deze game, zowel in de single- als de multiplayermode. Alle geluiden klinken zeer natuurgetrouw, niet in de laatste plaats omdat dat ook een groot gedeelte van de humor bevat waarop de game nu eenmaal leunt.
Conclusie
Conker: Live & Reloaded is voor gamers die de Nintendo 64 versie nog niet hebben gespeeld een echte aanrader. Het is echter zeker geen topper en wel om meerdere redenen. Om te beginnen speelt de game niet echt lekker door de wat onwennige cameravoering. Verder is vernieuwing natuurlijk ver te zoeken, afgezien van absoluut betere graphics en enkele (humoristische) toevoegingen. Positief is natuurlijk het ‘L!ve’-gedeelte, maar ook hiervoor geldt dat er zoveel beters te vinden is om online te spelen. Echte liefhebbers van Rare-karakters moeten deze game aan hun collectie toe gaan voegen, maar voor de gemiddelde gamer die platform- of ‘L!ve’- actie zoekt, moet ik aanraden verder te kijken. De game scoort hoog voor wat betreft het humorgehalte. Ben je naast dat naar veel actie en hectiek op zoek, dan zul je deze game voor de online-mode zeker moeten aanschaffen.
